วันนี้อยากจะพูดคุยถึงประเพณีปอยอ่องจ๊อดของไทยใหญ่ หลังจากออกพรรษาไปแล้วชาวไทยใหญ่ก็มักจะจัดงานประเพณีเช่นนี้ทุกปี ที่วัดเมืองปอนเรามีการจัดงานทุกปี มีนักท่องเที่ยวมาชมกันพอสมควร ชาวบ้านเขาก็จัดงานเล็ก ๆ ไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่บรรยากาศของงานก็อบอุ่นดีนะ เป็นแบบเก่า ๆ มีการจุดเกี๊ยะ(เป็นไม้ที่ติดไฟได้ดีนำมาจากในป่า)ชอบที่เขามีการขายของ จุดเทียนตามร้านค้า ดูแล้วมันทำให้นึกถึงสมัยก่อนที่เราไม่มีไฟฟ้าใช้ อยากให้เราลองมาใช้ชีวิตแบบนี้ดูบ้าง เผื่อบางที่อาจทำให้เรารู้จักชีวิตให้มากขึ้น อยู่อย่างสมาถะซะบ้าง ไม่ใช่ยึดแต่ วัตถุ ซึ่งเวลาเราตายเราก็ไม่สามารถเอาไปได้เลย หันมาดูคนรอบข้างว่าเขาเป็นอย่อย่างไร เขาต้องการอะไร ไม่ใช่คิดถึงแต่ตนเอง สังคมจะได้น่าอยู่ขึ้นนะคะ ยังไม่แก่นะ แต่รักในธรรมชาติ รักคนรอบข้าง รักบ้าน รักคนไทยด้วยกัน อยากให้สามัคคีกันไว้ ช่วยเหลือกันให้มาก เพราะเดี๋ยวนี้หาคนที่จริงใจไม่มีแล้ว ลองถามตัวเองว่าเคยมีเพื่อนแท้สักคนหรือยัง ถ้ายังไม่มีก็ยังไม่สายเพียงแต่ขอให้ท่านเป็นผู้ให้บ้างแล้วเราจะมีความสุขใจ แต่ต้องให้ด้วยใจให้ด้วยความจริงใจ ไม่หวังสิ่งตอบแทน พูดถึงปอยอ่องจ๊อดอยู่ดีๆ กลายไปเป็นธรรมะไปซะแล้ว จริงๆแล้วไม่ใช่คนไทยใหญ่ แต่มาเป็นครูที่นี่ก็ต้องศึกษาไว้เพื่อสอนนักเรียน โรงเรียนของเรามีวิชาไทยใหญ่ศึกษา เป็นหลักสูตรท้องถิ่น เวลามีประเพณีเราก็จะพานักเรียนไปร่วมงานและแสดงศิลปะไทยใหญ่ นักเรียนได้มีประสบการณ์ตรงเลยล่ะ ถ้าใครสนใจเกี่ยวกับประเพณีนี้ หรืออยากมาเที่ยวก๊เขียนมาคุยนะ ยินดีที่จะกระจายความรู้ค่ะ