ทุกเช้าโดยประมาณ 7.30 AM ทุกคนจะลงมาจากห้องพัก พร้อมหน้าพร้อมตาในห้องอาหาร
say Hi หรือ Good morning แล้วตามด้วยชื่อที่ถูกทักทาย สำหรับครูแอ้นั้น ได้ชื่อใหม่ว่า Ya
เนื่องจากชื่อแอ้ค่อนข้างจะออกเสียงยากสำหรับทุกคน ดังนั้นทุกวันครูแอ้จึงคุ้นเคยกับคำว่า
"Good morning Ya"
participants ทุกคนจะตรงเวลามาก ๆ เข้าห้องเรียนในเวลา 08.00 AM และเตรียมพร้อมที่จะทำ
กิจกรรมที่เรียกว่า Energizer ประมาณ 10 นาที เพื่อสร้างพลังของวัน ซึ่งครูแอ้ก็คิดว่าจะทดลอง
นำวิธีการนี้มาใช้ในชั้นเรียนของตัวเองบ้าง เพื่อปลุกพลังการเรียนให้กับคุณลูกศิษย์ก่อนเรียน
โดยเฉพาะในช่วงบ่าย ๆ
ห้องเรียนจะเป็นห้อง Computer Lab ซึ่งมีเครื่องคอมพิวเตอร์ไว้ให้ โดยออกแบบติดกับฝาโต๊ะ
เมื่อจะใช้งานคอมพิวเตอร์ ผู้ใช้ก็จะดันฝาโต๊ะขึ้นมา สะดวกต่อการจัดเก็บอย่างเรียบร้อยและสามารถ
ใช้พื้นที่บนโต๊ะ เป็นโต๊ะที่ใช้ในการเรียนการสอนแบบปกติได้ด้วย แต่ถ้าใช้กับเด็ก ๆ ที่เป็นคุณลูกศิษย์
ของครูแอ้ก็คงไม่นาน เนื่องจากการปิดฝาโต๊ะแรง ๆ ที่ขาดความระมัดระวังและขาดความรับผิดชอบ
ต่อการใช้ประโยชน์จากทรัพย์สินสารธณะ ที่ทุกคนต้องใช้ร่วมและดูแลร่วมกัน แต่สำหรับพวกเราทุกคน
ก็จะใช้ Laptop หรือ Notebook ของตนเองทุกวัน เพื่อเก็บโปรแกรมต่าง ๆ ซึ่งจะนำไปใช้ประโยชน์และ
เป็นตัวอย่างในการใช้งานเมื่อกลับประเทศของตนเอง
วันแรกที่ทำให้ครูแอ้งงสุดๆ และพยายามฟังอยู่นาน ก็คือคำว่า "หลับตับ" และ "ตูน" ซึ่งเป็นสำเนียงของ
วิทยากร พูดถึง Labtop และเครื่องมือที่ใช้ในโปรแกรมต่าง ๆ นั่นเอง โดยจะออกเสียงตัว t เป็น ต เต่า
ไม่ใช่ ท ทหาร แบบที่ครูแอ้คุ้นเคยกับการออกเสียงของชาวอเมริกันหรืออังกฤษ
เมื่อพุดถึงเรื่องการออกเสียง ก็ทำให้ครูแอ้นึกไปถึงวันแรกที่ participants นัดกันที่จะไปเที่ยว Night Market
กับคำว่า "go down" เพราะคล้ายกับคำว่า "go now" ที่ทำสาว ๆ รีบเร่งแต่งตัวอย่างรวดเร็วและกระหืดกระหอบ
ลงลิฟท์ไปรอพวกผู้ชายตั้งเกือบครึ่งชั่วโมง
ไม่มีความเห็น