เมื่อกล่าวถึงคำสอน

เมื่อกล่าวถึงคำสอน  ทุกท่านย่อมเข้าใจตรงกันและตระหนักดีว่า หมายถึงคำที่ทรงคุณค่า ทั้ง  ๔  คุณ คือ  พิทยคุณ  พัฒนคุณ  พลคุณ  และผลคุณ  กล่าวคือ  มีคุณค่าในการให้ความรู้และวิทยาการ  ให้แนวทางพัฒนา  ให้พลังทางสร้างสรรค์  และให้ผลงานจากการปฏิบัติ  ดังนั้นการที่เราทั้งสาม  ได้ร่วมกันศึกษาค้นคว้าเรื่องคำพ่อสอนจึงทำให้เราได้รับความรู้ความเข้าใจ  ได้แนวทางการพัฒนา  ได้รับพลังในทางที่จะใช้ปัญญาเสริมสร้างผลผลิตอันเป็นความรู้คิด รู้ดี รู้ชอบและความสามารถที่จะประพฤติปฏิบัติตน ให้เกิดผลดีต่อส่วนรวมต่อไป  ทั้งนี้ เพราะว่าจากการศึกษาค้นคว้าทำให้เราตระหนักและประจักษ์ชัดว่าเราได้รับคุณค่าจากคำพ่อสอนถึง 

3ส.  ด้วยกันคือ  ส.ที่หนึ่ง สัจธรรมแห่งคำพ่อสอน  ส.ที่สอง สินทรัพย์อันเกิดจากคำพ่อสอนและ ส.ที่สาม สุข อันเกิดจากการประพฤติตามคำพ่อสอน  สำหรับ ส.แรก  คือสัจธรรมแห่งคำพ่อสอนนั้น

คำพ่อสอนทำให้พวกเราเรียนรู้ รับรู้ และรู้สึกได้ถึงสัจธรรมนั้น เป็นที่ประจักษ์ชัดว่า  สัจธรรมคำแรกที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราชพ่อหลวงแห่งปวงไทยได้ทรงตรัสเป็นปฐมบรมราชโองการในพระราชพิธีบรมราชาภิเษกว่า “เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม เพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม”

และที่กล่าวว่าคำพ่อสอนเป็นคำก่อให้เกิดสินทรัพย์นั้น  หมายถึงทุกถ้อยคำล้วนเป็นบ่อเกิดแห่งทรัพย์สินที่ทรงคุณค่าในการดำรงชีวิต  ดำรงความอยู่รอดและดำรงศักดิ์ศรีของความเป็นคนไทย

และที่สุดแห่งคำพ่อสอน  คือคำสอนที่ก่อให้เกิดความสุข  ซึ่งเป็นความสุขที่แท้จริง  ดังปรากฏในคำพ่อสอนที่ว่า “ความสุขนี้โดยมากก็นึกถึงความสุขในทางวัตถุ  คือมีเงินทองมาก  ที่จะไปใช้แสวงหาสิ่งที่ต้องการ

พลังทั้งสามพร  คำพ่อสอนประเสริฐสุดพากเพียรปรีชาพุฒิ  พอเพียงผุดอย่างพร้อมเพรียง

และยังมี3 พ. คือ พ.พากเพียร พ.พอเพียง และ พ.พร้อมเพรียง

ความพากเพียรนั้น พ่อสอนให้ถือเสมือนเป็นหัวใจของมนุษย์ ใครตั้งมั่นอยู่บนความขยันหมั่นเพียรแล้ว แม้ฟ้าดินก็ยอมรับ ดังที่พ่อหลวงของเราได้พระราชทานบทพระราชนิพนธ์เรื่อง พระมหาชนก ให้เป็นกรณีตัวอย่าง

  พ.ที่ ๒ คือความพอเพียงนั้น พ่อสอนเสมอว่า “ช่วยกันรักษาส่วนรวม ให้อยู่ดี กินดี พอสมควร...พอควร พออยู่ พอกิน มีความสงบ”

“ พอเพียงอย่างเพียงพอคำพ่อสอน  เหมือนพ่อสรรค์เศรษฐพรเพื่อพสก
  สัจธรรมคำพ่อสอนที่สาธก  ได้ปัดเป่าและป้องปกประชาไทย”

  ความพร้อมเพรียงนั้น  แต่ที่เป็นคำพ่อสอนที่ชัดเจนที่สุดคือ  ให้ปลูกฝังตั้งมั่นอยู่ในความพร้อมเพรียงรู้รักสามัคคี  ร่วมกันแก้ปัญหา  ดังที่พ่อสอนเสมอว่า  “ในการปฏิบัติงานนั้น  ย่อมมีปัญหาต่างๆเกิดขึ้นได้เสมอ  เมื่อปัญหาเกิดขึ้นต้องรีบแก้ไข  อย่าทิ้งไว้ให้พอกพูนลุกลามจนแก้ยาก  ขอให้ทุกคนระลึกว่าปัญหาทุกอย่าง  มีทางที่จะแก้ไขได้  ถ้าแก้คนเดียวไม่ได้  ก็ช่วยกันคิดช่วยกันแก้หลายๆคนหลาย ๆ ทางด้วยความร่วมมือปรองดองกัน” 

 “คำพ่อสอน  คือพรสรรค์ บันดาลสุข  พ่อปลอบปลุก  ประชาไทย  ให้ศึกษา
  คำพ่อสอน ให้เพียรพาก มากปัญญา    พอเพียงพร้อม  ซึ้งค่า  สามัคคี”