11กพ.56
เนื่องด้วยเทศกาลปีใหม่ของพี่น้องไทยเช์้อสายจีน.....ขอให้เฮงๆ มั่งมีศรีสุขทั่วหน้า....
ปีนี้มีโอกาสได้ไหว้ 3 ปีเต็มด้วยปัญหาสุขภาพ ปัญหาทางโลก ... เดิมตอนอยู่ประจวบฯด้วยเปิดคลีนิคต้องไหว้เจ้าที่ร้าน ไหว้รถ....ทางประจวบเทศกาลนี้สำคัญมากถึงเป็นไทยแท้ไม่มีเชื้อสายจีนแต่เขาก็ให้ความสำคัญ
ต้องไหว้คอกวัว(เลี้ยงวัวนม) ไหว้รถ.....ไหว้เจ้าที่สวน...ทุกบ้านมีการเซ็นไหว้.....ทำให้ครูซ่อมคนสามารถทำเครื่อง
เซ่นไหว้ได้ถูกต้องอยู่ประจวบฯ 9 ปีไหว้ทุกปี......ปีแรกอาศัยพี่ตุ๊กบอกต้องซื้ออะไร....ต่อมาทำเองหมด.....
สามารถทำไก่คั่วเค็ม พัดหมี่่เตี๋ยวเป็น ต้มหน่อไม้เป็น.....ปีนี้ได้เซ่นไหว้รถที่เรารอดปลอดภัย....ที่เพิ่มหนึ่งอย่าง
คือไหว้บรรพบุรุษไอ้ตัวเล็กเนื่องจากพ่อเขามีเชื้อสายจีน...ชื่อเล่นพ่อไอ้ตัวเล็กชื่อจีน......เป็นการสอนให้เขา
กตัญญูต่อบรรพบุรุษผู้ให้กำเนิด.....ตั้งโต๊ะไหว้หน้าระเบียงคอนร์โดที่หาดใหญ่.....ตอนเผาเครื่องเซ่นต้นน้ำร้องใหญ่
เพราะเครื่องเซ่นเป็นพวกเสื้อผ้า รองเท้า ทองแท่ง แบงค์ รถยนต์กระดาษ...คงคิดว่าเป็นของเล่น
ร้องเข้าไปอีกตอนจุดประทัด.....หยุดร้องเมื่อได้ซองแดง........
.....ทุกวัฒนธรรมประเพณีจะมีนัย....แฝงไว่าของคนโบราณอย่างน่าทึ่ง.....
บันทึกนี้ก็ขอฝากกำลังใจให้คนที่ติดตามบันทึกครูซ่อมคนค่ะ
" ความภูมิใจอันยิ่งใหญ่ของชีวิต
มิใช่อยู่ที่การไม่เคยหกล้ม
แต่อยู่ที่การลุกขึ้น
ทุกครั้งที่หกล้มต่างหาก "
.......อย่าลืมให้โอกาสตัวเองน่ะค่ะ.....ค่อยๆลุกขึ้นน่ะค่ะพยุงตัวให้ได้จับมือกับสิ่งที่เราเหลืออยู่ข่างตัวเรา
ทำได้ค่ะ....เราทำได้จริงๆอาจต้องใช้เวลาบ้าง......
ไม่มีความเห็น