เพื่อนเล่นใหม่ของ "ฟ้าคราม"
เพื่อนเล่นใหม่ของ "ฟ้าคราม"
(เจ้านาข้าว ตัวด้านซ้ายมือผู้อ่าน เจ้าสิงห์โต ตัวด้านขวามือผู้อ่าน)
ตอนนี้ "ฟ้าคราม" มีเพื่อนเล่นใหม่แล้ว เป็นกระต่ายน้อย ๒ ตัว มีชื่อว่า "เจ้าสิงห์โต" เป็นตัวผู้ สำหรับตัวอีกตัวชื่อว่า "เจ้านาข้าว" เป็นตัวเมีย...พ่อเพรยงกับแม่อ้อม ก็ช่างสรรหามาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนกับหนู...ฟ้าครามชอบกระต่าย...แต่อย่าได้เผลอ...หนูจะชอบขยำมัน ย่ากลัวว่ามันจะท้องอืดตายนะสิ!!!...เพราะมือของหนูแรงมาก ยิ่งเป็นแมว หนูจะชอบจับ มันแรง ๆ ย่ากลัวว่าขนของมันจะติดมือหนู เพราะขนมันชอบร่วง...อีกอย่างก็กลัวว่า มันจะข่วนหนูเอา...หนูเห็นก็คงมันเคี้ยวนั่นเอง...
(เจ้าสิงห์โต)
ช่วงนี้ หนูจะชอบดูแต่ i Pad ชอบฟังนิทานใน i Pad โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ...ย่าก็ไม่รู้ว่าหนูฟังมันเข้าใจหรือไม่ ถ้าเปรียบเทียบกับภาษาไทย ที่หนูเพิ่งหัดพูดได้ไม่กี่เดือนนี้เอง...ตอนนี้หนูสามารถเข้าใจ และตอบโต้กับใคร ๆ ที่พูดกับหนูได้แล้ว...และหนูก็เข้าใจดีเสียด้วยสำหรับภาษาไทย...แต่การที่ย่าให้หนูได้ฟัง ย่าคิดว่า หนูน่าจะสื่อสารได้ ถ้าหนูโตขึ้นและได้เรียนรู้ ได้ฟังเมื่อหนูเข้าโรงเรียนแล้ว...ยกตัวอย่างเช่น หนูเปิดดูรูปแมวที่มันทำเสียงเป็นภาษาอังกฤษ ถ้ายามใดหนูเอานิ้วไปจี้ที่หางมัน ๆ จะออกเสียงว่า "No" โดยเปล่งเสียงสูง หนูก็จะเริ่มทำเสียงแบบมัน...ทำให้ย่าฟังดูว่า สำเนียงของหนูออกสำเนียงภาษาอังกฤษ ได้อย่างดี...สำหรับคำว่า "O.K" หนูก็เริ่มพูดได้แล้ว...
ย่าเลยมีความคิดว่า ในช่วงวัยนี้ ย่าจะใส่ให้หนูเป็น ๒ ภาษาก่อน คือ ภาษาไทย กับภาษาอังกฤษ ทำอย่างไรถึงจะให้หนูพูดและสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษให้ได้ สำหรับวิชาการ...ย่าคิดว่า ย่าจะใส่ให้หนูเมื่อหนูโตขึ้นกว่านี้...ขอเพียงว่า...ปัจจุบันให้หนูพูดภาษาอังกฤษให้ได้ เพราะย่าไม่อยากให้หนูเหมือนย่า...เพราะในความคิดของย่า ย่าว่า...ย่าเรียนผิดทาง...วิชาการในตอนเด็ก ๆ ย่ามีความคิดว่า "ยังไม่ค่อยเท่าไร จะทำเท่าที่หนูรับได้" แต่สำหรับภาษา การสื่อสาร การเข้าใจ ย่าจะใส่ให้หนูก่อน เพราะย่าคิดว่า "เด็กเล็ก ๆ อย่างหนูทุกคน รับได้จะกี่ภาษาก็ตาม ขอเพียงให้หนูทราบและเข้าใจ ส่วนการเขียนอักษร หรือไวยากรณ์แล้วค่อย ๆ ใส่ให้อีกที"...
บางครั้ง ย่าก็คิดว่า เหมือนกับเอา "ฟ้าคราม" มาทดลอง ๆ กับการสอนเด็ก ๆ ในยุคใหม่...ในการสอน ๆ ให้หนูได้รู้ ได้จำ ได้เข้าใจก่อน แล้วจึงค่อย ๆ สอนเรื่องการเขียนเป็นขั้นตอนต่อไป...เมื่อวันที่ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖ ย่าไปนอนกับหนู พอตอนเช้า ย่าก็เอา i Pad ไปด้วย หนูตื่นมา แม่อ้อม บอกย่าว่า...ไอ้ฟ้าฯ มันบอกว่า ย่าขโมย i Pad มันไป...ดูสิ!!! เจ้าขี้ตู่...
การที่เด็กเล็ก ๆ แต่ละคนจะทำได้เช่นนี้ ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละครอบครัวที่ พ่อ - แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ฯลฯ จะใส่และให้อะไรกับพวกเขาบ้าง...โดยเฉพาะโอกาสที่แต่ละคนจะได้รับนั้นมีความแตกต่างกันมาก จึงทำให้คนเราเติบโตมาได้รับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ไม่เหมือนกัน...มันเหมือนกับการเตรียมความพร้อมว่า...เด็กคนไหน? จะมีความพร้อมหรือมีทุนความรู้ในตัวมากกว่ากัน...ซึ่งเป็นทุนความรู้ที่ครอบครัวแต่ละครอบครัวต้องร่วมมือช่วยกันลงทุนให้กับลูก - หลาน เพื่อเตรียมพร้อมไปเรียนรู้กับชีวิตในวันข้างหน้า...เพราะใครเตรียมพร้อมได้มากกว่า ย่อมหมายความว่า มีทุนหรือที่เรียกว่า "ทุนมนุษย์" สะสมในตัวเองได้มากกว่าคนอื่นนั่นเอง...
อ่านเรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ทุกฉบับ ได้จากที่นี่...เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม"
ความเห็น (8)
มาเยี่ยมน้อง ฟ้าคราม ค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูทิพย์ 
และขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจด้วยค่ะ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ
น่ารักทั้งสองค่ะ
ขอบคุณบทความประทับใจนี้..พี่ใหญ่ขอฝากบันทึกสองเรื่อง ที่ได้เขียนไว้นานแล้ว มาร่วมกิจกรรมครั้งนี้ด้วยนะคะ..
1. ชัยชนะของความรัก ...สมุด : อยู่อย่างรู้เท่าทัน
2. ก่อนเตียงจะหัก ...สมุด : อยู่อย่างรู้เท่าทัน
ขอบคุณค่ะ พี่ใหญ่ 
เข้าไปอ่านแล้วดีมากค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่นงนาท
ตามไปอ่านแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณ 