ทุ่งข้าว : อังคาร กัลยาณพงศ์

ทุ่งข้าว

        ทุ่งข้าวเขียวขจี                สีสดชื่นระรื่นลมไหว
 ปูปลามาเล็มไคล                   ในน้ำใสใต้สันตะวา

        สาหร่ายชูดอกกระจิริด         แมลงน้อยนิดไร้เดียงสา
 เกาะดอกหญ้าบนคันนา            แมงมุมตั้งท่าตะครุบกิน

        ควายเคี้ยวเอื้องนอนหนอง    แววตาหม่นหมองไม่สิ้น
 เหลือบริ้นวนเวียนบิน              เกาะกินเลือดล้นพุงกลวง

        กบเขียดร้องเสียงใส           เสมือนน้ำบนใบบัวหลวง
 งูอะไรสีเงินยวง                     เลื้อยไปล้วงรูปูนา

        ยางขาวถลาบิน                จิกปลากินเกาะกิ่งหว้า
 เงาเมฆสีหม่นลอยมา             แสงแดดกล้ากึ่งกลางวัน

        ถอนกล้ามาเหนื่อยเมื่อยล้า    เข้าร่มไม้ชายนาประหนึ่งสวรรค์
 แก้ห่อข้าวออกวางพลัน             ชวนกันนั่งล้อมวงกิน

        น้ำพริกเจือแมงดา               แกล้มยอดหญ้าหวั่นใจถวิล
 ว่าสวรรค์ในแคว้นแดนดิน         คือถิ่นทุ่งทองของไทยเอย

   
                "กวีนิพนธ์"   ของ อังคาร  กัลยาณพงศ์
   
  ผู้เป็นแบบอย่างการแต่งกาพย์ยานี ที่มุ่งเน้นด้านอารมณ์และความคิด ไม่เน้นความไพเราะ
                                               
                                                 พี.พูนสุข