บทกลอนไว้อาลัยน้องเดือน วันจันทร์ที่ 27 มกราคม 2556

บทกลอนไว้อาลัยน้องเดือน

วันจันทร์ที่  27   มกราคม  2556

………………………………………………………………………….

ยังไม่ควร ถึงครา มาลาลับ      ดั่งเทียนน้อย ค่อยค่อยดับ สูญสิ้นแสง

ลมหายใจ รวยริน แผ่วสิ้นแรง    เดือนคือแสง  สว่างตา  คู่ฟ้างาม

แม่........... พ่อ........... สิ้นเจ้าแล้ว   เหมือนดวงแก้ว ลอยมลาย หายต่อหน้า

เห็นลูกเดือน อยู่หลัดหลัด มาลัดลา     ดั่งสายฟ้า ลงฟาด ขาดกลางทรวง

เมื่อยังอยู่ เดือนพี่ดาว นั้นน่ารัก  ช่างรู้จัก เจรจา  น่าแหนหวง

คนเอ็นดู แฝดเดือนดาว กันทั้งปวง   น้องเดือนอยู่ ในช่วง น่าชมเชย

ยี่สิบหก  มกรา  วันพลัดพราก   น้องเดือนจาก ก่อนถึงวัน อันเหมาะสม

คนอยู่หลัง ล้วนอาลัย  ใจระทม     สุดจะข่ม กล้ำอุรา  น้ำตาริน

  เพราะชีวิต เราเกิดมา ก็เท่านี้  หมั่นทำดี พากเพียรเถิด จึงเกิดผล

มะเร็งร้าย  มาพรากลูก  สุดฝืนทน  ลูกไม่บ่น  ไม่อาวรณ์  ก่อนจากลา 

  โอ้ลูกจ๋า พักผ่อน นอนเถิดเจ้า    ชาติหน้าเรา เกิดใหม่ ดั่งใจหมาย

มาเป็นลูก แม่พ่อ  ก่อเกิดกาย    เกิดชาติใด ไร้ทุกข์  สุขนิรันดร์

แม่พ่อขอ ส่งรัก ทักษิณา  ดวงวิญญา  ลูกจงสุข  ทุกข์หมดสิ้น

นำน้องเดือน  สู่กุศล  หมดมลทิน  ไปสู่ถิ่น  ทิพย์สถาน  วิมานเทอญ

………………………………………………………….

ผู้ประพันธ์บทกลอน :  นายเอกชัย บุญอาจ

ครูโรงเรียนนครไทย