วิธีคิดของมด
ผู้เขียนนั่งอยู่ใต้เงาร่มไม้ ที่มหาวิทยาลัยบูรพา ไม่นึกว่าแรงลมที่พัดเฉื่อยๆกำลังดี ที่ทำให้เรารู้สึกเย็นสบายนั้น กลับไปสร้างความหวั่นไหว จนกระทั่งใบไม้ที่มดแดงเกาะกลุ่มอาศัยอยู่ ร่วงพริ้วลงมาต่อหน้าต่อตา ใบไม้ร่วงหล่นห่างผู้เขียนราวๆ 1 เมตร จึงทำให้ไม่ต้องขยับหนี และมีโอกาสเรียนรู้วิถีชีวิตของมดได้อีกสักพักหนึ่ง
มดมีความแตกต่างกับผึ้งโดยสิ้นเชิง เคยได้ยินว่าเมื่อผึ้งถูกตีรัง ผึ้งจะแตกรังกระจัดกระจาย รวมพลยาก แต่สำหรับมดตัวสีแดงๆ ก้ามใหญ่ๆนี้ กลับพากันเกาะรังรวงอย่างแหนหวง กลุ่มใหญ่เอาขา เอาปากยึดรังใบไม้เอาไว้ ทั้งที่รังนั้นหล่นอยู่บนทางเท้ามีภยันตรายมากมายที่จะมาทำลายรังได้ ไม่ปลอดภัยเหมือนเมื่ออยู่บนต้นไม้ก็ตาม
มีมดอีกส่วนหนึ่ง ที่ตกลงมาพร้อมกัน จะบาดเจ็บหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่เห็นเขาเดินอย่างรวดเร็ว ไปคาบเศษอาหารชิ้นขาวๆเล็กๆ ที่อยู่ในบริเวณนั้นกลับมาซ่อนไว้ในรัง เพื่อเป็นอาหารของพวกพ้องต่อไป
มดรักษาหน้าที่ มีวินัยและสามัคคี ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน เขาก็ไม่ลืมบทบาทของตน และมีการเตรียมตัวให้พร้อมเสมอ จากการได้เห็นการออกเก็บเสบียงกรังตลอดเวลา
ไม่นานก็มีลมกรรโชกมาอีกระลอกหนึ่ง ทำให้ใบไม้ถึงกับควงพริ้วลงมาจากต้นอีกครั้ง และยังเป็นรังมดแดงอีกหนึ่งรังเล็กๆเช่นเคย ไม่รู้ว่าด้วยแรงอธิษฐาน หรือเปล่า พอลมพัดอีกครั้ง สองรังก็กลิ้งหลุนๆมารวมกัน ผู้เขียนว่ามดเขาดีใจนะ ดูเขาแตะจมูกทักทายกัน แล้ว ก็มีส่วนหนึ่งปลีกตัวออกไปหาอาหารเช่นกัน และอีกชุดใหญ่ ช่วยกันตรึงรังทั้งสองมารวมกันไว้ เป็นรังใหญ่
หมดเวลาพอดี เพราะผู้เขียนต้องไปแล้ว เลยไม่รู้ว่าชะตาชีวิตของมดแดงจะเป็นอย่างไรต่อไป อาจถูกรถจักรยานยนต์ของนักศึกษา ที่วิ่งบนทางเท้า ผ่านมาและเหยียบรังมดแดงโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือมดแดงทั้งหมด จะช่วยกันขนย้ายรังทั้งสองไปอยู่ในที่ปลอดภัย...ก็สุดคาดเดา
เรื่องราวทั้งหลายที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราๆท่านๆ บางครั้งก็ไม่รู้ตอนจบเหมือนกัน ขอแค่เพียงได้เรียนรู้ ได้ประสบการณ์ และประทับใจต่อเหตุการณ์เหล่านั้นบ้าง ก็เพียงพอแล้ว เหมือนมดแดง รู้ว่าสถานการณ์ปัจจุบันสำคัญที่สุด และทำสิ่งที่ดีที่สุดในขณะนั้น ส่วนอนาคตตอนต่อไปจะเป็นอย่างไรก็ต้องปล่อยไปตามความที่ต้องเป็นไป
คิดแบบมดก็ดีเหมือนกันนะ
ความเห็น (15)
สวัสดีค่ะคุณอ.นุ
บันทึกมดแดงมาดึกไปหน่อย
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ชอบวิถีของมดมากค่ะ..เป็นพวกจิ๋วแต่แจ๋วจริงๆ..มีความสามัคคี..รู้งาน..รู้หน้าที่..ขอบคุณสำหรับบทความดีๆนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นางนงนาท
ยังไม่นอนหรือคะมามอบดอกไม้ให้น้อง
ขอบพระคุณมากค่ะ
เรื่องของมดแดงผู้รักหน้าที่
แต่ไม่รู้ตอนจบของเรื่องนี้นะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่
อ่านแล้วตระหนักรู้....และมีความสุขยิ่งนักครับพี่
สวัสดีค่ะคุณทิมดาบ
มดมีความมุ่งมั่นไม่หวั่นภัย
มดไม่เกี่ยงไม่คาดหวังมากไปกว่าหน้าที่
มดมีความสุขกับการดูแลชุมชนของตนในขณะนั้นตามจริง
มีความสุขกับการได้มีโอกาสเรียนรู้วิถีของมดในเวลาสั้นๆวันนั้นค่ะ
ขอให้น้องทิมดาบมีความสุขกีบงานแะหน้าที่อันทรงคุณค่าเช่นกันค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณwasawat
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจมอบให้กับหมดทั้งหลายด้วยนะคะ
มดมีแนวคิดที่สืบต่อกันมาได้อย่างต่อเนื่อง
ไม่ว่าสถานการณ์ไหนปรับตัวได้ทันทีแทบไม่น่าเชื่อนะคะ
เห็นมดแล้วคิดถึงความขยัน มีวินัย และความสามัคคีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณtuknarak
จริงด้วยค่ะ
แปลกมดต้องมีการบัญชาการที่ดีด้วยมังคะหรือเพราะอะไรหนอจึงมีการแบ่งงานอย่างชัดเจนและทำอย่างจริงจังเห็นตัวที่าบเศษอาหารแล้วน่ารักมากกุลีกุจอกลับรังเชียวค่ะ
มาอ่านวิธีคิดแบบมดๆ ตัวเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่นะคะ หากทำได้อย่างมดกันจริงๆ ก็คงจะดีมากค่ะ
ดิฉันได้เรียนรู้ว่า ... บางครั้งการพยากรณ์อากาศ ตามวิถีของมดน่ะ แม่นพอควรนะคะ
หากเห็นมดอพยพเมื่อใด นั่นล่ะ ฝนจะตก น้ำจะท่วมแล้วนะ พวกเค้าจะอพยพก่อน 1-2 week ค่ะ
ขอบคุณบทความจรรโลงใจค่ะ
ขอบคุณบันทึกดีๆ ที่ได้มาจากการสังเกตุความเป็นไปของมด ครับ
สวัสดีค่ะคุณBright Lilly
เคยได้ยินเหมือนกันค่ะเรื่องมดบอกเหตุฝนจะตกใหญ่
ยังบอกล่วงหน้าได้เป็นสัปดาห์ด้วย
แสดงว่ามดไม่ธรรมดานะคะ
น่าศึกษาจริงๆ
ขอบคุรค่ะที่แบ่งปัน
สวัสดีค่ะคุณพ.แจ่มจำรัส
เขาว่าให้เรามีเวลาที่สงบๆบ้าง
โดยการมองสิ่งแวดล้อมให้ละเอียดขึ้น
เห็นเส้นสายใบไม้ใบหญ้าบ้าง
พอดีวันนั้นเหลือเวลารออยู่
ก็เลยดูมดให้ละเอียด แล้วก็ทำให้รู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณชยันต์
ชอบมดหรือคะ
เหมือนๆใครก็ไม่รู้นะคะ
ที่สอนให้คนมีระเบียบกริบ
ชอบ ชอบ
ขอขอบพระคุณเจ้าของดอกไม้
คุณ ดร.ธวัชชัย
อาจารย์หมอ JJ
คุณSilaคุณ
พี่ชาย ชยพร
และขอบคุณท่านที่เข้ามาอ่านทุกท่านค่ะ