"กำลังใจคือไฟส่องทางฝัน" ... (มือแม่ : เดือนแรม ประกายเรือง)
กำลังใจคือไฟส่องทางฝัน
...
ดอกราตรี คลี่บานบนลานฟ้า
ล้อมจันทรากระจ่างกลางสวนขวัญ
ผกากรองผ่องพรายลายแพรพรรณ
หอมกลิ่นจันทน์รัญจวนปั่นป่วนใจ
มาลัยดาวประดับฟ้านภาผ่อง
ร้อยมาคล้องจักรวาลผ่านยุึคสมัย
กลางราตรีมณีนิลพิณเรไร
กล่อมโลกให้ละมุนอบอุ่นนัก
เสียงดนตรีชีวันอันวิสุทธิ์
กล่อมมนุษย์จุดประกายให้ประจักษ์
ยามท้อแท้แพ้พ่ายได้ผ่อนพัก
ฟังเพลงรักกลางแสงจันทร์ก่อนสัญจร
กำลังใจ คือไฟส่องทางฝัน
ดวงชีวันล้าโรยโหยแรงอ่อน
หยาดน้ำตาแต้มตาเอื้ออาทร
อุปสรรคจะสอนให้สู้ทน
เรียนรู้ทุกข์ ทุกที่ที่เที่ยวถึง
เรียนรู้สุข สุขซึ้งกลางสับสน
เรียนรู้ครบ คุณค่าความเป็นคน
เรียนรู้จน ประจักษ์รักศรัทธา
ดอกราตรีคลี่บานบนลานฝัน
สร้อยแสงจันทร์ส่องทางสว่างหล้า
กลางราตรีสีนิลจินตนา
ฝันเห็นโลกโสภาสถาพร.
...
..................................................................................................................................................................
คิดตามนามกวี...
ข้าพเจ้าได้หนังสือหายากเล่มนี้มาจากร้านหนังสือมือสองในเชียงใหม่
"เดือนแรม ประกายเรือง" เป็นกวีที่ข้าพเจ้าติดตาม
ถึงแม้ท่านจะไม่มีลมหายใจแล้วก็ตาม
กวีที่มองเห็นเป็นธรรมชาิติอยู่เสมอ
กวีที่รักแม่เป็นที่สุด
"ยามใดที่ลูกพบเจออุปสรรค มือแม่ที่หยาบกร้าน
คอยลูบหัวหลังปลอบโยนให้ลูกชายได้เข้มแข็ง
กล้าต่อสู้กับอุปสรรคอย่างไม่ยอมจำนน
ผมมีความรักและความผูกพันอยู่กับแม่อย่างมั่นคงเสมอมา
เมื่อเติบโตมีการศึกษาอยู่ในกรุงเทพฯ
ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสกลับบ้านไปเยี่ยมแม่บ่อยครั้งนัก
ได้แต่คิดถึงแม่ คิดถึงคลองคุ้งทุ่งนาและเสียงเพลงปี่ซังข้าว
อยู่เงียบ ๆ ในห้องเช่าเล็ก ๆ กลางเมืองหลวง
ได้แค่หวังว่าสักวันหนึ่ง จะเขียนบทกวีถึงแม่
และหากมีการรวมเล่มจะใช้ชื่อว่า "มือแม่"
เพื่อรำลึกถึงความผูกพันอันลึกซึ้งนั้น
อย่างน้อยก็มีผู้อ่านมิใช่น้อยที่เติบโต
มาจากท้องทุ่งนา และผ่านมือที่หยาบกร้าน
คอยทะนุถนอมมาก่อน"
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
...................................................................................................................................................................
ขอบคุณภาพจาก "พี่หนูรี"
http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/689/778/large_DSC08346.JPG?1297476862
ขอบคุณหนังสือกวีนิพนธ์
เดือนแรม ประกายเรือง. มือแม่. กรุงเทพฯ : กล้วยไม้, ๒๕๓๗.
ความเห็น (8)
คืนเดือนดับอับแสงจันทร์พลันมืดมิด
ส่งดาราดวงนิดส่องสุกใส
ละอองดาวพาดผ่านฟ้าผ่องอำไพ
ร้อยดวงใจรัตติกาลเนิ่นนานมา
ครั้นเดือนเพ็ญลอยเด่นดาราดับ
แสงเงินยวงระยับวะวับไหว
ฝากจูบจันทร์ผ่านพฤกษาสู่หทัย
ขับขานไขลำนำบทกวี
ครั้นแสงทองทาบฟ้าจันทร์ลาลับ
โลกกลายกลับรับอรุณรัศมี
อัศจรรย์แห่งทิวาแลราตรี
ปริศนาแห่งชีวี...รอคลี่คลาย
ขอบคุณมากครับ คุณหมอดาว blue_star ;)...
อาทิตย์ดับลับฟ้านภาผ่อง เพราะจันทร์ส่องแสงฉวีโลกมีศิลป์
วันเดือนดับลับลาดาราริน รวมใจจินตน์แพรวพราวดาวกระจาย
เมื่อมีมืดมีสว่างมาสร้างสรรค์ สร่างทุกข์พลันสุขตามมีความหมาย
ชั่วมาก่อนกลับดีมีมากมาย พระกล่าวไว้อนิจจังดังนี้เอย
ขอบพระคุณมากครับ คุณพ่อ เครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว ;)...
โอ้ โห มีความสุขจังบนลานกวีแห่งนี้
ไพเราะทุกบททุกตอน และทุกท่านค่ะ
ปรบมือดังๆให้เลยนะคะ
ขอบคุณครับ พี่ ตันติราพันธ์ ;)...
จากบทกวีว่าด้วย "ดอกไม้ ดารา มาลัย ดนตรี บทกวีให้กำลังใจ ยามค่ำคืน"
เรียนรู้ทุกข์ ทุกคนทุกข์....อยู่้ตลอด
เรียนรู้สุข คือทุกข์น้อย....นั้นแหละใช่
เรียนรู้ครบ ชีวิตจบ....หยุดคิดสิ่งใด
เหลือทิ้งไว้ ดีชั่วอยู่....เป็นครูคน
เป็นเพียงความคิดส่วนตัว เมื่อได้อ่านบทกวีของอาจารย์...ค่ะ
เช่นนั้นแล้ว ขอเรียนเชิญ สาวน้อยใจดี นู๋ยุ้ยแก้มตุ่ย เข้ามาเยี่ยมทุกบันทึีกครับ ;)...
ขอบใจมากจ้า