หลวงปู่ชา สุภัทโท: สูดแก้ลม ดมแก้คิดถึง
หลวงปู่ชา สุภัทโทบางครั้งก็สอนธรรมแบบ ทำเป็นสอนเล่นๆ ไม่จริงจังแต่เป็นการกระตุ้นเตือนสติให้รู้ว่า กำลังหลงอารมณ์อะไรอยู่ เช่นเรื่องเล่านี้
ในปีแรกที่อาตมา (พระอาจารย์พรหมวังโส) บวชเป็นพระที่ภาคอีสานของไทย อาตมากำลังนั่งอยู่ในตอนหลังของรถคันหนึ่งกับพระฝรั่งอีกสององค์ หลวงพ่อชา ท่านอาจารย์ของอาตมานั่งที่เบาะหน้า
จู่ๆ หลวงพ่อก็หันหน้ามาข้างหลังและจ้องดูพระหนุ่มชาวอเมริกันซึ่งเพิ่งบวชใหม่ๆ ที่นั่งอยู่ข้างอาตมา แล้วท่านก็พูดอะไรบางอย่างเป็นภาษาไทย
พระฝรั่งองค์ที่สามที่นั่งอยู่ในรถ พูดภาษาไทยได้คล่อง ท่านจึงแปลให้เราฟัง….
“หลวงพ่อบอกว่า คุณกำลังคิดถึงแฟนของคุณที่อยู่แอลเอนู่น”
พระบวชใหม่ชาวอเมริกัน ถึงกับอ้าปากค้างด้วยความงงงัน…หลวงพ่อรู้วาระจิตของท่าน รู้ว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่ แถมยังแม่นยำเสียด้วย
หลวงพ่อยิ้มแล้วพูดต่อว่า….”ไม่ต้องห่วง เรื่องนี้จัดการได้ ให้เขียนจดหมายไปหาเธอ ขอให้เธอส่งของส่วนตัวบางอย่างมาให้คุณ เอาสิ่งที่ใกล้ชิดกับตัวเธอมากที่สุดที่คุณจะสามารถเอาออกมาชื่นชมได้ เมื่อคุณคิดถึงเธอ เพื่อจะเตือนคุณให้ระลึกถึงเธอ”
พระบวชใหม่ถามด้วยความประหลาดใจว่า…”โอ้! พระเราทำได้หรือครับ”
หลวงพ่อตอบว่า…”ทำได้”
เห็นทีพระท่านก็เข้าอกเข้าใจในเรื่องรักๆ ใคร่ๆ กระมัง…
สิ่งที่หลวงพ่อกล่าวต่อไปนั้นต้องใช้เวลาอยู่หลายนาที กว่าจะแปลออกมาได้
ล่ามของเราถึงกลับต้องกลั้นหัวเราะให้อยู่และรวบรวมสมาธิเสียก่อน “หลวงพ่อบอกว่า…”
ท่านพยายามที่จะเอ่ยคำออกมา ปาดน้ำตาที่เล็ดจากการหัวเราะทิ้ง…
หลวงพ่อบอกว่า “คุณควรจะขอให้เธอส่งขี้ใส่ขวดมาให้ แล้วเมื่อไหร่ที่คุณคิดถึงเธอ คุณจะได้หยิบขวดขี้ของเธอมาสูดดม”
นี่ไงล่ะ “ของเฉพาะตัวของเธอ!”
คัดลอกจาก: หนังสือ “ชวนม่วนชื่น” ธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า เขียนโดย: พระอาจารย์พรหมวังโส เจ้าอาวาสวัดป่าโพธิญาณ เมืองเพิร์ธ ประเทศออสเตรเลีย แปลโดย: คุณศรีวรา อิสสระ – จากหนังสือ “Opening the Door of Your Heart”
อ.นุ
ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
ชยพร แอคะรัจน์
ชลัญธร
ขอขอบคุณดอกไม้ค่ะ
ขอใช้คำตรง ๆ เพราะมันโดนใจดีค่ะ :-)
อ.นุ
เขียวมรกต
ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
ชยพร แอคะรัจน์
ชลัญธร
บุษยมาศ
ขอขอบคุณดอกไม้ค่ะ ช่วงนี้มีงานเข้า...ห่างหายจากโกทูโน