"หนูจะทำทุกอย่างเพื่อแม่" ... (คำตอบจากข้อสอบอัตนัย)

ก่อนเขียนบันทึกนี้กำลังอยู่ระหว่างการตรวจข้ออัตนัยข้อสุดท้าย หมู่เรียนที่ ๔
ขณะนี้เวลา ๒.๐๕ น. ณ หอพักนักศึกษาที่ผมมาอยู่เวร

ตอนแรกคิดว่าจะนอนเสียก่อน แต่ก็ตรวจงานมาจนถึงข้อสอบของนักศึกษาคนนี้
ปิด Web Browser ไปแล้วด้วย นี่ต้องกลับมาเปิดใหม่
เพราะต้องการเขียนบันทึกฉบับนี้

.....................................................................................................................................................................

คำตอบจากข้อสอบอัตนัย

จากการได้ดูวีดิทัศน์ทั้งสองเรื่องนี้แล้ว
วันที่อาจารย้ได้เปิดให้ดูวันนั้น
หนูตั้งใจมากค่ะ

หนูเลิกจากวิชาของอาจารย์ หนูรีบกลับบ้านไปหาแม่
เนื่องจากวันนั้นแม่ของดิฉันได้เดินทางมาเชียงใหม่พอดีเลยค่ะ
เพื่อที่จะมาพบแพทย์ เนื่องจากว่า แม่หนูเป็นมะเร็งเต้านม
ต้องมาให้คีโม ๓ อาทิตย์ ต้องมา ๑ ครั้งค่ะ

วันนั้นหนูซื้อกับข้าวและได้กอดท่าน ให้กำลังใจท่่าน
วันนั้นแม่รู้สึกว่าเหมือนจะร้องไห้ หนูสงสารแม่มาก
และหนูก็ได้ขอโทษที่หนูเคยทำกับท่านาไว้หลายอย่าง
แต่ท่านก็ให้อภัยเรา

พอตอนเย็น หนูก็ได้พาแม่ไปกินข้าวนอกบ้าน
และพาแม่ไปซื้อผ้าพันคอ เพราะแม่อยากได้ผ้าพันคอมากค่ะ
แต่วันนั้นหนูก็ไม่มีเงิน หนูต้องยืมพี่สาวก่อน

หนูจะทำทุกอย่างเพื่อแม่ เพราะเราก็ไม่รู้ว่าท่านจะอยู่กับเรานานขนาดไหน
หนูรักแม่มากค่ะ หนูจะตั้งใจเรียน จะไม่ทำให้ท่านผิดหวังค่ะ

ทุกวันนี้หนูก็เรียนและทำงานไปด้วย โดยที่ไม่ขอเงินพ่อแม่
แต่หนูกู้ยืมเรียนของ กยศ. พยายามจะส่งตัวเองเรียนให้จบอย่างที่พ่อแม่หวังไว้

หนูจะนึกคำสั่งสอนที่พ่อแม่เคยสั่งสอนไว้ว่า

"เราเกิดมาเป็นคนจน ถึงจน แต่ก็รวยน้ำใจ
มีมากใช้มาก มีน้อยใช้น้อย คนเราเลือกเกิดไม่ได้ค่ะ"

หนูจะพยายามสู้ต่อไปให้ถึงที่สุดค่ะ

.....................................................................................................................................................................

คือ ผมอ่านจบ ผมนั่งน้ำตาซึมคนเดียวอยู่ในห้องพัก
จนรู้สึกว่า ไม่อยากให้เวลามันผ่านไป หรือ
ค่อยนำมาเขียนไว้ทีหลัง

อยากเขียนคืนนี้ และตอนนี้เลย

เด็กเป็นนักศึกษาภาคพิเศษ
สำนวนการเขียนก็น่าจะทราบว่า
เป็นเด็กซื่อ ๆ แค่ไหนนะครับ

คำถามผม สิ่งที่เขียนง่ายออกมามากที่สุด
คือ การเขียนทุกอย่างออกมาจากใจ

เพราะหากต้องการเพียงแค่คะแนน
คงทำข้อสอบไม่ทันอย่างแน่นอน

ยังสงสัยอยู่ไหมครับว่า เด็กเขาเขียนเพราะต้องการแค่คะแนน
ผมหายสงสัยมานานแล้วว่า นี่แหละคือ สิ่งที่ต้องการ

"คะแนน" ฤาจะมีค่ากว่า "พ่อแม่ที่เขารักที่สุดในโลก"

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน มหาวิทยาลัยชายเขาของคนชายขอบ

คำสำคัญ (Tags): #happy ba#wasawatdeemarn#ความกตัญญู#วสวัตดีมาร#ข้อสอบอัตนัย#ความรัก#คุณธรรม#อุดมศึกษา

หมายเลขบันทึก: 514925เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2013 02:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 มกราคม 2013 07:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน