ความรักแบบไม่ต้องเป็นเจ้าของก็ได้ มันโคตรจะเท่เลย


จะว่าถึงธรรมนั้น   การละกิเลสในเรื่องต่างๆผมทำได้เกือบหมด(โลภ โกรธ  เคียดแค้น ไม่มีแล้ว) มีอยู่ ๒ เรื่องที่เห็นจะทำได้ยากในชีวิตผม ก็คือ ๑.เลิกบุหรี่  ๒.ความรักแบบหนุ่ม-สาว     ไอ้ผมมันราคะจริต   ที่ถือเป็นจริตที่ทู่เรศที่สุดในบรรดาจริตต่างๆของคน ที่มีอยู่ในโลกนี้

ถึงกระนั้น บุหรี่ผมก็มีแผนว่าจะเลิกปี ๕๖ นี้ และมั่นใจเหลือเกินว่าทำได้แน่นอนเพราะทำเพื่อแม่ของผม     แต่เรื่องความรักนี้มันยากจริงๆนะ เฮ้อ ...   ผมเคยมีความคิดว่าจะขอไม่มีแฟนในชีวิตนี้(คิดในปี๒๕๕๐) ประมาณว่าไปบวชให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย  แต่นั่นกลับเป็นว่าผมหลอกตัวเองมาโดยตลอด  เพราะลึกๆในใจแล้วยังมีความรักแบบนี้  

ประมาณ ๑ ปีที่แล้ว ผมได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งเธออายุน้อยกว่าผม ๖-๗ ปีเห็นจะได้ (ปัจจุบัน ผมอายุ ๒๗ ปี และไม่เคยมีแฟนตั้งกะเกิดมา)  เธอมีเสน่ห์ที่เสียงพูด เสียงพูดเธอนั้นมันช่างไพเราะเหลือเกิน และเธอก็ยังอัธยาศัยดี  เรียนหนังสือด้านเกษตร ผลการเรียนดี  เล่นดนตรีไทยได้ ชอบทำอาหาร ชอบธรรมชาติ ไม่แต่งตัวโอเว่อ(ค่อนข้างเรียบง่าย)  เรียกว่าเธอเป็นปัญญาชนแล้วกัน  แบบว่าตรงสเป็กที่สุดใน ๓ โลกนี้ ที่ไม่รู้จะได้เจออีกไหมเนี่ยในชีวิตนี้  แม้เธออาจจะยังชอบความรักสวยรักงามบ้าง เป็นธรรมดาของผู้หญิง ซึ่งผมก็เข้าใจ

ดังนี้แล้ว "ผมก็เลยหลงรักเธอแบบเต็มตีนเตี่ย"  ผมแอบชอบเธอโดยไม่บอกให้รู้มา ๑ ปี (ตอนนั้นชอบเพราะดูเธอเป็นคนเรียบร้อย พูดเพราะ เสียงเพราะจับใจผมจริงๆ) สุดท้ายก็ต้องบอกความในใจกับเธอไปเพราะสถานการณ์บังคับเพราะวันนั้นดันทะเล่อทะล่าเอายาแก้เจ็บคอ กับส้มโอไปให้เธอ เพราะรู้ว่าเธอป่วย  แล้วเธอก็ "งง" ประมาณว่าเอามาให้กูทำไม คิดอะไรกะกูเปล่าเนี่ย และเธอก็ถามผมอย่างสุภาพ แต่ผมพูดอะไรไม่ออก จึงชี้แจงในภายหลัง เมื่อบอกความในใจไปแล้ว เธอก็ให้ผมเป็นพี่ชายซะงั้น เฮ้อ....ก็ถอนหายใจกันไป เพราะเธออาจมีคนที่เธอชอบอยู่แล้วซึงผมก็ไม่ถามเธอหรอก  นึกในใจ เออ ก็ไม่เป็นไร คนเรามันจะให้ได้ดั่งใจทุกอย่างไม่ได้หรอก (ในชีวิตนี้ ผมประเมิณว่า ผมประสบความสำเร็จมาทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องนี้ ไม่รู้ไปทำกรรมอะไรมา ฮ่าๆๆๆๆๆ  หัวเราะทั้งน้ำตานะเนี่ย) 

ก็เลยจำใจตอบรับความเป็นพี่ชายต่อเธอ  แม้ในใจจะต่อต้านสุดแรงเกิดก็ตาม ทุกวันนี้ผมก็พยายามสอดส่องดูแล เท่าที่ฐานะพี่ชายจะทำได้  แถมบางทีมีใครมาทำท่าจะจีบเธอก็ วุ่นวายใจเสียเหลือเกิน เป็นทุกข์เสียจริง ก็เฮ้อ....อีกแล้ว

ทีนี้ลองมาไตร่ตรองดู เราทุกข์เพราะอะไร ผมได้คำตอบคือ เพราะเราอยากเป็นเจ้าของ แต่เพียงผู้เดียว นั่นเอง นี่แหละความรักแบบหนุ่มสาว มันก็ทุกข์อยู่ร่ำไป ถ้าหากว่าเขาไม่เห็นด้วยกับเรา ผมก็เลยวางใจเสียใหม่ รักเธอแบบไม่ต้องเป็นเจ้าของก็ได้   ผมว่ามันโคตรจะเท่เลยนะ........................................ดีใจที่ได้เจอเธอครับ ^__^


ทัดระวี กวีไทย

๑๕ ธค ๕๕

หมายเลขบันทึก: 512219เขียนเมื่อ 16 ธันวาคม 2012 12:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 ธันวาคม 2012 21:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

Wow!!!!!!....เท่ระเบิดเลยแหล่ะน้องชาย  เป๊ะมาก  ขอบอก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท