จดหมายถึงครู l ชีวิตที่ยังต้องแก้ไข

วันพุธ  ที่ 12 เดือน ธันวาคม 2555

กราบสวัสดีค่ะครู 

เช้านี้เป็นรุ่งเช้าที่ตื่นขึ้นมาแบบตะกาย ยอมรับว่าเป็นการหลับแบบไม่ตั้งใจ วิ่งกลับมา ทำวัตรเสร็จก็หลับ หน้าเตียงตั่ง เหมือนกับที่ครูชี้ว่า "แบบนี้สอบตก"

สอบซ้ำอยู่ทุกวันแต่งก็ไม่ผ่านจริงจังเสียทียังสามวันดีสี่วันไข้

แต่ก็ยังตะกายไปวัด แล้วค่อยเข้าที่ทำงาน

ครูเมตตาโทรมาให้อนุโมทนากับการประจักษ์แจ้ง เรื่องเครื่องแต่งกาย ใจหนูฟังแล้วรู้สึกเบาโล่งแบบร่วมอนุโมทนาจากข้างในเจ้าค่ะ

แล้วครูก็ให้เช็คระเบียบ สมองหนูสั่งการพลาดอีกละ ครูให้โพสต์แต่หนูกลับ เช็คเฉยๆ

มารู้ว่าพลาดก็ตอนเย็นระหว่างวิ่งอยู่แล้วครูโทรมาเมตตา

ตลอดวันเช็คข้อมูลการวิเคราะห์อัลลกอฮอล์ วันนี้มีตัวอย่างเหล้าปั่นเข้ามาให้วิเคราะห์แล้ว 

หนูก็แปลกใจกับตนเอง ทำไมช่วงนี้มีแต่ตัวอย่างแบบนี้เข้ามือ สารระเหยบ้าง เหล้าบ้าง ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มีแต่ยาและสมุนไพร เจ้าค่ะ

แต่ตัวอย่างที่ถูกส่งเข้ามาก็เพื่อแก้ไขปัญหา เป็นสิ่งที่พึงสั่งสมบารมีกับตนเอง

ตกเย็นครูเมตตาโทรมาให้ทวนสอบทบทวนเรื่องการแต่งกายและระเบียบ ซึ่งเห็นได้ชัดแจ้งว่าสะเทือนโลก ผู่คนเข้ามากด like และอนุโมทนากันทั่วหน้า

ครูสอบถามถึงพระพี่ชาย แล้วครูก็เมตตาชี้ว่า ไม่ว่ามีอะไรเกิดขึ้นก็ให้พิจารณาลงไตรลักษณ์ หรือทำเช่นนั้นซ้ำๆแล้วเก็บข้อมูลกับตนเอง หากแจ่มแจ้งจะรู้ได้ด้วยตัวท่านเอง จะไม่อยากถามใคร หากยังสงสัยและอยากถามแสดงว่ายังไม่แจ่มแจ้ง

และให้ปฏิบัติต่อไป หากมีอะไรก็ให้ไปถามหลวงปู่เพราะอยู่กับครูบาอาจารย์ ท่านรู้จักลูกศิษย์ท่านดีทุกคน 

วางสายจากครูหนูเข้าบ้านกลับมาจัดการแก้ไขสิ่งที่ครูชี้ว่ายังไม่ถูกให้ถูกเสีย

แล้วก็ทำกิจของตนเองต่อ 

แต่พอหันหน้าเข้ามาจะเขียนบันทึก 

กลับนอนราบลงพื้นแล้วก็หลับเจ้าค่ะ

ทั้งๆอากาศหนาว น่าสมเพชและก็สงสัยกับตนเองอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงทำไม่ได้ต่อเนื่องสักที

แล้วทำยังไงถึงจะทำได้ต่อเนื่อง 

หนูต้องฝึกถามตนเองใหม่แบบเชิงบวก ทำยังไงนะ ถึงจะรักษาข้อปฏิบัติและสิ่งพึงละที่ครูให้เก็บข้อมูลได้ต่อเนื่อง

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ