วันที่มีแต่พ่อ

และแล้ววันพ่อก็มาถึง....

หากจะถามว่า วันพ่อปีนี้ รู้สึกเหมือนปีที่ผ่าน ๆ มารึเปล่า ขอตอบเลยว่าไม่ เพราะทุกปีถึงแม้จะเป็นวันพ่อ แต่ก็ถือว่าเป็นวันสำคัญของทั้งพ่อและแม่ เพราะจะถือโอกาสนี้กลับบ้านไปกราบขอพรท่านทั้งคู่ทุกปี

ปีนี้.......คงเหลือแต่พ่อคนเดียว เพราะแม่ได้จากไปแล้ว มันโหวง ๆ ยังไงก็ไม่รู้

ตอนนี้พ่อต้องอยู่คนเดียว จะว่างไปหาก็ตอนวันหยุดเท่านั้น ทุกวันต้องโทรหาถามสาระทุกข์สุกดิบ พยายามให้พ่อรู้สึกว่า เรายังรักและเป็นห่วงท่านอยู่เสมอ 

แต่....ทุกวันที่โทรคุยกับพ่อ พ่อยังคงพูดถึงแม่ด้วยความคิดถึงอยู่เสมอ ทำให้ตัวเองพลอยเศร้าไปด้วย เลยต้องให้ลูกสาวเป็นคนคุยแทน เพราะกลัวจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว

อยากบอกพ่อว่าลูกของพ่อคนนี้รักพ่อมาก และสัญญาว่าจะทำตามสิ่งที่พ่อเคยบอกเคยสอนสั่ง ตั้งใจจะเป็นแบบอย่่างที่ดีของลูก ๆ และจะทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด

ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนจะเป็นวันอะไร แต่สำหรับฉัน วันพ่อจะมีทุกวัน ตลอดไป