กศน. กับ การทำงานร่วมกับเครือข่าย

            คำจัดกัดความของ “ภาคีเครือข่าย” ตามพรบ.ส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย พ.ศ. 2551 “ภาคีเครือข่าย” หมายความว่า บุคคล ครอบครัว ชุมชน องค์กรชุมชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น องค์กรเอกชน องค์กรวิชาชีพ สถาบันศาสนา สถานประกอบการ และองค์กรอื่น รวมทั้งสถานศึกษาอื่น ที่มิได้สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยที่มีส่วนร่วม หรือมีวัตถุประสงค์ในการดำเนินงานการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย

            ภาคีเครือข่ายของหน่วยงาน กศน. เป็นเครือข่ายทางสังคมที่เกิดจากความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล  องค์กร  ที่เกี่ยวข้องกันในทุกระดับ มีเป้าหมายในการทำงานร่วมกันคือการส่งเสริมการเรียนรู้ พัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับประชาชน  ซึ่งในปัจจุบันสังคมไทยมีการเปลี่ยนแปลงไปมาก  มีการเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยี  การสื่อสาร   การคมนาคม ประชาชนมีวิถีชีวิตที่เป็นเปลี่ยนแปลงไป  ประชาชนส่วนใหญ่ยังมีฐานะยากจน ไม่สามารถพึ่งพาตนเองได้  มีหนี้สิน  ขาดโอกาส พลาดโอกาสทางการศึกษา ขาดทักษะชีวิตในการคิด วิเคราะห์สถานการณ์ต่างๆ อย่างมีเหตุผล การแก้ปัญหาเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนจึงมีความซับซ้อน ยากต่อการแก้ไขหรือพัฒนาโดยหน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่ง

            ในการจัดการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยให้กับประชาชน   จึงต้องอาศัยความร่วมมือจากหลายฝ่ายร่วมเป็นภาคีเครือข่ายในการทำงาน กศน. ทั้งนี้  เพื่อต้องการให้เกิดการผลักดันกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันทางสังคม  ปัจจุบันหน่วยงานและสถานศึกษา กศน. จะต้องมีการประสานความร่วมมือกันจัดการเรียนรู้กับภาคีเครือข่าย  มาอย่างต่อเนื่อง  การสร้างภาคีเครือข่ายในทุกระดับของหน่วยงานและสถานศึกษา กศน. สะท้อนถึงความสัมพันธ์และความร่วมมือในกระบวนการจัดการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยร่วมกัน  การร่วมคิด  ร่วมวางแผน  ร่วมปฏิบัติ  ร่วมประเมินผล   ซึ่งในแต่ละหน่วยงานและสถานศึกษา กศน. มีเทคนิควิธีหลากหลายในการสร้างภาคีเครือข่าย  สร้างความสัมพันธ์กับเครือข่าย และเครือข่ายให้ความร่วมมือในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ให้กับประชาชน รวมทั้งการพัฒนาศักยภาพการทำงานร่วมกับภาคีเครือข่าย ซึ่งแต่ละวิธีหรือเทคนิคจะส่งผลให้เกิดผลสำเร็จในการสร้างภาคีเครือข่ายในระดับที่แตกต่างกันด้วย