白天 ถ้วยฝนหมึกสีขาว..夜 พระจันทร์บิดเบี้ยว

白天

Bai2Tian = ป๋าย-เทียน

เวลากลางวัน

เมื่อเรารู้จักคำว่า 白Bai2 = ป๋าย

แปลว่า สีขาว ไปแล้วนะครับ

白Bai2 = ป๋าย

นอกจากจะแปลว่า สีขาว แล้ว

白Bai2 = ป๋าย

ยังหมายถึง ความสว่าง กระจ่างใส

หรือ ความแจ้งในตอนกลางวัน

ก็ได้ครับ

การเขียนคำว่า白Bai2 = ป๋าย

จะเขียนคล้ายคำว่า 日Ri4 = ร(ยื้)อ แปลว่า พระอาทิตย์

แต่ว่า จะมีความกว้างมากกว่า ครับ

และตรงส่วนหัว จะมีขีดหนึ่งเส้น

ลากจากขวา-มาซ้าย

เดาความว่า...

เพราะสมัยจีนโบราณ ต้องใช้ที่ฝนหมึก

เมื่อจะเขียนหรือจาร อะไรก็ตาม

จะต้องกระดกพู่กัน ลงบนถ้วยฝนหมึก

จึงเป็นที่มาของคำว่า白Bai2 = ป๋าย

ที่แปลว่า สีขาว นั่นเองครับ

คำตรงกันข้ามกับ日Ri4 = ร(ยื้)อ แปลว่า พระอาทิตย์

ก็คือ 月Yue4 = เยว้ แปลว่า พระจันทร์

ดังนั้นคำตรงกันข้ามกับคำว่า白天Bai2Tian = ป๋าย-เทียน แปลว่า เวลากลางวัน

จึงกลายเป็นคำว่า 夜Ye4 = เย้ แปลว่า เวลากลางคืน

เดาความจากตัวอักษร夜Ye4 = เย้ แปลว่า เวลากลางคืน

ก็คือ คนจีนโบราณ ยามที่ออกนอกบ้านสำหรับเพศชาย

ก็มักจะต้องสวมหมวก จึงกลายเป็น “ส่วนบนสุด” ของคำว่า 夜Ye4 = เย้ แปลว่า เวลากลางคืน

ทำไมจึงต้องเป็นตัวกำกับหมวดของคน ซึ่งก็คือ ตัว 人(http://ctext.org/dictionary.pl?if=en&rad=9)

เพราะที่บอกว่า ส่วนมากจะเป็นเพศชาย ที่สวมหมวก ยามที่ออกนอกบ้าน

เมื่อสมัยก่อนยังไม่มีแสงไฟ สว่างเหมือนเดี๋ยวนี้

ผู้ชายที่หนีเที่ยว แล้วกลับดึก ๆ ดื่น ๆ

ก็อาจจะเดินโซซัดโซเซ

สะดุดขาตัวเอง

หรืออีกนัยหนึ่งก็ว่า..เมาสุรา จนมองเห็นพระจันทร์มีรูปร่างบิดเบี้ยวเหยเก

จึงทำให้ตัวอักษร “ส่วนล่างขวามือสุด” ที่อาจจะแผลงมาจากคำว่า月Yue4 = เยว้ แปลว่า พระจันทร์

เลยกลายเป็นเขียนในแบบที่แปลกตาไปนั่นเอง