ที่ผ่านมาชีวิตนี้อาจจะพูดคำขอบคุณเป็นล้าน ๆ ครั้ง แต่ในวันพรุ่งนี้จะพูดได้อีกสักกี่ครั้งไม่อาจรู้ได้ ในวันนี้เมื่อชีวิตยังก้าวไป คำนี้เล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่ ขอบคุณ
เราได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง “ มหัศจรรย์การเขียน ”
เป็นหนังสือที่สอนให้เราเริ่มต้นการเขียนง่าย ๆ
เขียนในสิ่งที่เราเห็น เราได้ยิน ได้สัมผัส ได้ลิ้มรส ได้กลิ่น
และที่สำคัญ เขียนสิ่งที่เรารู้สึก
ในวันนี้เรารู้สึกอยากจะขอบคุณ
ขอบคุณในสิ่งที่ได้รับมา...
...ขอบคุณ คุณสายลมที่พัดพาความเจ็บปวดให้น้อยลง
ขอบคุณ คุณสายฝนที่คอยล้างคราบน้ำตาใสใส
ขอบคุณ คุณสายน้ำที่ช่วยบรรเทาความเหงาเปลี่ยวใจ
ขอบคุณ คุณอากาศที่สดใสที่ทำให้ฉันมีลมหายใจในทุกวัน
...ขอบคุณ คุณแผ่นดินที่ให้ฉันได้มุ่งก้าวเท้าเดิน
ขอบคุณ คุณก้อนหินคมที่คอยให้บทเรียนระหว่างทาง
ขอบคุณ คุณต้นไม้ใหญ่ที่คอยให้ร่มเงาพักผ่อน
ขอบคุณ คุณดอกไม้งามอรที่เบ่งบานให้กำลังใจ
...ขอบคุณ คุณแสงอาทิตย์ที่ส่องแสงให้เห็นความเป็นไป
ขอบคุณ คุณจันทร์เจ้าใสส่องแสงนวลปลอบใจในทุกครา
ขอบคุณ คุณฟ้าผืนใหญ่ที่คอยป้องอันตรายรอบกายา
ขอบคุณ คุณเมฆาคอยเป็นเพื่อนร่วมคิดจินตนาการ
...ขอบคุณ คุณพ่อคุณแม่ที่กำเนิดลูกน้อยมา
ขอบคุณ คุณครูบาให้ศึกษาชี้ทางสดใส
ขอบคุณ คุณเพื่อนยากที่คอยเคียงบนทางไกล
ขอบคุณ คุณทั่วไปที่คอยย้ำว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว
...ขอบคุณ คุณตัวเองที่พยุงชีวิตตนเองได้
ขอบคุณ คุณความเป็นไปที่คอยสั่งสมประสบการณ์
ขอบคุณ คุณทุก ๆ สิ่งที่เข้ามาอย่างมากมาย
ขอบคุณ คุณทุกข์กายคุณสุขใจที่เปิดใจให้กับเรา
...ขอบคุณ ที่ได้อ่านได้เปิดบ้านให้กว้างขึ้น
ขอบคุณ ที่ได้ยืนฟังเสียงอื่น ๆ แล้วคิดตาม
ขอบคุณ ที่ได้เขียนได้ถ่ายทอดตัวเองมา
ขอบคุณ คุณเวลาที่ผ่านไปด้วยดี
ขอบคุณมากมายจริง ๆ คะ