ผมนั่งรถทัวร์กลับจากกรุงเทพฯ...ถึงบ้าน...ประมาณตีของกว่าๆ ของเช้าวันที่ 17 พ.ย.55
ย่องเข้าบ้านอย่างเงียบที่สุด...เห็นลูกชาย และภรรยา กำลังนอนหลับบนเตียง...ผมขอนอนต่อนิดหนึ่งนะครับ....
ผมตื่นขึ้นขึ้นมาอีกครั้งประมาณสองโมงเช้ากว่าๆ...
เพื่อจะเข้าห้องน้ำ...แต่ต้องผ่านครัวเล็กๆ ของบ้าน
จึงเห็นภรรยา...กำลังจัดการลูกชิ้นกองเบ้อเริ่มอยู่...
"กำลังทำอะไรอยู่? ...ผมถาม..
ภรรยาไม่ตอบ แต่บอกว่า...จะไปทำโรงทาน...ว่า กำลังไปปลุกมาช่วยทำบุญด้วยกันอยู่
ผมลงไปนั่งเอาลูกชิ้น ฮอทดอก มาห่อเกี๊ยว และเสียบไม้
ครั้งนี้...ภรรยาบอกว่า...ไม่พร้อมเท่าไหร่มากนัก...แต่อยากทำบุญ...และทำโรงทาน
จึงไม่ได้ทำอาหารหลายอย่าง หรือแบกหิ้วเตาแก๊ส กับกะทะใบโต ไปด้วย
เพราะเห็นผมคงเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทาง และทำงานด้วย
ผมเห็นความสุขของคนใกล้ๆ ตัวของผม มีความสุขกับการให้...
ผมจึงมีความสุขตามไปด้วย...
เห็นภรรยา และลูกชาย...อยากทำให้คนอื่นๆ มีความสุข
ผมยิ่งดีใจมากตามไปด้วย
ลูกชาย...ผมบอกว่า...เราเป็นคนรวยนะพ่อ...ถ้าไม่รวยน้ำใจคงทำไม่ได้
จริงของลูก...จริงๆ
ถ้าผมรอให้ผมรวย...ผมคงไม่รู้ว่า ผมจะได้มีโอกาสทำโรงงานหรือเปล่า ?
สิ่งผมชอบและทำมาโดยตลอด คือ "โรงทาน"
ผมตะเวนไปวัดต่างๆ ในอำเภอของผม...ก็หลายวัดแล้วครับ
ผมมีเพื่อนใหม่ๆ ...มีคนเอาอาหารอื่นๆ มาให้ทานและดื่ม
เห็นความสุขของผู้ที่มาทำบุญ...แล้วมาทานอาหารของผม..ผมยิ่งดีใจใหญ่เลยครับ
ความสุขที่ยิ่งใหญ่ของผมที่ผมค้นพบ...ความสุข คือ การรู้จักตนเอง
และความสุขนี้...สามารถแบ่งปันต่อภรรยา และลูกชาย
แบ่งปันต่อให้...กับครอบครัวพี่ชายของผม...ที่ไม่เคยทำโรงงานเลยในชีวิต
ลงทุนซื้ออุปกรณ์ทำไอติมหลอดจากน้ำอัดลม...
ผมว่า...พี่ชายของผมเขาอายมาก...แต่เขาก็ตั้งใจและมุ่งมั่นกับการทำไอติมของเขา
ที่ต้องใช้ความคิดในการผสมนำแข็งกับเกลือทะเล...และการออกแรงหมุนถังให้ไอติมแข็งตัว
มันเป็นภาพความสุขที่ผมมองเห็นจากครอบครัวของพี่ชาย
น้องสาวอีกสองคน...ก็นำแตงโม...ขนม...ลูกอม...มาร่วมกันในโรงงาน
แม่ก็ฝากเงินมาสบทบผมไปทำบุญ...
เป็นภาพที่วิเศษสุดในชีวิตของผมเลยครับ
ตั้งแต่สี่โมงเช้า...ถึงสี่โมงเย็น...
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
สำหรับ...การเรียนรู้ชีวิต...ตนเอง...ผู้อื่น...และโลก
การทำความดี...ความเสียสละเล็กๆ น้อยๆ
เป็นชีวิตที่ถูกใช้ไปอีกหนึ่งวัน...(จากชีวิตที่แสนสั้น)...
เวลาเป็นสิ่งที่มีค่า...และมันจะมีค่า...เมื่อชีวิตของเราได้เห็นคุณค่า...และใช้มันอย่างมีค่าที่สุด
วันนี้จึงเป็นวันที่มีค่า...คุณค่า และมีความหมายอย่างยิ่งสำหรับครอบครัวของผม
อีกหนึ่งวัน...
เป็นกิจกรรมที่ดีมากเลยนะคะ
ชืนชมค่ะ น้องชาย :)
มีแต่คนรวยน้ำใจเท่านนั้นที่จะมีน้ำใจทำเช่นนี้ได้ จริงๆ
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
ชื่นชมครับ สาธุ สาธุ
เป็นคนเล็ก ๆ ที่ทำดีตามสมควร รวมกันเป็นคนดีหลาย ๆ คน น่าจะช่วยให้ประเทศชาติของเราดีขึ้น ๆ ครับ
ทุกภาพล้วนเต็มไปด้วยความอบอุ่นนะครับ
ขออนุโมทนาด้วยครับ
งามมากค่ะคนใกล้ตัวคุณทิมดาบ งามที่ใจค่ะ