แนวคิดพื้นฐานสำคัญของ กฎหมายว่าด้วยการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ

คู่มือการสอนกฎหมาย จริยธรรม จรรยาบรรณสื่อสารมวลชน หัวข้อกฎหมายเกี่ยวกับการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ : รายการโทรทัศน์ ภาพยนตร์ และ วีดีทัศน์

เป็นการทำงานภายใต้โครงการพัฒนาคู่มือการสอนวิชากฎหมาย จริยธรรม จรรยาบรรณสื่อสารมวลชน

สถาบันอิศรา ภายใต้มูลนิธิอิศรา อมันตกุล และมูลนิธิพัฒนาสื่อมวลชนแห่งประเทศไทย

โดยเนื้อหาทั้งหมดประกอบด้วย ๕ ส่วน กล่าวคือ

ส่วนแรก เป็นการ "เตรียมความคิด" ให้กับผู้อ่าน โดยจะอธิบายถึงแนวคิดพื้นฐานเกี่ยวกับการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาว่ามีแนวคิดพื้นฐานอย่างไร ? การทำความเข้าใจในแนวคิดพื้นฐานเสียก่อน จะช่วยให้ผู้อ่านและใช้คู่มือนี้ "เข้าใจในแนวคิด" อันเป็นหลักการของเรื่องการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อว่า ทำไมต้องมีการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ? และ ทำไมการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อจึงอยู่ในรูปแบบของ "กฎหมาย" ?

ส่วนที่สอง เป็นเรื่องของการ "เตรียมความพร้อม" ในการทำความเข้าใจในรายละเอียดของกฎหมายการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหา เพราะข้อเท็จจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็คือ การจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ปรากฎอยู่ในทั้งที่เป็น กฎหมายทั่วไป ไม่ได้ปรากฎอยู่เฉพาะเจาะจงในกฎหมายพิเศษ เช่น ประมวลกฎหมายอาญา และ ปรากฎในกฎหมายพิเศษ ซึ่งถูกจำแนกตามลักษณะและประเภทของสื่อ เช่น พรบ.ภาพยนตร์และวีดีทัศน์ พ.ศ.๒๕๕๑ ดังนั้น เพื่อป้องกันความสับสน และ สามารถเข้าใจภาพรวมของกฎหมายทั้งหมด จึงต้องมีการเตรียมความพร้อมในเรื่องของระบบกฎหมายเกี่ยวกับการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อเสียก่อน

ส่วนที่สาม จะเป็นการทำความเข้าใจใน "รายละเอียด" ของ กฎหมายเกี่ยวกับการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ในการอธิบายจะอาศัยการจัดแบ่งกลุ่มหรือหมวดหมู่ตามแนวคิดพื้นฐานของเรื่อง ซึ่งประกอบด้วย (๑) การกลั่นกรองเนื้อหา (๒) การวัดเชิงปริมาณ (๓) การประเมินเชิงคุณภาพหรือเนื้อหาสาระ และ (๔) การจำแนกตามช่วงวัย

ส่วนที่สี่ จะอธิบายถึง "แนวทางในการบังคับใช้กฎหมาย" เพื่อให้เห็นกระบวนการ ขั้นตอน ของการบังคับใช้กฎหมายแต่ละฉบับ หลังจากนั้น จะชวนให้ผู้อ่านวิเคราะห์ถึงประสิทธิภาพของการบังคับใช้กฎหมายที่มีอยู่ว่าเป็นอย่างไร

ส่วนสุดท้าย เพื่อทำให้ผู้อ่านได้เห็นถึงปัญหาท้าทายในอนาคต ส่วนนี้จะเป็นการเปิดประเด็นคำถามที่น่าสนใจ พร้อมทั้ง มีการยกตัวอย่างกรณีศึกษาให้เห็นเป็นตัวอย่าง พร้อมกับชวนวิเคราะห์เพื่อใหเ้ห็นถึง "คำถาม" ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต และ "วิธีการ" ตั้งคำถามกับนักศึกษา รวมทั้ง "แนวคำถาม" ที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ในชั้นเรียน

---

เนื้อหาในส่วนแรก เป็นการ "เตรียมความคิด" ให้กับผู้อ่าน

เนื่องจากผู้สอนเนื้อหาในส่วนนี้ จำเป็นที่จะต้องตอบคำถามผู้เรียนในคำถามสำคัญใน ๒ ข้อ กล่าวคือ ข้อแรก ทำไมต้องมีการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ? และ ข้อที่สอง ทำไมการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อต้องอยู่ในรูปแบบของ "กฎหมาย" ? การทำความเข้าใกจับคำตอบทั้งสองข้อจะทำให้เข้าใจเหตุผลและความจำเป็นของเรื่อง "การจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อที่ต้องกำหนดในรูปของกฎหมาย"

เนื้อหาในส่วนนี้จึงมีวัตถุประสงค์สำคัญก็คือ เป็นการ "เตรียมความคิด" ให้กับผู้สอนจำเป็นจะต้องทำความเข้าใจเสียก่อนที่จะเข้าไปศึกษาในรายละเอียดของกฎหมาย โดยจะอธิบายถึงแนวคิดพื้นฐานเกี่ยวกับการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาว่ามีแนวคิดพื้นฐานอย่างไร ? การทำความเข้าใจในแนวคิดพื้นฐานเสียก่อน จะช่วยให้ผู้อ่านและใช้คู่มือนี้ "เข้าใจในแนวคิด" อันเป็นหลักการของเรื่องการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อว่า ทำไมต้องมีการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ? และ ทำไมการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อจึงอยู่ในรูปแบบของ "กฎหมาย" ?

ในการจำแนกแนวคิดพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับเรื่องกฎหมายว่าด้วยการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ว่าประกอบด้วยแนวคิดพื้นฐานสำคัญกี่เรื่องนั้น หากสังเกตจากถ้อยคำที่ปรากฎในคำว่า "กฎหมายว่าด้วยการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ "เราจะพบว่ามีแนวคิดทางกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ๓ แนวคิด ที่ต้องทำความเข้าใจกันก่อน กล่าวคือ (๑) แนวคิดเกี่ยวกับคำว่า "สื่อ" ภายใต้บริบททางกฎหมาย (๒) แนวคิดว่าด้วย "การจัดระดับความเหมาะสม" ของเนื้อหาสื่อ และ (๓) แนวคิดเกี่ยวกับกฎหมาย ซึ่งจะทำความเข้าใจตามลำดับ ดังนี้ >>ดาวน์โหลดเอกสาร ส่วนที่ ๑