ใจครึ่งดวง
คนบ้างาน คือ ฉายาที่เคยได้รับจากเพื่อน ๆ ผู้ร่วมอาชีพ คงเป็นเพราะ ตลอดเวลาที่ผ่านมา บนเส้นทางของสายครูผู้สอน ได้สนุกกับการทำงานมาตลอด เสมือนถูกงานท้าทายให้เอาชนะอยู่ตลอดเวลา
ไม่ว่างานนั้นจะยากง่ายสักเพียงใด ก็ไม่เคยย่อท้อ ขอเพียงเป็นการ " สร้างสรรค์" ขอเพียงเป็นงานที่ " ก่อให้เกิดประโยชน์ " แก่สถานศึกษา แก่เพื่อนร่วมงาน และชุมชน จะไม่รอช้า จะเดินหน้า ไปพร้อม ๆ กับเพื่อนร่วมงาน พร้อมที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุข แม้จะเหนื่อยกายเพียงใด แม้งานนั้นจะหนักหนาสาหัส เต็มไปด้วย ปัญหาและอุปสรรคสักเพียงใด แต่ใจกลับฟูฟ่อง เต็มไปด้วยศรัทธาและความสุข
การทำงาน สนุกกับงาน การได้แก้ปัญหาโดยที่ทุกฝ่ายมีส่วนร่วม เป็นสิ่งที่ผลักดันให้สถานศึกษาพัฒนาและเดินไปข้างอย่างสวยงาม จากโรงเรียนเล็ก ๆ กลายเป็นโรงเรียนที่เป็นที่สนใจของชุมชน และเป็นที่นิยมของผู้ปกครอง ที่ให้ความไว้วางใจและส่งบุตรหลานมาเข้าเรียนเพิ่มขึ้นทุกปี
ระบบงานบริหารที่เกิดจากการวางแผนร่วมกันของทุกฝ่าย กำหนดแนวทางอย่างสอดคล้องกับ ปัญหาและความต้องการของบุคลากรและชุมชน ทำให้เป็นระบบงานที่มีประสิทธิภาพ สามารถใช้จัดการบริหารงานทั้ง 4 งานของสถานศึกษาได้อย่างราบรื่นและเกิดประสิทธิภาพสูงสุด สามารถประสานประโยชน์ให้เกิดแก่สถานศึกษา สามารถแก้ปัญหา พัฒนางานได้อย่างต่อเนื่อง
นั่นคือ...ภาพแห่งความสำเร็จที่กำลังจะเลือนลางลงทุกขณะ เมื่อเวลาผ่านไป....สัจธรรมแห่งความจริงไม่มีอะไรยืนยงคงอยู่ได้ตลอดไป...เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป....! ทุกสิ่งทุกอย่าง กำลัง ล่มสลายไปตามกาลเวลา
จาก คนบ้างาน จึงกลายเป็นคน เบื่องาน ใจที่เคยมุ่งมั่นฟันฝ่า ไม่เคยย่อท้อ ไม่เคยยอมแพ้กับปัญหาและอุปสรรคใด ๆ ใจที่เคยฟูฟ่องด้วยแรงศรัทธา บัดนี้จึงเหลือเพียง ใจที่อ่อนล้า เหลือเพียง...ใจครึ่งดวง ที่รอเวลา จะเดินออกจากถนนสายการศึกษา และหันหลังจากไปอย่าง " ยอมแ้พ้ " เท่านั้น
.................................................................................................................................................
ความเห็น (4)
- หลวงพ่อชาท่านเคยสอนว่า หากบางอย่างมันหนักก็ให้ปล่อยวางลงบ้าง
- แต่ไม่ได้หมายถึงให้ปล่อยทิ้ง
- สุ้ๆครับ คุณครู
สวัสดีจ้ะคุณ พ.
มันอาจจะเดินมานาน หนักมานาน แบก ๆ วาง ๆ วาง ๆ แบก ๆ ก็ได้นะ ใจมันจึงเหลือเพียงครึ่งเดียวที่ยังเิดินได้อยู่ ส่วนอีกครึ่ง ไม่มีแล้วจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
อยากบอกว่า เข้าใจ เข้าถึง นะ ตั้งต้นเดินใหม่ได้นี่ ไม่ต้องฝันถึงเป้าหมายก็ได้ เดินไปกับเด็กๆ ที่บริสุทธิ์ ซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา ไม่เห็นแก่ตัว และน่ารักน่าสงสารมากด้วย อย่าไปสนใจกับคนใหญ่ คนโต คนที่มีอำนาจ แบบหลายมาตรฐาน เพราะเขามิใช่เจ้าชีวิตเรา ....(คนที่ไม่เจอไม่รู้สึกใช่ไหม ไม่ใช่เลย เจอมาเยอะ)
ขอบคุณจ้ะท่าน ผอ.ชยันต์ 
ขอบคุณที่เข้าใจและให้กำลังใจ มีครูบาอาจารย์ของคุณมะเดื่อบอกว่า " อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา " มันก็ใช่นะ แต่ถ้า ไม่บ้า ไม่เมา แต่...ไร้สมอง แล้วบังเอิญเบื้องบนมองไม่เห็นล่ะ...จะถือได้ไหม...?