อด...ทน (2-132)
ระยะนี้ผู้เขียนได้รับมอบหมายงานที่ไม่ถนัด ไม่เคยทำ และไม่ชอบ ...
พาลให้ไม่สนุกในการทำงาน อย่างที่ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อน
พยายามปลอบใจตัวเองให้คิดถึงที่แม่เคยสอน...
"เกิดเป็นคน...ต้องอดทน อดทน อดทน และไม่พร่ำบ่น แม้เหนื่อยหนัก..."
..............................
มาคิดดู งานที่ต้องทำไม่เหนื่อย ... แต่ "หนัก" เพราะ...ใจปฏิเสธ
คราวนี้ก็พยายามหาเหตุผลต่างๆ นานา
ทำงานมาขนาดนี้แล้ว งานอะไรๆ ก็ต้องทำได้สิ จะมัวมาเลือกงานนี้งานนั้น ให้เสียชื่อลูกสาวสุดที่รักของแม่กับเตี่ย...ได้อย่างไรกัน
..............................
ใจมันดื้อ ... ก็ต้อง "จัดการใจ" ให้ได้ก่อน
ต้องคุยกับใจตัวเอง ซึ่งผู้เขียนคุยกับตัวเองด้วยวิธีการ "เขียน"
เขียนๆๆๆๆๆๆๆ ทุกสิ่งทุกอย่างทุกความรู้สึก เขียน เขียน เขียน เขียน ๆ ๆ ๆ
จนในที่สุดก็ได้สองสามประโยคนี้...
"เราต้องฝึกที่จะ...อดทน
เพื่อที่จะใช้ชีวิตและทำสิ่งต่างๆ ได้
โดยไม่ต้อง...ทน"
(◠‿◠✿)❤•♥
ปล. เขียนเองอ่านเองแล้ว
ยิ้ม...รู้สึกดี มีแรงใจ ทำงานต่อจริงๆ ด้วยสิ...
ความเห็น (21)
เก็บภาพได้สวยจังค่ะ ตอนแรกดูไม่ออกเลยว่าคือน้อยหน่า ขอเป็นกำลังใจค่ะ
งานที่ต้องทำไม่เหนื่อย ... แต่ "หนัก" เพราะ...ใจปฏิเสธ .. สะดุดประโยคนี้ของอาจารย์กึกเลยคะ เห็นด้วยคะ.. การเขียนช่วยเยียวยาได้
ผมพยายามหา อนุทิน จำไม่ได้..... เคยผ่านตาเมื่อไม่น่ามานี้เอง .... จำไม่ได้จริงๆ เขา post คำสอนของ ท่านพุทธทาส (ถ้าจำไม่ผิด อีกล่ะ) ประโยคสั้นๆ สองประโยค ท่านแยกคำว่า .อด. และ คำว่า .ทน. ออกจากกัน (แย่จัง ผมจำไม่ได้ครับ)
.อด. เพื่อที่จะ.................(ให้ "ผู้รู้" ในใจ ตอบละกันครับ) .ทน. เพื่อที่ได้มาซึ่ง .............
แต่้ท้ายที่สุด..........ขันติคือธรรมเครื่องเผากิเลส เอากิเลสในใจออก พี่Green จะเห็นว่า .งาน. ก็สักแต่ว่า .เงิน. 5555 (เริ่มจบแบบ งงๆ 555 ให้ยิ้มๆ)
แต่ที่นั่งขีดๆ เขียนๆ หาเหตุของปัญหา....นั้นคือทางแห่งปัญญาละน้า.....:):)
สวัสดีค่ะคุณ 
เป็นภาพน้อยหน่าที่แห้งคาต้น ที่โครงการตามพระราชดำริห้วยทราย จ.เพชรบุรีค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณหมอ 
ขอบคุณที่แวะมาเยือนและยืนยันค่ะ ส่วนตัวใช้การเขียน เยียวยา ความรู้สึกต่างๆของตัวเองเสมอค่ะ
:)
สวัสดีค่ะท่าน 
เห็นหน้า น้องซันแล้ว ก็ให้อารมณ์ดี...ฮาๆๆๆๆ
หากเจอข้อความในอนุทินที่ว่านั้น รบกวนช่วยนำมาโพสต์ให้อ่านด้วยนะคะ...
สำหรับพี่แล้ว งานไม่ค่อยเกี่ยวกับเงิน ... เพราะจะว่าไปไม่ได้ทำเพื่อเงิน หากต้องทำเพื่อเงินคงต้องลาออกไปทำงานอื่นนานแล้ว....
ทุกวันนี้ก็ไม่ค่อยมีสมบัติอะไรส่วนตัว อาศัยพี่ๆ เลี้ยงดู...ฮาาาาา อิสระ สบายใจค่ะ
ขอบคุณนะคะที่คอยมาแวะเยือนและคอมเม้นท์ให้ได้คิดอยู่เรื่อยๆ
อย่างนี้ใช่ไหม...ที่ท่าน .99 และท่าน 101 เรียกว่า ธรรมะจัดสรร :)
ได้การบ้านที่ยากมาก..... เมื่อกี้ผมก็หามาพักใหญ่แล้วครับ...(เริ่มจำได้ มันเป็นป้ายติดตามต้นไม้ ....ไปกันใหญ่เลยเรา ..อิอิ)
ทั้ง "อากู๋ gle" ก็ถามมาแล้ว ใครเคย post ได้ดปรดแสดงตัว ช่วยข้าน้อยทีคร้าบบบบ...... :):)
สวัสดีครับ น่าอึดอัดเหมือนกัน ที่ต้องทำงานไม่ถนัด แถมยังไม่ชอบ
นานๆ ผมจะเจองานแบบนี้สักที ก็ต้องอาศัยกำลังใจ ปลุกเร้าใจตัวเองให้ฮึกเหิม
ว่าที่ผ่านมา เราทำอะไรได้เยอะแยะ แค่นี้ก็คงจะทำได้ หรือไม่ก็บอกว่า เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว... อิๆๆ
จะว่าไปแล้ว คนเราไม่ใช่เครื่องจักร มีอารมณ์ มีความคิด เหนื่อยก็บ่น เบื่อก็บ่นได้นินา....
สวัสดีค่ะคุณครู 
ว่าจะเขียนบ่นให้คุณครูอยู่เหมือนกัน แต่คิดอีกทีอย่าดีกว่า บ่นมากๆ จะติดนิสัยขี้บ่น...ฮาาาา
ตั้งแต่กลับไปทำงานนี่ รู้สึกเป็นพวก "หน่วยกล้าตาย" มาหลายงานแล้ว แต่ละงานเริ่มต้นใหม่ทั้งนั้น ทำไปได้สักพัก กำลังสบายๆ สนุกๆ โดนให้ไป "ถางป่า ปรับพื้นที่" อีกแล้ว...อิอิ รู้อย่างนี้เรียนวิศวะตามที่ชอบแต่เด็กน่าจะดีกว่า
ขอบคุณค่ะ ได้บ่นๆ มีคนฟังให้กำลังใจ...ดีจัง :)
ท่านน้อง
ขอบคุณมากค่ะ ไม่เป็นไร หากธรรมะจัดสรรจริง เราต้องได้เจอ เหมือนที่ว่า "เมื่อศิษย์พร้อม อาจารย์จะปรากฏ"
ขำๆ ด้วย ก็อยู่ดีๆ ก็หาการบ้านใส่ตัวเองนี่นา...ฮาๆๆๆ
เรียนวิศวะแล้วไม่ค่อยเต็ม เห็นมาหลายคนแล้วครับ ไม่ได้เลือกนั้นดีเลี้ยวคับ.....555 (จะล้อเล่นมากไป ต้องขออภัยครับ จะเข้า mode .สติ. แล้วครับ :):) )
.งาน. ก็สักแต่ว่า .งาน. ครับ (ไม่เล่นละ :):))
สติมาปัญญาเกิดท่านน้อง
ใช่แล้ว พวกเรียนหรือชอบวิศวะ เป็นพวกไม่ขาดก็เกิน...เสียส่วนใหญ่
เพื่อนสนิทกันตอนม.ปลาย เป็นพวกต๊องส์ๆๆๆ เหมือนกันก็เรียนวิศวะ ตอนนี้บวชไม่ยอมสึก 2 คน...ฮาๆๆๆๆ
ไม่ชวนคุยแล้ว ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขค่ะ :)
-สวัสดีครับ..
-เข้ามาให้กำลังใจในการทำงานครับ....
-วันนี้ชวนไปทำบุญ "กิ๋นตาน..มารสูญ" ครับ...
สวัสดีค่ะ.... ขอขอบคุณ ... ที่ได้...บันทึก ...ย้ำเตือนความ "อดทน" ให้ได้เข้ามาอ่าน และ พร่ำสอนตัวเอง ...ให้อดทน อดทน อดทน......เช่นกัน
สวัสดีค่ะคุณ 
ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณ 
สู้ๆๆๆ ค่ะ เราอดทน เพื่อให้ใจเข้มแข็ง และต่อไปเมื่อพบเจอสิ่งใด...เราก็จะเข้าใจและจัดการใจได้...โดยไม่ต้อง "ทน" ค่ะ :)
หรืออนาคต ผมจะเจริญรอยตาม เพื่อนต๊องๆ วิดวะ ของ พี่Green ดี :):)
ท่านน้อง
เส้นทางแต่ละเส้นทางขึ้นกับแต่ละคนเลือกเอง...
การได้ดูแลน้องซัน ก็เป็นเส้นทางหนึ่งเช่นกันค่ะ
สะดุดอีกแล้วกับบันทึกนี้...นึกถึงสิ่งที่ต้องทำเพราะไม่ชอบ ใช้เวลานานมากค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะคุณ 
สงสัยเราจะเป็นคนประเภทเดียวกันนะคะ...
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ งานที่ไม่รักไม่ชอบ ทำๆ ไปก็ทำได้ ชักจะเริ่มชอบแล้วค่ะ :)