ผ้าขาวผืนน้อยของย่า
ผ้าขาวผืนน้อยของย่า
เจ้าฟ้าคราม เปรียบเสมือน "ผ้าขาว" ซึ่งเกิดมาดูโลกใบนี้ได้เพียงอายุแค่ ๑ ขวบ ๔ เดือนเท่านั้นเอง...ย่าว่า หนูมีพัฒนาการที่รวดเร็วมาก ๆ ย่าจำได้แม่นกับทุกอิริยาบทของหนู ตั้งแต่วันแรกที่ย่าพบกับหนู ที่หนูได้ลืมตาขึ้นมาบนโลกมนุษย์ เมื่อวันที่ ๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔ หนูเกิดราศี "กรกฎ" ซึ่งตรงกับวันอาทิตย์ เป็นวันที่ประเทศไทยได้นายกรัฐมนตรีหญิง "คนแรก" พอดี นับแต่ย่าได้เห็นหนูในวันแรก ย่าถูกชะตากับหนูมาก ๆ รักและเอ็นดูหนูมาก ๆ เลย รู้สึกเป็นห่วงหนูมากเหลือเกิน เพราะบนโลกใบนี้ มีอะไร ที่หนูต้องเผชิญกับมัน...แต่สิ่งที่ย่าจะให้หนูได้ ณ ขณะที่หนูยังเล็ก ๆ อยู่ นั่นคือ...ภูมิคุ้มกันที่ดี แข็งแรง รวมทั้งความอบอุ่นของครอบครัวที่ย่า พ่อเพรียง แม่อ้อม ปู่เร ตา ยาย ลุงภัคร จะมอบให้กับหนูได้
หนูเกิดมา ก็เปรียบเสมือน "ผ้าขาว" ผืนเล็ก ที่เกิดมา ปราศจากสีหรือสิ่งอื่นใดมาเจือปน สำหรับคนที่จะแต่งแต้มสีที่สวยงามหรือไม่สวยงามนั้น ขึ้นอยู่กับย่า พ่อเพรียง แม่อ้อม ปู่เร ตา ยาย ลุงภัครและคนรอบข้างหนู นั่นเอง...สำหรับย่า ไม่ต้องพูดถึง...ย่าต้องการเห็น "ผ้าผืนน้อยของย่าผืนนี้ มีสีสันที่สวยงาม เป็นผ้าที่มีคุณค่าต่อคนที่พบเห็น ย่าและพวกเราพยายามป้อนแต่สิ่งดี ๆ ให้กับหนู เพื่อเป็นรากฐานของชีวิตของหนู เพื่อจะได้เป็นเกราะหรือภูมิคุ้มกันที่ดีสำหรับหนู ไม่ว่าเรื่องความฉลาดทางอารมณ์ ย่าสังเกตเห็นหนูจะเป็นเด็กที่มี EQ ที่ดีมาก หนูจะยิ้มและอารมณ์ดีอยู่เสมอ ไม่ค่อยร้องไห้บ่อยนัก หนูจะร่าเริง แม้แต่หมอที่หนูไปหาเสมอจะชมหนูว่า "เป็นเด็กที่มี EQ ดีมาก"...ย่าจะสอนไม่ให้หนูเป็นเด็กที่ขี้อ้อนหรืองอแง ย่าสอนให้หนูเป็นคนกล้า แข็งแกร่ง เป็นคนมีเหตุผล ให้รู้ว่าได้เพราะอะไร ไม่ได้เพราะอะไร ย่าสอนให้หนูรู้จักการเป็นคนอ่อนน้อม ถ่อมตน นั้นเขาทำกันอย่างไรสำหรับในวัยเด็กเล็ก ๆ เช่น หนู...สิ่งที่พวกย่า แม่อ้อม ยาย สอนให้กับหนู นั่นคือ "การไหว้" ให้หนูรู้จักการไหว้ การมีสัมมาคารวะตั้งแต่เล็ก ๆ เห็นสิ่งใดบ้างที่หนูจะต้องแสดงกิริยา "การไหว้" นี้ขึ้นทัน โดยที่ย่าและพวกเราไม่ต้องบอก...
สิ่งต่อมา นั่นคือ ความมีเหตุผล เช่น เวลาไปตลาดนัด เขาจะมีการขายลูกโป่ง ซึ่งหนูชอบมาก บอกว่า "อยากได้"...ย่ากับแม่อ้อมจะบอกหนูว่า ไม่ได้เพราะมันอัดแก๊ส มันแตกแล้วมันอันตรายต่อหนู เล่นไม่ได้ ต้องให้หนูโตขึ้นกว่านี้ก่อน หนูก็จะฟัง แล้วไม่ร้องอ้อนหรืองอแงว่าต้องเอาให้ได้ คำตอบที่ย่าและแม่อ้อมได้ยินจากหนู นั่นคือ หนูจะตอบออกมาว่า "จ๊ะ ๆ ๆ"...เวลาย่าหรือแม่อ้อมสอนหนูในสิ่งที่พวกเราไม่ให้หรือไม่ได้ เราจะบอกกับหนูว่า ได้เพราะอะไร ไม่ได้เพราะอะไร หนูจะได้รู้ไปเลยว่า เหตุที่หนูได้ของเพราะอะไร และไม่ได้ของนั้นเพราะอะไร ก็จะทำให้หนูเข้าใจ และมีเหตุมีผลตั้งแต่ยังเล็ก ๆ เลย...
สิ่งต่อมาที่ย่าได้สอนให้กับหนู นั่นคือ การเข้าสังคม การได้พาหนูไปไหนต่อไหนด้วยกัน ยิ่งในที่ ที่มีคนมากมาย ทำให้หนูได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส หนูจะได้ไม่กลัว หนูจะได้กล้า เป็นคนไม่กลัวคน ซึ่งในวัยนี้ ๑ ขวบ ๔ เดือน ย่าสังเกตเห็นพัฒนาการของหนู คือ หนูเป็นคนไม่กลัวคน แม้แต่คนแปลกหน้า หนูก็จะมองหน้าเขา บางครั้งหนูก็จะยิ้มให้ ไม่เหมือนตอนที่หนูยังเล็กกว่านี้ แสดงว่า หนูเริ่มเป็นคนที่กล้าขึ้น ไม่กลัวคน...หนูจึงเหมือนกับ "ผ้าขาว" ผืนเล็ก ๆ ของย่า ที่ย่าได้แต่งแต้มสีอย่างบรรจงให้กับผ้าของย่าผืนนี้ เพื่อที่ย่าจะได้เห็น "ผ้าน้อยผืนนี้ของย่า" สวยงามและมีคุณค่าในสายตาของย่า ซึ่งใคร ๆ ได้เห็น เมื่อกาลเวลามันผ่านไป ว่า "ผ้าน้อยผืนนี้" ก็สวยงามเช่นเดียวกันกับที่ย่าได้เห็นและต้องการให้เป็น...
อ่านเรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ทุกฉบับ ได้จากที่นี่...เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม"
ความเห็น (1)
-
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ หมอเปิ้น
