พระคุณครู l บทเรียนจากการฟอกผ้า

    มารู้สึกกับตนเองว่างานฟอกผ้า “ทำให้หนูรู้สึกดีกับตนเอง”
ว่าฝ้ายที่สีติดจะมอมแมม จากความที่มาจากเส้นใยฝ้ายธรรมชาติ
ก็สามารถขาวกระจ่างได้ หากผ่านการซักการฟอก
เท่าที่เคยคุยกับหลาย ๆ ท่าน ที่ประสบการณ์การฟอกผ้า
บางคนก็ใช้ ไฮเตอร์
บางคนก็ใช้สารเคมี
แต่มีรายหนึ่ง ใช้น้ำยาล้างห้องน้ำ
สำหรับหนู ที่เหมาะที่โอเคกับตนเองจริง ๆ ก็ ไฮเตอร์ 3-5 ฝา ซักฟอกเปลี่ยนน้ำวันละครั้ง
2-3 วัน ก็จะได้ผ้าที่ขาวเป็นที่น่าพอใจค่ะ

การฟอกผ้าจัดเป็นกิจกรรมที่ใช้เวลา ใช้ความอดทน
แต่ก็เป็นงานที่หนู ยินดี และดีใจที่มีโอกาสได้ทำ ถวายครู
หนูไม่ใช่ลูกศิษย์ที่ดีนัก เพราะยังมีความเห็นแก่ตัว อยู่เต็มจิตใจ
ที่รอกการซักฟอก ให้ถึงแก่น
ดูเหมือนรอยด่าง ดำ ติดลึกจะมีอยู่มากมายค่ะ
แต่ทำไงได้ เราเลือกเกิดไม่ได้
ก็เหมือนเลือกที่จะเปลี่ยนแปลงกรรมเก่า หรือ อดีตไม่ได้
ดีที่สุดก็ลงมือแก้ไข  สร้างกรรมใหม่ ให้กรรมเก่าตามไม่ทัน (อันนี้จำครูมาพูดค่ะ)
ยากที่สุดตอนนี้ที่พบปัญหากับตนเองคือ ลงมือทำ และทำให้ต่อเนื่อง
ทำยังไงนะ ถึงจะจับวินัย ใส่เข้าไปในใจได้สักที
แต่ก็ต้องอดทนเดินต่อ อย่ารีรอ อย่าเรียกร้อง
เจ็บก็ทน เหนื่อยก็ทน
กายจริง ๆไม่เหนื่อยหรอกค่ะ ถ้ามันเหนื่อยแค่พักก็หาย
เอาเข้าจริง ๆใจที่มันคอยแต่จะพาไปคิดไม่ดี พาไปคะนองกับกิเลส ทำให้ต้องเหนื่อยกับการต่อสู้ในตนเอง
จักทำอย่างไรเล่า ก็ต้องก้าวต่อไปเหมือนดังที่เขาว่ากันว่า
“The Show must go on”
ก็เพราะโอกาสมี กำลังใจดี ๆ มีครูและกัลยาณมิตรเติมเต็มให้เสมอ ๆ
การได้เห็นครู ประหนึ่งได้เห็นเป้าหมายว่า
“ถ้าผ่านได้ ถ้าทำได้ ก็จะงดงามอย่างที่ครูงดงามให้เห็นเสมอ ๆ”
ท่านเป็นผู้ที่ยืนยันให้เห็นว่าเส้นทางนี้ไปถึง ด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นครู

หนูอาจจะไม่ใช่แค่ผ้าฝ้ายธรรมดา แต่อาจจะเป็นผ้าฝ้ายคลุกขี้โคลนมาด้วยซ้ำ
จึงต้องซักต้องฟอก หนักหนาซ้ำ ๆ หนักกว่าผ้าฝ้ายคัดสรรเกรดดี
แต่ผ้าชิ้นนี้ช่างโชคดีที่เจอ สารฟอกชนิดพิเศษ ที่ไม่ว่าผ้าจะมาอย่างไรก็สามารถทำให้กระจ่างใสได้อย่างงดงาม

note เขียนไว้ตอนเช้า พึ่งได้โอกาสนำมาลงเจ้าค่ะ