เจ็ดวันในไต้หวัน (ตอนที่ 9) ตอนสุดท้าย สรุปภาพใหญ่และให้ข้อมูลเพิ่มเติม

         ตอนแรกคิดว่าจะจบบันทึกการเดินทางตั้งแต่ตอนที่แล้ว แต่ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะนำเสนอภาพใหญ่ เป็นการให้ภาพรวมของการเดินทางทั้งหมด โดยใช้แผนที่แสดงให้เห็นถึงเส้นทางการเดินทางในแต่ละวัน จากการดูแผนที่ทำให้เห็นว่าประเทศไต้หวันนั้นภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูงมีที่ราบอยู่ไม่มากทางริมฝั่งทะเลด้านตะวันตกและตะวันออก การเดินทางครั้งนี้กินเนื้อที่กว่าครึ่งประเทศ โดยมีรายละเอียด ดังต่อไปนี้:

จากจุดที่ 1 ถึงจุดที่ 2: เป็นการเดินทางจากสนามบิน ไปเมืองไท้จง (อ่านตอนที่1 คลิกที่นี่) 

จากจุดที่ 2 ถึงจุดที่ 3: เป็นการเดินทางจากเมืองไท้จง ไปนอนที่เขาอาลีซาน (อ่านตอนที่2 คลิกที่นี่) 

จากจุดที่ 3 ถึงจุดที่ 4: เป็นการเดินทางจากอาลีซาน ไปนอนที่ฉิงจิ่ง (ตอนที่ 3 คลิกที่นี่)  (ตอนที่ 4 คลิกที่นี่) 

จากจุดที่ 4 ถึงจุดที่ 5: เป็นการเดินทางจากฉิงจิ่ง ไปทาโรโกะ ไปนอนที่ฮวาเหลียน (ตอนที่ 5 คลิกที่นี่) 

จากจุดที่ 5 ถึงจุดที่ 6: เป็นการเดินทางจากฮวาเหลียน ไปเย่ลิ่ว ไปนอนที่ไทเป (ตอนที่ 6 คลิก) (ตอนที่ 7 คลิก) 

จากจุดที่ 6 ถึงจุดที่ 1: เป็นการเดินทางจากไทเป ไปสนามบินเพื่อเดินทางกลับ (ตอนที่ 8 คลิกที่นี่) 

                

    สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมในเรื่องต่างๆ  มีดังนี้:

-- เรื่องการเดินทางนอกจากความสะดวกสบายของรถไฟ High Speed และรถขนส่งมวลชน (รถไฟใต้ดิน รถโดยสารประจำทาง) แล้ว ก็ต้องให้เครดิตกับรถแท็กซี่ที่เช่าเดินทางตลอดสี่วัน คนขับ (คุณฮวง) ขับรถดี ใจเย็น เสียอย่างเดียวพูดอังกฤษไม่ได้สักคำ ใครที่พูดจีนได้อยากจะใช้บริการ ผมเอาข้อมูลนามบัตรของคุณฮวงมาลงไว้ให้ แต่เขาไม่ได้อยู่ใกล้สนามบินนะครับ เขาอยู่ที่เมืองไท้จง เมืองนี้อยู่ใกล้กับสถาที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง แต่ถ้าไปคนเดียวก็แนะว่าน่าจะใช้รถสาธารณะมากกว่ารถเช่า

    

-- ที่พักหกคืนในทริปนี้ เป็นห้องพักที่ไม่ได้หรูหราอะไร ส่วนใหญ่น่าจะอยู่ในระดับสามดาว ที่ไม่ได้จองไปก็ใช้วิธีขึ้นไปดูห้องให้เห็นกับตาว่าสภาพเป็นอย่างไร ที่เลือกพักก็ดูเรื่องความสะอาดเป็นหลัก และดูว่าอยู่ในแหล่งที่ไปมาสะดวกไหม ที่ประทับใจที่สุดในการเดินทางครั้งนี้ ก็คือโรงแรมที่ฉิงจิ่ง ซึ่งผมเข้าใจว่าในบริเวณนี้มีโรงแรมให้เลือกมากมาย แต่ถ้าใครต้องการไปพักโรงแรมที่ผมพัก ก็ติดต่อได้ตามนามบัตรที่ลงไว้นี้

                                     

-- อาหารการกินในทริปนี้ก็เช่นกัน ส่วนใหญ่ก็เลือกอาหารที่ง่ายๆรสชาติถูกปากคนไทย ที่ประทับใจที่สุดก็คือมื้อเย็นในคืนสุดท้ายที่ร้าน Din Tai Fung ซึ่งมีสาขามากมายในเมืองไทเป อาหารขึ้นชื่อของเขาก็คือ เสี่ยว หลง เปา นั่นเอง

    

      ท่านใดต้องการข้อมูลเกี่ยวกับการเดินทางก็ถามมาได้นะครับ ยินดีให้ข้อมูลเท่าที่ทราบครับ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณสำหรับข้อมูล และภาพสวยๆ ที่แบ่งปันจากทั้ง 9 ตอนนะคะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

น่าสนใจค่ะ ตอนแรกไม่กล้าไปใต้หวัน เพราะมีคนเล่ามากมายว่า เจอแผ่นดินไหวบ่อยๆ