มหาลัยไทยเราวันนี้ เจริญกว่าม.ที่ดีที่สุดในโลกไปแล้ว
มหาลัยไทยเราวันนี้ เจริญกว่าม.ที่ดีที่สุดในโลกไปแล้ว (เช่น สแตนฟอร์ด เอ็มไอที) เพราะมีกระดานสอนแบบไวท์บอร์ด พรีเซนเตอร์ หรือ พาวเวอร์พอยท์ไปโน่น ไม่มีกระดานดำเลยสักบาน ในขณะที่ม.ชั้นนำในโลกเขายังนิยมใช้กระดานดำกันเป็นส่วนใหญ่
ผมพยายามขอกระดานดำสักห้อง ให้ผมใช้ มาเป็นเวลากว่าสิบกว่าปีแล้วก็ไม่ได้ มีแต่กระดานขาว (ที่ต้องเขียนด้วยปากกา ที่หมึกหมด และหมึกจาง บ่อยๆ) และ พรีเซนเตอร์ และ พาวเวอร์พอยท์ (ต่อเน็ตให้ด้วยนะ)
เรื่องใช้พาวเวอร์พอยท์นั้นเป็นอันเลิกไปได้ ผมตั้งปณิธานว่าจะไม่ยอมใช้เด็ดขาด เพราะผมเห็นว่ามันทำให้นักเรียนโง่ ยิ่งไปกว่านั้นครูก็โง่ด้วย (เพราะใช้ pp เดิมตลอดชีวิต โดยไม่มีความรู้ใหม่เลย เหมือนกับการฉายแผ่นใสในสมัยก่อนนั่นแหละ แผ่นเดิมทำครั้งเดียวฉายได้ตลอดชีวิต)
ผมจึงมีทางเลือกเหลืออยู่สองอย่างคือ กระดานขาว หรือ พรีเซนเตอร์ (เขียนบนกระดาษแล้วมันไปโผล่บนจอ) ตอนแรกๆ ผมเขียนกระดาน บางวันก็ใช้พรีเซนเตอร์ แล้วผมถามนศ. ว่าชอบอย่างไหนมากกว่ากัน ปรากฏว่า ร้อยละร้อย ชอบพรีเซนเตอร์มากกว่า เหตุผลคือ มันมองเห็นได้ง่ายกว่า เพราะกระดานขาวมันสะท้อนแสง มองเห็นได้ยาก โดยเฉพาะพวกนั่งริมๆห้อง
แต่เรื่องแค่นี้ทำไม สแตนฟอร์ด เอ็มไอที ไม่รู้ หรอกหรือ ทำไมเขายังเขียนกระดาน (ดำ) อยู่ (จริงๆแล้วเขียว ไม่ใช่ดำ)
ผมเข้าใจว่า เขาต้องการให้มันมีชีวิตชีวาในการสอน เอาชอล์คกดกระดานเขียนไปเสียงดังเอี๊ยดๆ ครูเดินไปมาหน้าห้องเพื่อชี้กระดาน ทำให้นักเรียนมองตาม แล้วไม่ง่วง มันเป็นการสอนแบบ dynamic ไม่ใช่ static ที่ครูนั่งกดพาวเวอร์พอยต์ หรือ นั่งเขียนพรีเซนเตอร์ แบบไม่มีการเคลื่อนไหว การเขียนกระดานนั้นครูเองก็ต้องเตรียมการสอนมาเป็นอย่างดี ไม่งั้นเขียนผิด ก็ยิ่งทำให้เกิดการพัฒนาครู
ส่วนไทย บ้าเทคโนโลยี โดยไม่มีสมอง สมควรแล้วที่ด้อยพัฒนาและเป็นทาสเทคโนโลยีมาจนถึงวันนี้ มันน่าสังเวทนาจริงๆ
...คนถางทาง (๔ พย. ๒๕๕๕)
ปล. วันนี้เด็กป ๑ เล่น แทบ-เล็ด ไปแล้ว วาว ขี้ข้าถาวรแบบยั่งยืนกำลังเพาะตัว
ความเห็น (1)
มีอาจารย์หมอท่านหนึ่งสอน พยาธิวิทยา ชือจำไม่ได้แล้วท่านสอน แบบ ไม่มี power point สื่อการสอนท่านมีกระดาษแผ่นเดียว เขียนเฉพาะหัวข้อที่จะสอน ปิ้งบนโปรเจคเตอร์ แล้วก็เขียนเพิ่มนิดหน่อยในศัพท์ ที่ อาจารย์คิดว่านักศึกษาจะ จดบันทึกไม่ถูก แต่ท่านสอนได้ชนิดที่ว่า นศ.ไม่หลับ ทุกคนจิตนาการตาม พยาธิสรีรวืทยาได้ อย่างเห็นภาพ อย่างเช่นระบบไหลเวียนเลือดนี่ท่านสอนชนิดแบบไม่ต้องจำโรค แต่รูว่า พยาธิสภาพเกิดตรงไหน แล้วผลที่ตามมาจะเป้นอย่างไร ทุกวันนี้ชลัญก็สอนนักศึกษาวิธีนี้ สรุปว่ามันเข้าใจมากกว่าการท่องจำ และวิชานี้ ชลัญเป็นติวเตอร์ของห้องด้วย ตอนฝึกงาน นั้น จำแนวทางอาจารย์ไปใช้ conferance กับแพทย์ บน ward ผลการเรียน 4.00 เป๊ะมากค่ะ อาจารย์
ว่าจะไปก็มาติดบทควมอาจารยือีกไปจริงๆแล้วค่ะ