รามเกียรติ์ ตอนที่ ๒๐ การจลาจลในเมืองลงกา
ฉบับ ดร.สัตยพรต ศาสตรี เป็นต้นเค้าในการเรียบเรียง และฉบับนี้ก็นำมาจากของรัชกาลที่ี ๑ มาเป็นต้นเค้าอีกทีนะครับ
รามเกียรติ์
ตอนที่ ๒๐ การจลาจลในเมืองลงกา
สรคะที่ ๑๙
ครั้นท้าวทศกัณฐ์ทิวงคตแล้ว พิเภกก็ได้ครอบครองเมืองลงกา และได้ตั้งให้นางมณโฑ ผู้ซึ่งเคยเป็นพระมเหสีของท้าวทศกัณฐ์ ให้เป็นชายาของตน และนางก็ได้ประสูติพระราชโอรส ผู้ถือกำเนิดจากท้าวทศกัณฐ์ มีนามว่า ไพนาสุริยวงศ์
โอรสผู้นี้ ได้เจริญวัยขึ้นตามลำดับ ไพนาสุริยวงศ์ได้มีเสวกผู้หนึ่ง ชื่อว่า วรณีสูร ผู้เคยเป็นพี่เลี้ยงของตน
วรณีสูร ได้เคยเล่าเรื่องราวของท้าวทศกัณฐ์ ผู้เป็นชนกให้ไพนาสุริยวงศ์ฟังเสมอ ทั้งเรื่องราวที่ราชาพิเภกกระทำต่อท้าวทศกัณฐ์และไปเข้าข้างศัตรู
ครั้นไพนาสุริยวงศ์ทราบเรื่องทั้งหมด คิดว่า อาว์เป็นผู้ชั่วช้า ผู้ไม่มีความยุติธรรม แม้จะเกิดอยู่ในวงศ์ตระกูลแห่งอสูร ก็ได้ไปเข้าข้างข้าศึกศัตรู และได้กระทำต่อพระชนกแห่งตน จึงตั้งใจว่าจะแก้แค้นอาว์พิเภกคืน
ครั้นกุมารไพนาสุริยวงศ์คิดอย่างนี้แล้ว จึงได้ไปหาเพื่อนของชนกแห่งตน นามว่า จักรพรรดิ ผู้เป็นราชาครองเมืองมะลิวัน ให้พระองค์ทรงช่วยแก้แค้น
ท้าวจักรพรรดิตรัสกะไพนาสุริยวงศ์ว่า เหตุในเรื่องนี้ เกิดขึ้นจากพิเภก ผู้เป็นประยูรญาติพระองค์ ผู้แป็นปฏิปักษ์ต่อพระญาติของตน ผู้เดียวเท่านั้นที่ภักดีต่อผู้อื่น และได้เปิดเผยจุดอ่อนทั้งหลายของเหล่าญาติแก่ศัตรู ครั้นตรัสแล้ว ราชาแห่งเมืองมะลิวัน พร้อมกับไพนาสุริยวงศ์ได้ออกเดินทางไปยังเมืองลงกา
ขณะนั้น อสุรผัด ผู้เป็นบุตรของหนุมานกับนางยักษิณีเบ็ญกาย ได้อาศัยอยู่กับพิเภก เมื่อราชาแห่งเมืองมะลิวัน พร้อมเหล่าเสนา ได้แวดล้อมแล้วซึ่งเมืองลงกา อสุรผัด จึงได้ออกจากเมืองไป เพื่อส่งข่าวร้ายให้แก่บิดาของตน อสุรผัด จึงได้ออกค้นหาบิดาของตนตามยังภูเขาทั้งหลาย
วันหนึ่งขณะที่หนุมานเที่ยวไปอยู่ในป่า ได้พอใจรสของผงมะม่วงต้นหนึ่ง พร้อมที่จะกินมัน หนุมานได้เอาน้ำนมที่ไหลออกมาจากปากของมะม่วง ซึ่งแยกออกมาจากก้านชโลมอวัยวะทั้งปวงของ ทำให้เป็นสีขาวเหมือนกับหิมะตก
และธรรมชาติของวานรนั้น มักทำความสะอาดตนด้วยมือทั้งสอง เมื่อกระทำอย่างนี้ จึงเป็นที่หัวเราะเยอะแก่ผู้พบเห็น ซึ่งมีใบหน้าเชิด ๆ
หนุมาน รู้สึกละอาย เมื่อถูกดูหมิ่น และเพื่อขจัดความดูหมิ่นนั้น หนุมานจึงได้ตั้งใจบำเพ็ญตบะอย่างเคร่งครัด โดยได้เข้าไปพบฤษีทิศไพ และฤษีก็ได้ให้หนุมานแปลงร่างเป็นมนุษย์ เพื่อบำเพ็ญพรต
หนุมานในร่างมนุษย์ ได้บำเพ็ญพรตเข้าสมาธิอยู่บนยอดภูเขา ขณะนั้นอสุรผัด ผู้เป็นบุตรชายของตน กำลังพยายามค้นหาหนุมานอยู่ก็ได้เข้าไปหาเขา
อสุรผัดได้ถามหนุมาน ผู้แปลงร่างเป็นมนุษย์ ว่า ท่านผู้เจริญ หนุมานบำเพ็ญตบะอยู่ ณ ที่ใด ท่านพบไหม หนุมานตอบว่า เรานี้แหละ คือ หนุมาน เจ้ามาหาเราเพื่อประสงค์สิ่งใดเล่า
ครั้นอสุรผัดได้ฟังคำของหนุมาน ผู้เป็นมนุษย์แล้ว รู้สึกโกรธ และกล่าวว่า หนุมานบิดาของข้าพเจ้านั้น เป็นวานร ส่วนท่านเป็นมนุษย์ มันจะเป็นไปได้อย่างไร
หนุมานบิดาของข้าพเจ้านั้น เป็นผู้อำนาจเหนือโลก สามารถกลืนกินดวงอาทิตย์ ดวงดาวทั้งหลายและดวงจันทร์ ด้วยคิดว่าเป็นผลไม้
หนุมานได้แปลงให้กลับร่างเดิม พร้อมทั้งกล่าวว่า พ่อได้แปลงร่างเป็นมนุษย์ เพื่อบำเพ็ญพรต และได้กลืนพระอาทิตย์ ดาวทั้งหลายและพระจันทร์เสียหมด ซึ่งลูกชายกำลังดูอยู่ด้วยความพิศวงงงงวยเป็นอย่างยิ่ง
อสุรผัด ได้ไหว้พ่อแล้วกอดเท้าพ่อ ดวงตาทั้งคู่ของลูก อันเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาจะพบพ่อมาเป็นเวลานาน ได้สัมฤทธิ์แล้วในวันนี้
อสุรผัดได้เล่าเรื่องเมืองลงกาให้หนุมานฟัง ครั้นหนุมานได้ฟังแล้ว จึงได้เดินทางพร้อมกับบุตรชายไปยังเมืองขีดขิน และเมืองอโยธยา เพื่อรวบรวมรี้พลเหล่าเสนา
หนุมาน พร้อมทั้งพระพรตและพระสัตรุด ได้ออกเดินทางไปยังเมืองลงกา เพื่อปลดเปลื้องความเป็นอิสระให้แก่เมืองลงกา
หนุมานได้เนรมิตกายเป็นสีนิลทำให้เป็นสะพาน เพื่อให้เหล่าทหารได้ข้ามมหาสมุทรไปยังอีกฝั่งหนึ่งได้อย่างสะดวก
การสู้รบของทั้งสองฝ่าย ได้ถูกแสดงออกมาในสงครามนี้ ซึ่งเป็นพลังอำนาจที่ไม่รู้จักหมดสิ้น และในสงครามครั้งนี้ ไพนาสุริยวงศ์ถูกประหาร ส่วนพิเภกนั้นปลอดภัย
กองทัพผู้มีชัย ได้ออกเดินทางไปยังเมืองมะลิวัน อันเป็นดินแดนของพญายักษ์ พญายักษ์เจ้ากรุงมะลิวันตกอยู่ในสถานะเดียวกันกับทศกัณฐ์ ผู้ไม่ได้ชัยชนะ
ลูกชายของเจ้าเมืองมะลิวัน ได้ไปยังเมืองพระยมทีละตน ๆ จนหมด ไวตาล ผู้เป็นสหายของพญายักษ์เจ้าเมืองมะลิวัน ถูกนิลพัทฆ่าตายในสนามรบ
พระพรต ผู้ประเสริฐ เป็นผู้สังหารเจ้าเมืองมะลิวัน ด้วยอาวุธแห่งพระพรหม และได้อภิเษกให้มัจฉานุบุตรแห่งหนุมาน เป็นเจ้าผู้ครองเมืองมะลิวัน โดยมีชายา ชื่อว่า รัตนมาลี
ขออภัยด้วยนะครับ อาจตอบช้าไปบ้างนะครับ
เนื่องจากผมทำงานอื่นไปด้วยนะครับ
คำสำคัญ (Tags): #รามเกียรติ์#ตอนที่ ๒๐ การจลาจลในเมืองลงกา
หมายเลขบันทึก: 506784เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2012 17:10 น. ()ความเห็น (5)
ขอบคุณอาจารย์ชยพรสำหรับกำลังใจครับ
ขอบคุณครูนัดด้วยนะครับ สำหรับกำลังใจที่มีให้ครับ
ขอบคุณครูอ้อยด้วยนะครับสำหรับกำลังใจ
สงครามนี้ ซึ่งเป็น...พลังอำนาจ....ที่ไม่รู้จักหมดสิ้น
ขอบคุณ เรื่องเล่านี้ นะคะ... สงคราม นี้กลัว....มากนะคะ
น้อง สายลม ....สบายดี นะคะ... ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบคุณพี่เปิ้ลครับ สบายดีครับ
พี่ก็เหมือนกันนะครับ
พอดีเตรียมรวบรวมเอกสาร และพิมพ์เอกสาร นะครับ
เรื่องที่จะทำวิทยานิพนธ์เรียนต่อนะครับ และก็งานอื่นไปด้วยนะครับ
อาจตอบช้าหรือไม่ได้ตอบนะครับ
ขอบคุณพี่มากเลยนะครับ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก