ในการประชุมร่วมกับครูเพื่อศิษย์ และผู้บริหารโรงเรียนเพื่อศิษย์หลายโอกาส ผมได้เรียนรู้คุณค่าที่แท้จริงของการเยี่ยมบ้านนักเรียน ว่าเป็นกิจกรรมที่จำเป็นเพื่อเข้าใจเด็กทั้งคน ไม่ใช่รู้จักเด็กเฉพาะตอนมาโรงเรียน เพราะตอนเด็กมาโรงเรียนเด็กและผู้ปกครองอาจพยายามปรับตัวอย่างที่สุดเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศที่โรงเรียน ตัวเด็กตอนมาโรงเรียนอาจไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเด็ก
ครูที่ดีต้องหาทางรู้จักศิษย์ให้ได้ การเยี่ยมบ้านจะช่วยให้รู้จักเด็กในอีกมิติหนึ่ง และอาจช่วยให้ครูเข้าใจว่าทำไมเด็กจึงมีพฤติกรรมบางอย่างที่โรงเรียน เช่น ก้าวร้าว เงื่องหงอย หวาดผวา เพราะสภาพความเป็นอยู่ของเด็กที่บ้านอาจทำให้ครูเข้าใจเด็กว่า กำลังเผชิญความต้องการในชีวิตระดับเพื่อมีชีวิตรอดเป็นสำคัญ (ตาม Maslow’s hierarchy of needs) เรื่องการเรียนยังเป็นเรื่องรองสำหรับเขา
เวลานี้ หนึ่งในสาม ของนักเรียน เป็นเด็กที่ไม่ได้รับความรักความอบอุ่นในครอบครัว เช่นไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ หรืออยู่กับแม่คนเดียว หรือถูกกระทำโดยคนในครอบครัว หรือยากจนมาก อดมื้อกินมื้อ การที่ครูรู้พื้นฐานเหล่านี้ จะช่วยให้ครูหาทางช่วยเหลือนักเรียน เพื่อให้พ้นจากความจำเป็นพื้นฐานในการเอาชีวิตรอด เพื่อเข้าสู่ความต้องการมีชีวิตที่ดีผ่านการศึกษาเล่าเรียน
แม้เด็กในครอบครัวที่อบอุ่น การเยี่ยมบ้านก็จะช่วยให้ครูได้รู้จักกับพ่อแม่ ได้ทำความรู้จักกับตัวตนของเด็กตอนอยู่ที่บ้าน และได้ปรึกษาหารือกับพ่อแม่ เพื่อร่วมกันส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็ก เช่นหาทาง “กลับทางห้องเรียน” เพื่อให้นักเรียนได้เรียนรู้ในมิติที่ลึกขึ้น รวมทั้งเพื่อสร้างโอกาสให้พ่อแม่หรือผู้ปกครองได้เรียนรู้ร่วมกับเด็ก ในส่วนของการเรียนรู้ที่บ้านด้วย
การเยี่ยมบ้านนักเรียนของครู เป็นกระบวนการของการทำหน้าที่ครูแบบสร้างสรรค์ และอย่างมีนวัตกรรม การค้นพบสภาพที่บ้านของศิษย์ (ทั้งด้านบวก และด้านลบ) จะช่วยให้ครูทำหน้าที่ครูได้ดียิ่งขึ้น
วิจารณ์ พานิช
๒๑ ต.ค. ๕๕