สิ่งที่เราทำ คลิปชมรมเพื่อนพป.๑๒

นกต้องมีขน คนต้องมีเพื่อน

     เกือบจะห้าทุ่มแล้ว เรายังทำหน้าที่ "คนทำงานแลกเปลี่ยนเรียนรู้" ไปพลาง แม่บ้านนอนแล้ว ดูแรงเงาทางช่องสาม สะใจ ว่างั้น เลิกก็นอน เธอเวียนหัว ไปหาหมอเมื่อสองวันก่อน อาการแบบนี้หมอว่า วัยทอง หรือไม่ก็น้ำในหูบกพร่อง พรุ่งนี้เช้าต้องพาเธอไปตรวจที่ รพ.ศิริราช

     นึกถึงอาชีพครู ทุกวันนี้ ก็ดูดีในภาพรวม แต่เราเป็นห่วงมากๆในเรื่องของคุณภาพครู เพราะส่งผลโดยตรงถึงคุณภาพเด็ก  เราศรัทธาในอาชีพของเรา เพราะ พ่อเราเป็นครูน้อย (จบ ป. ๔ ) ได้เป็นครู เงินเดือน ๘ บาท ครูหนุ่มบ้านนอก ได้เมียเป็นชาวนา (แม่เรา) ลูกดก ตั้ง ๘ คน หญิง หญิง ชาย ชาย ชาย หญิง หญิง ชาย ฐานะจึงยากจน แต่ด้วยความเป็นขี้ข้าที่ดี ทั้งพ่อและแม่ จึงส่งลูกให้เรียนทั้งหมด จนได้

     ๑. พี่เกษร เป็นครู (อ.๒ระดับ๗) เกษียณแล้ว มีสามีเป็นครูเช่นเดียวกัน

     ๒. พี่เจริญศรี เป็นครู (คศ.๓) เกษียณแล้ว โสด

     ๓. พี่สำเริง เป็น ด.ต. (เสียชีวิต อุบัติเหตุ รถยนต์ชนกัน ตายคาที่ เมื่อพี่เขา อายุได้ ๕๐ ปี)

     ๔. เรา เป็นครู (คศ.๓) มีภรรยาเป็นครู (คศ.๓) สอนที่เดียวกัน พ่อตา แม่ยาย เป็นครู ลูกสาวคนกลางกับคนเล็ก เป็นครู

     ๕. น้องธวัชชัย เกเรไม่ยอมเรียน ยามปกติก็พออาศัย แต่ส่วนใหญ่เป็นขี้เมาประจำหมู่บ้าน ยังโสด (พันธุ์เสีย)

     ๖. น้องอุไรวรรณ เป็นครู (คศ.๓) สอนที่เดียวกับเรา มีสามีเป็น ร.ต.ต

     ๗. น้องสุพรรณิกา เป็นครู (คศ.๓) สอนที่เดียวกับเรา โสด

     ๘. น้องทศพร เรียนจบปริญญาตรี ทำธุรกิจ โสด

     เล่าเพื่อยืนยันว่า เราเป็น "ครูพรรค์นี้" แล้วไปดูคลิปชมรมเพื่อนพป.๑๒ของเราที่http://www.youtube.com/watch?v=aOyFiWu8qKA&list=UUUqnrAc02W2FksfmetF2d8g&index=1&feature=plcp