ชะตาชีวิต
ชีวิตของคนเรานั้น อาจมีเหตุการณ์หลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิดมาก่อนเลย ไม่มีเหตุผล ไม่มีปรากฏการณ์ ทำให้นึกถึง คำ คำ นี้ขึ้นมา ชะตาชีวิต หรือสิ่งนี้ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว ต้นเดือน พฤศจิกายน ๒๕๕๒ หลังจากช่วงเย็น ๑๖.๓๐น. ได้รับแจ้งจากพี่พยาบาลผู้ชำนาญการประจำตึกว่า เรื่องสั่งซื้อพัดลม ของตึกน้องไม่ผ่าน พี่หัวหน้ากลุ่มงานนะ พี่ชี้แจงแทนแล้ว ยังไม่อนุมัติ ขอให้ขึ้นไปชี้แจงเองนะ โห ได้ยินดังนี้ จิ๊ดค่ะ จิ๊ดค่ะ หน่วยงานเราเพิ่งย้ายสถานที่มาที่ตึกนี้เลย พัดลมเสีย ๘๐ เปอร์เซ็น ส่งซอม แผนกซ่อมบำรุง บอกซ่อมไม่ได้ ออกใบมาให้แล้วว่า ต้องสั่งซื้ออย่างเดียว เราก็ดำเนินการตามขั้นตอน มีอะไรไม่ถูกต้องอีกหรือ รีบขึ้นไปบนฝ่ายการพยาบาลเพื่อชี้แจงค่ะ ...ต้องชี้แจงด้วยตนเอง ..นึกมาตลอดทาง ..สุดท้ายแห้วรับประทาน ..ด้วยอารามรีบร้อน ลืมดูเวลา ได้เวลาเลิกงานแล้วค่ะ พี่เขากลับบ้านไปแล้ว..ฮา...ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ก็ได้ รีบปลอบใจตนเอง เก็บใบบันทึกข้อความกลับไปบ้านด้วย กลัวลืม นอนเตือนใจตนเองก่อนนอน พรุ่งนี้ต้องแวะ พบพี่หัวหน้าฝ่ายก่อนเข้าตึก (หน่วยงานมีพื้นที่ ๒๒๐ ไร่ค่ะ) ถ้าเข้าตึกแล้ว อาจไม่อยากออกมา พบตอนเช้าก็ได้ ๐๘.๓๐ น. เป๊ะ..ต้องเป๊ะ ค่ะ ดูเวลาอยู่กลัวไปก่อนเวลาของพี่เขาค่ะ ยืนคอยหน้าเคาเตอร์เลยค่ะ พร้อมใบสั่งซื้อ ชั่วอึดใจพี่หัวหน้าฝ่ายเดินขึ้นมา เราเองเตรียมตัวจะเดินเข้าไปหา นึกขึ้นมาได้ รอเดี๋ยว..รอเดี๋ยว พี่เขายังไม่ได้เข้าห้องเพื่อเก็บของเลย ก็เลยชะงักเท้าไว้ก่อน จนพี่เขาเก็บของเรียบร้อยก้าวเท้าจะไปเคาะประตูหน้าห้องทำงาน พลันน้องธุรการของฝ่ายก็ เดินตัดหน้าเราอย่างรวดเร็ว ไปเคาะประตู ..พี่ค่ะ..พี่ค่ะ โทรศัพท์จากท่าน รองค่ะ (รองอธิบดีกรมการแพทย์) ท่านถือสายรอค่ะ ..ต้องหยุดฝีเท้าของตนเองอีกครั้ง ยืนคอยอย่างสงบอยู่ที่มุมเสา ห่างๆ ตามมารยาท ..สักครู่ พี่เขาเห็นมาเห็นเรา ..ได้ทีเลย นึกในใจ ฉันมาคอยตั้งนานแล้วนะเนี่ย เห็นเราแล้ว สองเท้าก้าวย่างเข้าไป กำลังจะอ้าปากบอกเรื่องราวที่มาคอยพบ พี่หัวหน้าฝ่ายการยกมือห้าม แล้วพูดว่า ขอพี่พูดก่อนนะ ..ขอพี่พูดก่อน ..หยุดคำพูดของตนเองอีกครั้ง ..ได้แต่สนองว่า ค่ะ..พี่เขา ถามว่า มีการออกหน่วยแพทย๋เคลื่อนที่ ที่ประเทศอินเดีย เพื่อไปดูแล คนไทยที่ไปแสวงบุญที่ อินเดีย เพิ่งมีโครงการเป็นครั้งแรกของประเทศ โดยกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข เป็นเวลา ๓ อาทิตย์ เจ้าไปได้ไหม...ท่านรองถือสายรออยู่ขอคำตอบภานใน ๕ นาที ตะลึงค่ะ เป็นงานที่ชอบมากๆ งานออกหน่วยแพทย์ ครั้งแรก ทีมแรก คงต้องผจญภัยสุดๆ ตัดสินใจใน ๑ นาทีไปได้ค่ะ มีวีซ่าหรือยัง เพราะอีก ๑ อาทิตย์ต้องเดินทาง มีค่ะ เอ้าเรียบร้อย ๑ คน เหลืออีก ๒ คน บัดดล เพื่อน ปุ้ยสุดที่รักก็เดินขึ้นมาเพื่อส่งเวร เนื่องจากเค้าเวรดึก ตรวจการณ์ ต้องขึ้นมาส่งเวรที่ฝ่าย คำถามเดิมของพี่หัวหน้าฝ่ายถูกถามอีกครั้ง คำตอบเหมือนกันเป๊ะ สำเร็จแล้ว ๒ คน ภายใน ๒ นาที กำลังจดรายชื่อส่ง พี่อีกคนก็เดินขึ้นมาเพื่อให้น้องที่ฝ่ายเข้า net ให้ ดูผลการสอบเข้าเรียน คำถามเดิมได้ถามอีกครั้ง ครบแล้วค่ะ..ครบแล้วค่ะ อาจารย์ ..ได้ยินพี่หัวหน้าฝ่าย ตอบท่านรอง ไปอย่างนั้น ภายใน ๕ นาที จริง จริง การออกหน่วยแพทย์ครั้งนี้ทำให้เราเองได้เรียนรู้ชีวิตอีก หลายบท ...ที่สำคัญ... ฤานี่คือ ชะตาชีวิต....
ความเห็น (7)
การได้พบได้จากสิ่งใดล้วนมีเหตุผลของเขาเสมอ ความบังเอิญไม่มีในโลกค่ะ ตามให้ไปอ่านบันทึกพี่ค่ะกดที่รูปพี่นะเจ้า แล้วเชิญเข้าสู่บ้านของงเราจ้า
ขอบคุณพี่ตันติราพันธ์มากค่ะ ที่ให้กำลังใจเสมอ อ่านเรียบร้อยแล้ว ชัดเจนมากเหลือเกิน....
ขอบคุณ คนบ้านไกลนะค่ะ ที่ให้กำลังใจ
ขอบคุณ คุณ ชยันต์มากค่ะ ที่มอบดอกไม้ให้ มีแรง ค่ะ มีแรงขึ้นมาอีกแล้ว
คนครับ...นี่คือคน
ขอบคุณ คุณ jumlong มากค่ะ ....คำที่สั้นแต่ได้ใจความ .....
ขอบคุณ Princess Ae (Eng) มากค่ะ ที่แวะเยี่ยมอ่านและให้กำลังใจ .....