ฝากหมอน
เพลง โ ม แ ร น ติ ค จัง
เห็นด้วยมั้ยคะ
- พี่ชาย มีความหลังกับเพลงนี้มาก...
- รักหญิงคนแรก สาวตึกมนุษยศาสตร์ อยู่ปี 3 ..เธอทำหมอนให้ สีขาว อันเบ้อเร่อเลยล่ะ
- พื้นเดิม พี่ชายชอบเพลงสุนทราภรณ์...เป็นเพลงแรก ๆ สมัยเด็ก...เพราะคุณพ่อชอบ เราก็เลยคุ้นตาม...
- ทุกวันนี้ ถ้าได้รับเชิญร้องบนเวที ก็จะเป็น....พรานทะเล...ว่างั้นเถอะ....
- ขอบคุณน้องเรา ที่เปิดเพลงแห่งความหลังให้ฟังจ้า...
พี่ชาย ชยพร แอคะรัจน์
สวัสดีค่ะ
นำคำบรรยายของสมเด็จพระสังฆราชเกี่ยวกับ "อาศัยตัณหาละตัณหา" มาบันทึกไว้ที่นี่
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/501745
อยากเชิญไปชมค่ะ
...เฮ้อ...."ตา...ที่จากไป..ฝาก..ไว้.(แต่).หมอนข้าง..ที่นอน..กอด..ทุกวัน.."..เมื่อเด็กๆ..ติดหมอนข้าง..เอามากกกกๆๆๆ..เจ้าค่ะ...ยายธี....."
เพลงสุนทราภรณ์ที่ร้องเป็นเพลงแรกคือ ริมฝั่งน้ำ พร่ำเพ้อละเมอครวญ..
จำได้ว่าโดนพี่โต ๆ ที่บ้านแกล้งให้ร้องแล้วจบไม่เป็น ไม่กล้าจบ โดนร้องไปเรื่อย ๆ รู้สึกยังไม่เข้าเรียนอนุบาลเลยค่ะ
ดูสิคะ จำขึ้นมาได้ยังไง ก็ไม่รู้ มีความสุขมาก ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ เต็มบ้าน ร้องเพลงกัน
หมอน ตุ๊กตา ดอกไม้ หนังสือ แล้วก็ ต้นไม้(รวมทั้งกล้วยไม้..) เป็นสิ่งที่คู่กันกับความรัก
สมัยเด็ก ๆ พอได้รับมาบ้าง แต่ได้รับพร้อมกันกับรูมเมท สรุปไม่รู้ว่าพี่เขามาขายขนมจีบให้ใคร จึงคลาดแคล้วกันไปค่ะ
สำหรับหมอนใบที่ทำให้รุ่นพี่ ทำตั้งแต่นู้นนน...เพิ่งมาให้ตอนมาพบกันใหม่
ยุงชุมดีไหมคะ :-)
พี่ตุ๊กตาคะ อ่านตั้งแต่ตอนเช้าแล้วค่ะ
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
รอชมภาพวาดจากพี่ตุ๊กตา หวังใจว่าจะได้ไปรับหนังสือด้วยมือตัวเอง และไปเรียนการวาดสีน้ำจากพี่ตุ๊กตาสักวันนะคะ
คุณยายคะ
ถึงกายจากใจยังอยู่ น้องจงรู้ไม่ไปไหน
จากตัวใช่หัวใจ วันฟ้าใหม่ได้พบกัน..
น้องก็ติดค่ะ หมอนข้าง
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ!..