สรุปประเมินการดูงาน เรื่องการดูแลผู้ป่วยเด็กระยะประคับประคอง (Palliative care)
วันที่ 21 สิงหาคม 2555 เวลา 9.00-11.30 น.
วิสัญญีแพทย์ลาว จำนวน 10 คน
คำถามในการทบทวนบทเรียน After action review-AAR
1.เป้าหมายของการเข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้ คือ
- ศึกษาการจัดการความปวดในผู้ป่วยมะเร็งในประเทศไทย
- การจัดการบริหารงาน กิจกรรมการรักษาพยาบาลในระบบโรงพยาบาล
- ศึกษาระบบการบริการ หลักการทำงาน ในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย
- ทราบประวัติความเป็นมาของโรงพยาบาลศรีนครินทร์
- เพื่อนำแนวคิด ความรู้ที่ได้ไปปรับใช้ในเวียงจันทร์
- เพื่อนำไปพัฒนาต่อแพทย์ และพยาบาลในเวียงจันทร์
2.สิ่งที่ท่านบรรลุตามเป้าหมาย คือ
- เข้าใจการทำงานเป็นทีมในการดูแลผู้ป่วยเด็กระยะสุดท้าย และการสร้างเครือข่ายจิตอาสา
- เข้าใจระบบการทำงาน ได้รับความรู้ ประสบการณ์ใหม่ๆ
-ทราบการดูแลเด็กที่มีความปวด
-ทราบขั้นตอนการดูแลผู้ป่วยเด็กมะเร็ง
เพราะเหตุใด จากการพูดคุย
3. สิ่งที่ท่านได้รับเกินความคาดหมาย คือ
-เข้าใจการดูแลผู้ป่วยเด็ก การติดตามอาการ และการจัดการอาการปวด
-ทราบระบบบริการที่เป็นเลิศ
-บรรยายเข้าใจง่าย เนื่องจากภาษาคล้ายคลึงกัน
-ทราบความสำคัญของการทำงานเป็นทีม ขั้นตอนการปฎิบัติงาน
4.สิ่งที่ท่านไม่บรรลุตามเป้าหมาย คือ
-ไม่เห็นกิจกรรมจริง
- ศัพท์บางคำไม่เข้าใจ
- อุปกรณ์ไม่พร้อม
- การเรียนรู้ยังไม่สามารถลงถึงโรคได้
-โรงพยาบาลในเวียงจันทร์ยังไม่มีศูนย์การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย
เพราะเหตุใด
-ระยะเวลาน้อย
-ขาดงบประมาณในการศึกษาดูงานที่ต่อเนื่อง
5.ท่านคิดจะหลับไปพัฒนางานตนเองอย่างไร?
-นำความรู้ที่ได้รับไปพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย พัฒนาเรื่องการจัดการอาการปวดในเวียงจันทร์
-นำความรู้กลับไปประยุกต์ใช้ เพราะเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องดูแลรักษาผู้ป่วย
-นำไปพัฒนาการทำงานเป็นทีม
-นำความรู้เผยแพร่แก่บุคคลากรอื่นในโรงพยาบาล
ภาพบรรยากาศ
Kesanee, APN-children with cancer, update August28, 2555,3:45pm..;-)
คิดถึงพี่เกดมากครับ...ดีใจกับพี่เกดมากครับ..ที่ได้เชื่อมโยงความรู้...ความรัก...ระหว่างสองแผ่นดิน...เป็นงานที่มีค่าและมีความหมายมากด้วยครับ... ผมว่า ใครๆ ก็ตามที่ทำงานด้าน Palliative care รู้ซึ้งดีครับ...พี่เกดสบายดีนะครับ...ดีใจกับรางวัลที่ได้ล่าสุดด้วยครับ
ขอบคุณน้องเอนกมากค่ะ พี่เกดสบายดี เอนกและครอบครัวสบายดีนะคะ ยังพูดถึงเอนกอยู่กับพี่แก้ว พี่เกดไม่ค่อยได้เข้ามาupdate G2K เท่าไหร่ แต่ก็พยายาม แล้วเจอกันค่ะ