Blog gotoknow กับแนวคิดการพัฒนาเป็นเครื่องมือ ศูนย์ข่าวท้องถิ่นใน Internet

ความรู้สึกที่ชิดใกล้ เมื่อไกลบ้าน

ด้วยเครื่องมือที่สะดวก การใช้งานง่ายๆของ gotoknow มีคนถามนายบอนว่า จะใช้ gotoknow พัฒนาเป็นศูนย์ข่าวท้องถิ่นทางอินเทอร์เนตได้อย่างไร

จุดประสงค์หลัก คือ การสื่อสาร บอกกล่าวความเคลื่อนไหวในท้องถิ่น ให้คนไกลบ้านรับรู้ โดยผ่านช่องทาง internet เพราะคนในท้องถิ่น มีหอกระจายข่าว มีโอกาสพบปะพูดคุยกันในท้องถิ่นอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องสื่อสารผ่านทาง internet  ดังนั้น กลุ่มเป้าหมาย จึงชัดเจนว่า คือ คนท้องถิ่นที่อยู่ไกลบ้าน

"แต่คนที่เข้าถึง Internet  ยังมีจำกัด ทำไปจะคุ้มหรือ....?"

ถ้ามองจากจุดประสงค์ที่ว่ามาข้างต้น ชัดเจนว่า สื่อสารกับนไกลบ้านนอกพื้นที่ ซึ่งมีการใช้ internet  แน่นอนว่า กลุ่มหลักๆ ย่อมเป็นกลุ่มนักเรียน นักศึกษา กลุ่มคนทำงาน ซึ่งหากมองที่ตัวเลข  จำนวนคน แล้ว อาจจะทำให้ท้อใจ หากมองเทียบกับเวบอื่นๆที่มีสมาชิก คนอ่านเยอะ

แต่ความเป็นจริง คนในท้องถิ่นของเรา มีจำนวนประชากรเท่าไรกันล่ะ จะให้มีจำนวนคนอ่านมากๆเหมือนเวบอื่นๆ แล้วจะเป็นไปได้ยังไง

เวลาที่เรารู้จักหรือคบกับใครอยู่ การคบกับคนที่จริงใจ เข้าใจ รู้ใจ เพียงไม่กี่คน ยังดีกว่าคบหากับคนเป็นร้อยคน พันคน ในแบบฉาบฉวย ไม่รู้จักรู้ใจกันดีนัก

ข่าวที่นำเสนอในบล็อก สู่คนไกลบ้านกลุ่มเล็กๆ ช่วยหล่อเลี้ยงจิตใจเชื่อมโยงความเป็นคนท้องถิ่นให้คงอยู่ตลอดไป แม้กระแสของความเป็นเมืองจะดึงดูดอย่างไร แต่น้ำหล่อเลี้ยงเล็กๆ สายใยจากบ้านเกิด กลับเป็นพลังใจที่สำคัญที่ทำให้คนไกลบ้าน เข้มแข็ง มีกำลังใจฟันฝ่าอุปสรรคสู่เป้าหมายที่วาดหวังไว้ และเพื่อการเดินทางกลับบ้านเกิดในช่วงวันหยุดเทศกาลที่รอคอย

การเปิดบล็อกและรายงานข่าวท้องถิ่น เป็นสิ่งที่มีคุณค่าต่อคนไกลบ้าน ผลตอบรับจากคนอ่านเป็นสิ่งสำคัญต่อคนเขียน การใช้ gotoknow ทำศูนย์ข่าว ก็ต้องแจ้งให้คนไกลบ้านรับรู้ การเพิ่มประเด็นข่าวอย่างสม่ำเสมอ บวกกับการเพิ่มคำในป้าย ให้ครอบคลุมเนื้อหา จะทำให้คนไกลบ้าน มีโอกาสค้นพบบล็อกจากการสืบค้นคำต่างๆใน google มากขึ้น

ชื่อหมู่บ้าน ชื่อตำบล อำเภอ ชื่อโรงเรียน สถานที่สำคัญ วัด ชื่อ-นามสกุลของคนที่รู้จัก ชื่องานประเพณีของท้องถิ่น วันเวลา รายละเอียดต่าง ฯลฯ ซึ่งเป็นชื่อเฉพาะ แค่พิมพ์ค้นหาใน google ก็จะค้นพบทันที

การบันทึกข่าวสารเรื่อยๆ ประเด็นข่าวจะกว้างขึ้น การวัดผลตอบรับ สังเกตจากตัวนับสถิติ จาก gotoknow เอง หรือติดตัวนับสถิติอื่นๆ ดูจำนวนผู้เปิดดูต่อวัน ...

แต่การวัดผลตอบรับที่มีคุณค่าและความหมายมากที่สุด คือ เวลาที่คนเขียนบล็อกสื่อสารข่าวท้องถิ่น ได้มีโอกาสพบกับคนไกลบ้าน ที่เปิดอ่านบล็อกนั้น คำพูดที่ได้รับ สายตาที่มอง มิตรไมตรีที่ได้สัมผัสในตอนนั้น จะมีคุณค่ามากกว่า ตัวเลขสถิติที่ปรากฏให้เห็นในบล็อก หรือตัวนับสถิติมากมายหลายเท่านัก

บันทึกที่เพิ่มขึ้น ประเด็นข่าวที่กว้างขึ้น ทำให้คนไกลบ้านมีโอกาสค้นเจอมากขึ้น จากคำสืบค้นที่เขานึกขึ้นมาได้ เมื่อคนไกลบ้านค้นพบ เข้ามาเปิดดูและ เปิดอ่านบันทึกเก่าๆ

เพียงแค่เขาเจอชื่อคนที่เขารู้จัก ชื่อสถานที่หรือเหตุการณ์ที่คุ้นเคย มากเท่าไหร่จากบันทึกในบล็อกแห่งนั้น หัวใจของเขายิ่งจะพองโตมากขึ้น บล็อกนั้นจะเข้าไปอยู่ในใจของคนไกลบ้านทันที

และความประทับใจนี้ จะให้เขาช่วยแนะนำ บอกต่อที่อยู่ของบล็อกนั้นให้เพื่อนๆจากท้องถิ่นเดียวกัน เหมือนอย่างที่ น.เมืองสรวง มักจะบอกกล่าวที่อยู่เวบที่น่าสนใจให้พรคพวกของเขารับรู้  ให้เข้ามาร่วมเติมเต็ม หัวใจคนไกลบ้านร่วมกัน

นั่นคือ ความสำเร็จของศูนย์ข่าวท้องถิ่นทาง Internet  ที่ตอบจุดประสงค์และเชื่อมโยงความเป็นคนบ้านเดียวกันไว้ตลอดไปไม่ว่าจะไปอยู่ท้องถิ่นไหนก็ตาม

[น.เมืองสรวง]

รวมพลคนหัวใจเดียวกัน ...ไกลบ้านเพื่อสานฝันจากใจสู่ใจด้วยแรงใจเดียวกัน