ความรักของ แม่
ฉันเกิดมาลืมตาดูโลก ด้วยความรักของทั้งพ่อและแม่ ฉันเป็นลูกสาวคนแรกของบ้าน ฉันเป็นที่รักของพ่อ พ่อฉันเป็นรั้วของชาติ เวลาพ่อไปนอนเวรรักษาการที่ทำงาน ฉันมักตามพ่อไปเสมอ ต่อมาฉันมีน้องสาว พ่อก็ทุ่มเทความรักไปที่น้อง แต่มีแม่ที่อยู่เคียงข้างฉัน แต่แล้ววันที่ฉันเห็นน้ำตาของแม่ฉัน คือ วันที่น้องสาวคนเล็กจากไปด้วยอุบัติเหตุ แม่ฉันเศร้ามาก แล้วต่อมาไม่นาน แม่ฉันก็สูญเสียสามีอันเป็นที่รัก และสูญเสียลูกชายคนโต ฉันรู้ว่าแม่ฉันเศร้าใจมากแค่ไหน แต่แม่ก็เข้มแข็งเสมอ จนฉันมีครอบครัว มีลูก ๒ คน ฉันคิดว่าครอบครัวฉันพร้อมแล้วน่ะ มีพ่อ มีแม่ มีลูก ๒ คน โรงเรียนปิดเทอมเมื่อไร ครอบครัวของเราจะพากันไปเที่ยวเสมอ
แต่แล้วความสุขของครอบครัวก็จบลง เมื่อลูกของฉันทั้ง สองคน สูญเสีย พ่อไปอย่างไม่มีวันกลับ ฉันจึงต้องทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกัน ฉันไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับลูกๆสักเท่าไร เพราะภาระหน้าที่การงาน แต่ฉันก็พยายามทำหน้าที่แม่ที่ดีที่สุดกับลูก คอยโทรศัพท์หา มีอะไรก็พูดคุยกันแต่ลูกฉันเข้าสู่วัยรุ่น จึงมีปัญหากันบ่อย บางครั้งต้องใช้วิธี คุยกันทาง Face Book
ส่วนแม่ฉันหรือ ไม่ต้องถาม ยังคงรักและห่วงใยฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลง ฉันอายุจนเลข ๔ นำหน้าแล้ว แม่ก็ยังคอยห่วงใย คอยถามสาระทุกข์ สุขดิบ ของฉันตลอด จนฉันคิดว่า ชาตินี้ฉันคงตอบแทนบุญคุณของแม่ไม่หมด ส่วนลูกของฉัน ฉันไม่รู้ว่า เขาจะรู้บ้างไหม ว่าแม่รัก แม่ห่วงใยลูกมาก หากวันหนึ่งฉันต้องจากลูกไปอย่างไม่มีวันกลับ ฉันก็ให้ลูกรู้ว่า “ความสุขของแม่ คือ ความสำเร็จของลูก”
ใน โรงเรียนวัดสองพี่น้อง
ความเห็น (1)
เรียนท่านผอ. เรื่องของแม่ เล่ากันไม่มีวันจบ เพราะมีหลายแง่มุม ทุกแง่มุมล้วน ง่าย งาม ด้วยความรัก