แม่

...แม่...

       สองมือแม่อุ้มกอด

ปากก็พลอดพร่ำเพลงเห่

สองตาไม่หันเห

สบตาลูกสุดผูกพัน

         ปากน้อยดูดนมแม่

สองตาแลสบตาพลัน

มือน้อยสองมือนั้น

คลึงอกเล่นเป็นสุขใจ

       จนหลับแม่จึงล้า

วางลูกยาให้ปลอดภัย

ทำงานอยู่เคียงใกล้

ไม่ห่างไกลเลยสักครา

        เสียงลูกร้องอุแว้

เหมือนเรียกแม่มีปัญหา

ทิ้งงานต้องรีบมา

ดูแลลูกให้ปลอดภัย

        ละนมกินข้าวอ่อน

แม่เคี้ยวป้อนอิ่มเอมใจ

ลูกน้อยต้องการใด

แม่พร้อมให้ทุกเวลา

        เติบใหญ่ส่งให้เรียน

หัดขีดเขียนมีปัญญา

อาบน้ำสวมเสื้อผ้า

แม่ทำให้ในเยาว์วัย

        บางครั้งต้องทนทุกข์

แต่ลูกสุขและปลอดภัย

ทุกข์ทนก็สิ้นไป

นี่คือแม่รักแท้จริง

        พระคุณหาใดเท่า

คุณแม่เรานักหนักยิ่ง

ภูผาว่าหนักจริง

ไม่หนักยิ่งเท่าคุณแม่

        หากแม้นมีชาติหน้า

ลูกปรารถนาด้วยดวงแด

อฐิษฐานไม่ผันแปร

เป็นลูกแม่ทุกชาติไป

 (ภาพ : bloggang.com)

[พ.แจ่มจำรัส]

รักแม่ครับอาจารย์ เกินจะบรรยายได้ ขอทำความดีเพื่อแม่ครับ

[สุกรณ์ บงไทสาร]

หลากหลายเรื่องเล่า...เรื่องราวของแม่ เล่าเท่าไหร่ก็ไม่หมด พระคุณแม่ยิ่งใหญ่ครับ.... คุณครู

[คุณมะเดื่อ]

• ความรักของแม่เป็นอมตะเสมอ

[kunrapee]

บางครั้งต้องทนทุกข์    แต่ลูกสุขและปลอดภัย

ทุกข์ทนก็สิ้นไป           นี่คือแม่ รักแท้จริง

แม่เคยบอกว่าเห็นลูกเจ็บ แม่ยิ่งเจ็บกว่า.. ตอนที่ kunrapee เจ็บหลัง นั่งก็เจ็บ จะนอนก็เจ็บ ช่วงนั้นแม่ช่วยดูแลอย่างดีเลยค่ะ

ขอบคุณมากเลยนะคะ กลอนเพราะจัง

[แว่นธรรมทอง]

ขอบคุณทุกกำลังใจ ที่แวะมาเยือน...สวัสดีครับ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• เป็นบทร้อยกรองเกี่ยวกับแม่ ที่อ่านไพเราะและมีเนื้อหาที่ประทับใจ อ.วิที่สุดค่ะ "ท่านแว่นธรรมทอง"
• วันนี้ อ.วิ ขออนุญาตนำไปให้นักศึกษาที่อยู่ในกระบวนการข้างล่างอ่านด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ