Model ก้อนชมพู - ก้อนดำ
“เมื่อสักครู่ save ข้อมูลอะไรคะ? บวก หรือ ลบ” เป็นคำถามที่มักจะใช้เสมอเมื่ออยู่ในห้องอบรม เมื่ออยู่ในกระบวนการให้คำปรึกษาแก่องค์กรต่างๆ หรือแม้แต่กระทั่งถามคนรอบข้างหรือตัวเองบ่อยๆ เพื่อให้มีสติระลึกรู้ว่ากำลังบันทึกหรือ save ข้อมูลใดลงในจิตใจของเราเอง
กระบวนการเรียนรู้ในเรื่องนี้ ได้นำ model “ก้อนแดง-ก้อนดำ” แต่เพื่อให้เหมาะสมกับสถานการณ์ปัจจุบันจึงต้องเบี่ยงไปใช้ชื่อ model “ก้อนชมพู-ก้อนดำ”
รูป model "ก้อนชมพู-ก้อนดำ" ที่ใช้คือรูปนี้ค่ะ
หากเปรียบ “แก้ว” คือ จิตใจของเรา (ผู้เข้าอบรมหลายท่านบอกว่าไม่เหมือนแก้วเลย เหมือนบาตรมากกว่า ซึ่งวิทยากรก็ยอมรับค่ะ บาตร ก็ บาตร)
หากเปรียบเรื่องราวดีๆ ความสุข ความสนุก ความเบิกบาน อะไรก็ตามที่เป็นเชิงบวก เป็น ก้อนสีชมพู
และเปรียบเรื่องราวร้ายๆ ความเครียด ความหดหู่ ความเศร้าเหงาหงอย อะไรก็ตามที่เป็นเชิงลบ เป็นก้อนสีดำ
เมื่อโยนคำให้ให้ผู้เข้าอบรมว่า “ถ้าเราอยากมีความสุข เราควร save ก้อนสีอะไรมาไว้ในใจของเรา?” คำตอบของเกือบทุบท่านคือ “ก้อนสีชมพู” ที่เหลือ คือไม่ตอบ อาจด้วยคิดไม่ทันหรืออาจจะอยากตอบเป็นสีอื่นก็ได้ แต่ก็ด้วยความอัจฉริยะของวิทยากร (เข้าข้างตัวเองมาก 555) จึงบอกสำทับไปว่า สีชมพู เป็นตัวแทนของทุกสี ยกเว้นสีดำ คนที่เหลือจึงยอมตอบว่า save ก้อนสีชมพู (เป็นไปดั่งใจวิทยากร แต่ดูเวลาสอนก็เผด็จการนิดๆนะเนี๊ย?? อันนี้ต้องไปถามผู้เข้าอบรมดูเองนะคะ)
แต่ในชีวิตจริงแล้ว เราต่างก็พากัน save ทั้งสีชมพูและสีดำ และในบางครั้งหรือหลายครั้งเราก็ save เรื่องราวที่เป็น “ก้อนสีดำ” มากกว่าด้วยซ้ำ
ซึ่งก็น่าแปลกใจไหมคะว่า คนเราอยากมีความสุข แต่มักเก็บความทุกข์ใส่ในใจกันเหลือเกิน หลังจากที่ได้มีประสบการณ์ในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับหลายองค์กร ตลอดระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา ก็พอจะได้ข้อสังเกตบางประการจากผู้เข้าอบรมว่าสาเหตุที่คนเรา save ก้อนสีดำ หรือ ความทุกข์ ในใจ ได้พอเป็นตัวอย่าง ดังนี้
1. ไม่มีสติ หรือ สติอ่อนแอ ไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่กำลังเสพอยู่นั้น เป็น ความสุข หรือ ความทุกข์ หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ไม่รู้ตัวเอง นั่นเอง
2. ทักษะในการแปลความเหตุการณ์ต่างๆที่ได้ประสบพบเจอ เหตุการณ์เดียวกันบางคนแปลความเป็น “บวก” บางคนแปลความเป็น “ลบ”
3. สื่อต่างๆมักประโคมข่าวที่เป็น “ลบ” เสมอๆ ทำให้เราเสพเรื่องลบโดยที่เราไม่รู้ตัว
4. บางคนมีความสามารถพิเศษในการ copy หรือ duplicate เรื่องราว ลบๆ ในใจให้มีประมาณเพิ่มขึ้นหรืออาจจะมีความรุนแรงเพิ่มขึ้นด้วย เช่น โดนเจ้านายดุครั้งเดียว แต่คิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า หรือ ชอบคุยหรือเม้าท์เรื่องราวลบๆให้คนอื่นฟัง โดยที่ไม่รู้ตัวว่าคนที่จะได้ save ข้อมูลลบเหล่านั้น ก็คือ ผู้เล่านั้นเอง
5. อื่นๆ เช่น มันเหตุการณ์รุนแรงฝังใจ หรือ เป็นคำพูดของคนใกล้ชิดที่เราได้ยินได้ฟังบ่อยๆ
เมื่อมี "ก้อนดำ" ในใจมากเข้า ใจเราก็แบกความทุกข์ แบกก้อนสีดำเอาไว้ มันก็หนักใจตามมา
แต่หากท่านใดมีทักษะในการ save ก้อนชมพู เข้ามาไว้ในใจให้มากเข้า คนๆนั้น ก็จะมีใจที่เป็นสุข และแน่นอนค่ะ ใจที่มีความสุข ย่อมมีพลัง ซึ่งขออนุญาตเรียกว่า “พลังใจ-พลังความสุข” ก็จะสามารถนำมาซึ่งคุณประโยชน์อีกมากมายตามมาค่ะ
ในการอบรมหลักสูตร “พลังใจ-พลังความสุข ฯ” หรือแม้แต่การได้ไปบรรยายให้กับสถาบันเพื่อการพัฒนาจิตและกาย และการเป็นที่ปรึกษาการพัฒนาความสุข การพัฒนาคุณภาพในองค์กรต่างๆ หนึ่งหัวข้อที่เป็นเรื่องสำคัญ และต้องพยายามชี้นำ เชิญชวนให้ผู้เข้าอบรมเข้าใจให้ได้ก่อนก็คือ
การที่คนเราจะสุขหรือทุกข์นั้น ขึ้นกับสิ่งที่เราเก็บมาไว้ในใจ และสำคัญที่สุดนั่นคือ ตัวเราเองนั่นแหละ...ที่ต้องรับผิดชอบความสุขหรือความทุกข์ของเราเอง
เมื่อตระหนักและยอมรับได้แล้ว กระบวนการถัดไปก็คือ
- การฝึกฝนทักษะ “การ save บวก หรือ การ save
ก้อนชมพู ไว้ในใจ”
- การจัดการโยน “ก้อนดำ”ทิ้งไป หรือกระบวนการ
“ล้างใจ”
- การขยายก้อนสีชมพูให้ใหญ่ยิ่งขึ้น
- การแบ่งปันและส่งมอบก้อนสีชมพูให้กับเพื่อนๆ
ลูกค้า คนใกล้ชิด และทุกคนที่พบเจอ
- อื่นๆ อีกพอสมควร
แต่วันนี้ อยากเชิญชวนให้ทุกท่านลองสำรวจตัวเราเองค่ะว่า ในวันนี้เรา save ก้อนชมพู ไปกี่ก้อนแล้วคะ และมี “ก้อนดำ” เผลอติดมาบ้างหรือเปล่าคะ?? แล้วพยายาม save ก้อนชมพูให้มากขึ้นนะคะ
ครั้งต่อไป...เรามาเรียนรู้ทักษะการ save ก้อนชมพู กันนะคะ
ความเห็น (4)
จะเก็บก้อน ชมพูไว้มากๆๆ และแบ่งปันก้อนชมพูให้ คนใกล้ชิด สามี ลูกสาวทั้ง 2 คน แม่บ้าน คุณตา เจ้านาย หัวหน้างาน ลูกน้อง เพื่อนๆ ในองค์กร คนไข้ใน รพ. บ้านลาด และจะใช้ความพยายามมากๆ และทำบ่อยๆ ในการขจัด ก้อนดำให้ออกไป ออกไป เท่าที่จะทำได้ ตามความพยายาม จะพยายามให้ในใจมีก้อนชมพู มีเพิ่มขึ้นๆๆ ก้อนดำลดลงๆๆ จิตใจเบาลงๆๆ หวังว่า "ความสุขในใจ จะเต็มไปด้วยก้อนชมพู" นะคะ
ขอบคุณอย่างที่สุด สำหรับบทความดีดีนี้นะคะ
จะเก็บก้อน ชมพูไว้มากๆๆ และแบ่งปันก้อนชมพูให้ คนใกล้ชิด สามี ลูกสาวทั้ง 2 คน แม่บ้าน คุณตา เจ้านาย หัวหน้างาน ลูกน้อง เพื่อนๆ ในองค์กร คนไข้ใน รพ. บ้านลาด และจะใช้ความพยายามมากๆ และทำบ่อยๆ ในการขจัด ก้อนดำให้ออกไป ออกไป เท่าที่จะทำได้ ตามความพยายาม จะพยายามให้ในใจมีก้อนชมพู มีเพิ่มขึ้นๆๆ ก้อนดำลดลงๆๆ จิตใจเบาลงๆๆ หวังว่า "ความสุขในใจ จะเต็มไปด้วยก้อนชมพู" นะคะ
ขอบคุณอย่างที่สุด สำหรับบทความดีดีนี้นะคะ
คุณปรียาภรณ์ค่ะ ....อย่างน้อยก็ ก้อนชมพูหนึ่งก้อน จากการอ่านบันทึกดีๆเช่นนี้ ...ขอบคุณค่ะ :-))
ขอบพระคุณทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ไม่ได้เขียนนานมากแล้ว พอได้แบ่งปันแล้วมีคนน่ารักๆมาอ่าน ชื่นใจค่ะ (เติมก้อนสีชมพูในใจแต่เช้าเลย)