หนใดที่ใจเหงา...ทุกคราวที่เราท้อ...ขอเพีงแต่มีแค่ใครคนหนึ่ง...ทุกข์จนสุดทนไหว...ร้อนรนขึ้นยามใด....อยากจะบอกใครสักคน...สักคนที่จะรู้...สักคนจะได้ไหม...สักคน...
ทุกครั้งที่โดดเดี่ยวและอ้างว้าง...หมูจ๋ามักจะฟังเพลงนี้ที่พี่หนุ่ย อำพล ลำพูนร้องเสมอ เพลง อยากจะบอกใครสักคน ชีวิตคนใช่ว่าจะผิดหวังเสียทุกเรื่อง แต่หมูจ๋ากลับผิดหวังแทบทุกเรื่อง
1. มีคนรักเป็นตำรวจก็ไปได้เสียกับคนอื่นจนต้องรับผิดชอบเขา
2. สูญเสียคุณพ่อ
3. คนที่คอยให้กำลังใจและคอยปลอบโยน 1 ปีเต็มก็มาเสียชีวิตทั้งที่ยังหนุ่มแน่น
4. สูญเสียคุณแม่
5. ออกจากงานบ่อยครั้ง ทั้งจากปัญหาครอบครัว สุขภาพร่างกายและเพื่อศึกษาต่อ
6. อยากได้งานที่มั่นคงบรรจุได้แต่ก็ผิดหวังเรื่อยมา
7. คนรักที่พบเจอในระยะนี้ก็ล้วนแต่มีครอบครัวแล้วทั้งสิ้น
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ข้อเสนอแนะ
..........................................................
ข้อเสนอแนะท่านโสภณ หนูได้บ้างปฏิบัติดังนี้ค่ะ
1.เปลี่ยนความคิดโดยการศึกษาธรรมะและปรึกษาผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ชีวิตมากกว่าเราหลายๆท่านจะได้นำมาเป็นแง่คิดเมื่ิอเจอปัญหาในคราวต่อไป
2.ชีวิตนี้ทำประโยชน์โดยการช่วยเหลือผู้ที่ด้อยโอกาส เช่น ตอนนี้เรากลับไปสอนอนุบาลก็ดูแลเด็กอย่างดีให้ความเมตตาเอาใจใส่ แบ่งปันในสิ่งที่พอจะให้ได้ตามสมควร
3.หาพระที่คุ้มครองประจำวันเกิด ราศีเกิด มาบูชา นั่งสมาธิ ทำบุญให้แก่ญาติผู้ใหญ่ที่ล่วงลับ
4.พยายามศึกษาชีวิตของคนที่เคยล้มเหลวแล้วลุกขึ้นสู้ จนมีชีวิตที่ดีและมีความสุข
ขอบพระคุณท่านโสภณนะคะสำหรับคำชี้แนะคำสอนของพ่อและผู้หลักผู้ใหญ่น้องหมูจ๋ายินดีน้อมรับไว้เป็นแง่คิดเสมอค่ะท่าน ขอให้ท่านมีสุขภาพดีและมีความสุขในสิ่งที่ทำทุกๆวันนะคะ ด้วยความนับถือค่ะ
...เป็นกำลังใจให้ครับ บางครั้งคนมีชีวิตคู่ก็ต้องสู้ทนอยู่ด้วยความจำใจ อย่างบันทึกของ คุณชลัญธร น่ะครับ เราทุกข์เพราะเราเลือกที่จะทุกข์ แล้วทำไมเราต้องบ่นว่า
ขอบคุณพ.แจ่มจรัสที่แวะมาทักทายนะคะ จริงๆแล้วโดยนิสัยแท้ๆของหมูจ๋าเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีค่ะ ไม่เชื่อลองอ่านบล็อกแรกๆของหมูจ๋าดูสิคะ