งานมหกรรม R2R ครั้งที่ 5 ; เรียบง่าย คุณภาพ ครบวงจร

ผู้คนต่างคุ้นเคย ... ทักทายกัน คล้ายหนึ่งปี ได้มาเจอกันอีกครั้ง

บรรยากาศที่เต็มไปด้วยมิตรภาพและความอบอุ่น สะท้อนถึงรายละเอียดแห่งเส้นทางการเดินทางผ่านเรื่องราว R2R

ข้าพเจ้าได้เจอพี่อุ๋ย..และพี่อัมพร...ก่อนใครเพื่อน ซึ่งพี่อุ๋ย จากเครือข่าย สสจ.ชลบุรี นั้นเรามักคุ้นกันมานานหลายปี ส่วนพี่อัมพร เป็นกัลยาณมิตรที่เปี่ยมไปด้วยความผูกพันในความเห็นหลายๆ อย่างที่สอดคล้องกัน

เราได้ลงทะเบียน ...และเดินดูภาพบรรยากาศหน้างาน

ไม่นาน ...ห้วงระยะเวลาแรกของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็จะเริ่มต้นขึ้น

ท่าน ผอ.สวรส.นพ.พงศ์พิสุทธิ์ กล่าวต้อนรับทุกท่าน จากนั้นเราก็ได้ชม VTR ประจำปีนี้ เป็นเรื่องราวแห่งวิถีคนทำ R2R ด้วยความเรียบง่าย ได้คุณภาพ และครบวงจร 

หลายเรื่องเล่าในวีทีอาร์นำมาซึ่งรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ

ตลอดจนกำลังใจอันประทับใจ ที่เกิดขึ้นจากคนทำงานคนเล็กๆ หลายคน

ในความรู้สึกของข้าพเจ้าเองนั้น ซาบซึ้งใจเมื่อได้เห็นคนหน้างาน ที่บางครั้งหน่วยงานหลงลืมเขาไป วันนี้เขาได้มาปรากฏโฉมแห่งความคิดให้ผู้คนได้ชมมากมาย

เป็นพลัง...

เมื่อวีทีอาร์จบลง ด้วยรอยยิ้มและความเบิกบาน เสียงปรบมือกึกก้อง 

จากนั้น อ.หมอวิจารณ์ก็นำทีมวิทยาจากมูลนิธิข้าวขวัญ จ.สุพรรณบุรี มาเล่าเรื่องความสำเร็จจากการทำวิจัยเล็กๆ ในชีวิตการทำนา ที่มีโจทย์เพื่อปลดหนี้ เพื่อเลี่ยงการใช้สารเคมี ...และคุณภาพชีวิตในการทำนา

เชื่อมโยงไปสู่...เส้นทางการดำเนินไปของ R2R ในโรงพยาบาลศิริราช

ความเรียบง่ายฉายชัดให้เห็น...

จากนั้นต่อด้วยห้วงเวลาที่หลายคนรอคอย "R2R เมื่อยามน้ำนอง" โดย อ.นพ.โกมาตร์ จึงเสถียรทรัพย์...

รอยยิ้มและเสียงหัวเราะผ่านเรื่องเล่าอันเรียบง่ายหากแต่ลึกซึ้ง ต่อการมองหาโจทย์วิจัยจากสภาวะที่เผชิญ 

ช่างเป็นการเรียนรู้ที่อิ่มอกอิ่มใจยิ่งนัก ข้าพเจ้าหันไปพูดคุยกับหลายๆ ท่าน บอกว่าประทับใจ มีกำลังใจอย่างมากที่จะอยากจะกลับไปทำ R2R ...

ในส่วนตัวของข้าพเจ้าเอง ก็มองว่า การดำเนินไปนั้นคือความเรียบง่าย หากแต่เต็มเปี่ยมด้วยพลัง อันเป็นพลังทางปัญญาอย่างเต็มที่

ครึ่งวันผ่านไปในภาคเช้าจึงดูเหมือนมีความหมายอย่างมาก ... บนเส้นทางแห่งการเรียนรู้ ที่น่าบันทึกไว้ในความทรงจำ

...

๑๐ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๕

 

 

 

[ทิมดาบ]

อาจารย์ครับ... ผมมาถึงกรุงเทพฯ …ตีสี่...พร้อมสายฝนโปรยปราย..น้ำท่วมขัง...และคนงัวเงีย ไปอาบน้ำในห้องน้ำสุดหรู...สิบบาท ก่อนจะนั่งรถต่อ..ฝูงชนกรูมาหาผม...นึกว่าเขาหนีระเบิดตามข่าววันก่อน หรือหนีแก๊สจะระเบิด...ออกมาได้หน่อย...เขายิงกันตายครับ...ตำรวจ...ฝูงคนมา ผมได้แต่แอบมองด้วยความสงสาร และแผ่เมตตา มาถึงเมืองทอง...ฟ้่าสางหกโมงเช้า มีคอมแถวนี้...เลยได้พิมพ์ บรรยากาศ R2R ปีนี้น่าสนุกจังครับ แล้วพบกันครับ.....

[ใบไม้ร้องเพลง]

ปลอดภัยดีนะคะ แล้วเจอกันค่ะพี่อดิเรก เข้ามาติดตามอ่านบันทึก แต่ได้ยินเรื่องระทึกใจค่ะ