ชีวิตที่พอเพียง : ๑๕๙๕. เดินทางรอบโลก ๙. ที่ ซาน ฟรานซิสโก

 

          เราไปถึง ซาน ฟรานซิสโก วันที่ ๒๔ พ.ค. ๕๕ เวลา ๙ โมงเช้าเศษ   ลางร้ายเริ่มเกิดโดยแทนที่รถจะมารอเรา   เรากลับต้องไปรอรถอยู่นานพอควร   แล้วขับพาชมเมือง   คนขับเป็นจีนพูดภาษาอังกฤษไม่ได้   การสื่อสารจึงลำบากมาก   เขาพาเราชมย่านคนจีน วนที่เดิมเสีย ๒ รอบ จนพวกเราร้องขึ้น   ทุกคนบ่นหิว เพราะเวลาที่นี่ช้ากว่าโตรอนโต้ ๒ ชั่วโมง เวลาที่นี่ ๑๑ น. ร่างกายเราบอกว่า ๑๓ น.   อ. แบนบอกว่าพาไปกินข้าวดีกว่า

          ร้านอาหาร Swiss Louise ที่จองไว้อยู่ที่ Fisherman’s Wharf Pier 39 ต้องขึ้นชั้น ๒ และเดินเข้าไปลึกจนสุด ได้วิวทะเลสวยมาก   บริเวณ Pier 39 นี้การออกแบบอาคารสถานที่ดีมาก   ทำให้คนนิยมมาเที่ยวอาหารฝรั่งเป็นอาหารทะเลเริ่มจากสลัดตามด้วยซุปหอยน้ำข้นจานหลักคือปูนึ่งปรุงรสได้คีมมากระเทาะเปลือกทุกคนเนื้อปูสดมากแต่มีเนื้อนิดเดียวเนื้อไม่แน่นตบท้ายด้วยไอศครีมและกาแฟหรือชาไม่ถือว่าเป็นมื้อที่อร่อยสู้อาหารจีนร้านไข่มุก (Pearl) ที่โตรอนโต้ไม่ได้

          ตอนบ่ายเราไปเยี่ยมชม Green Gulch Farm ซึ่งต้องนั่งรถข้ามสะพานโกลเด้น เกท ไปเข้าถนนขึ้นเขาไปชายฝั่ง Muir Beach   เราไปรถเสียและได้กินอาหารเย็นที่นั่น   กว่าจะได้รถมาเปลี่ยนพาเราไปเข้าโรงแรม Hilton at Union Square ก็ตกเข้าไปสามทุ่ม   ซึ่งหมายถึงห้าทุ่มของโตรอนโต้    เราหมดแรงไปตามๆ กัน    แต่ก็ได้ซึมซับทั้งบรรยากาศทางสังคม และอากาศทางธรรมชาติที่บริสุทธิ์อย่างหาที่เปรียบได้ยาก

          เช้าวันที่ ๒๕ พ.ค. ๕๕ อากาศที่ซาน ฟรานซิสโก หนาวประมาณ ๑๔ องศา เซลเซียส   ผมสวมเสื้อหนาวออกไปวิ่งริมถนนรอบๆ โรงแรม   ตั้งใจจะไปที่ยูเนี่ยน สแควร์ แต่ไปไม่ถูก   ได้สัมผัสบรรยากาศอเมริกัน ที่มีคนตกงานและไร้บ้านมาก   ตามธรรมเนียมของประเทศทุนนิยม   ผมสังเกตว่าเขานิยมขอทานโดยยืนถือป้ายบอกขอความช่วยเหลือ   ไม่เข้ามาใช้วาจาขอ   เป็นการสื่อสารแบบไม่ก้าวล่วงผู้อื่น   คุณอัญชลีบอกว่าเวลานี้ที่ ซาน ฟรานซิสโก คนตกงานมาก

          วันนี้เราได้ดูงานถึง ๓ ที่   และได้ความรู้มาก   คือที่ Zen Hospice, Zen Center, และ Laguna Honda Hospital and Rehabilitation Center และวันนี้คุณอัญชลี คุรุธัช มาร่วมคณะด้วยทั้งวัน   รวมทั้งซื้อเชอรี่ถุงโตมาฝากคณะด้วย

          คุณอัญชลีแนะนำร้านอาหารอร่อยและสะดวกให้เราไปกินทั้งมื้อเที่ยงและมื้อเย็น   ตอนเที่ยงกินที่ร้าน Samovar (samovarlife.com)   ตอนเย็นกินที่ร้านจีนที่คนแน่นมาก ชื่อ R&G Lounge Restaurant เป็นร้านที่ไม่รับจอง   อยากกินต้องมารอ   เราโชคดีที่รอเพียง ๑๐ นาที   อาหารอร่อยจริงสมกับคนแน่น  

          กลับมาโรงแรม คุณอัญชลีแนะให้ไปซื้อวิตามินที่ร้าน Walgreen   แล้วพาผมนั่งรถรางไปโรงแรม เชอราตัน ที่ฟิชเชอร์แมนส วาร์ฟ   ไปเอากล่อง ๒ กล่องที่ลูกสาวที่สิงคโปร์สั่งซื้อเสื้อผ้าทางอินเทอร์เน็ต ให้มาส่งที่โรงแรม โดยกำหนดการเดิมเราจะพักที่นี่   แต่โรงแรมเกิดเต็ม จึงย้ายไปพักที่ฮิลตัน   ทำให้ของส่งมาค้างอยู่ที่เชอราตัน   เราต้องมารับที่นี่ 

          ขากลับรถรางมาปล่อยผู้โดยสารลงระหว่างทางหน้าตาเฉย คนขับบอกว่าสุดทางแล้ว   เราต้องไปนั่งแท็กซี่กลับโรงแรม

          อากาศที่ ซาน ฟราน หนาวสมใจ คือตอนเช้า ๑๔ องศาเซลเซียส   ต่างจากที่ฮุสตันโดยสิ้นเชิง   เช้าวันที่ ๒๖ พ.ค. ผมตื่นเอง ๔.๒๐ น. เหมือนอยู่ที่บ้าน โดยเมื่อคืนไม่ได้กิน ลอราซีแพม   เช้านี้ผมงดวิ่ง เพื่อจัดกระเป๋า   เมื่อคืนกระเป๋าผมคลอดลูก โดยสาวน้อยมอบกระเป๋าซิปที่ SCB แจกปีใหม่ให้ติดมาออกลูกกระเป๋า เพราะคาดว่าเสื้อผ้าที่ใต้สั่งให้ แม็ป ใส่กระเป๋าเสื้อผ้าผมไม่หมดแน่   มีภรรยาที่รอบคอบก็ดีอย่างนี้

 

วิจารณ์ พานิช

๒๖ พ.ค. ๕๕

โรงแรม ฮิลตัน ซาน ฟรานซิสโก ที่ ยูเนี่ยน สแควร์

 

 ลางร้ายเริ่มจากคนต้องไปรอรถ ไม่ใช่รถมารอคน ที่สนามบิน ซาน ฟรานซิสโก

---

 

  Lombart Street ถนนที่คดที่สุด

 

---

 

วิวสวยงามที่ Lombart Street

---

 

 บ้านย่านลอมบาร์ท สตรีท ตกแต่งสวยงาม

---

 

  Fisherman's Wharf Pier 39

---

 

 Pier 39 แหล่งท่องเที่ยว

---

 

 Red Wood อายุ ๗๐ ปี

---

 

 ดอกไม้ป่าที่ทางเดินไป Green Gulch Farm

---

 

  ดอกไม้งามที่ Green Gulch Farm

---

 

 

  ไลเค่นส์งาม

---

 

 

 ศิลปะธรรมชาติ ราเหลืองที่เปลือกต้น red wood และดอกไม้ป่า

---