เด็กสมัยเก่า-เด็กสมัยใหม่
เว็บไซต์เพื่อสังคม
http://www.nature-dhrama.com
ปัญหา และอุปสรรคต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นล้วนมาจากสภาพการดำเนินชีวิตตามระบบ "วัตถุนิยม"
หากเราเปลี่ยนแนวคิดใหม่ที่ทรงด้วยคุณค่ายิ่ง โดยการดำเนินชีวิตตามระบบ "พอเพียงนิยม"
ปัญหาต่าง ๆ จักลดลง หรือแทบไม่มี
ด้วยความปรารถนาดีจาก "ธรรมชาติธรรมค้ำจุนโลก"
เขียนจากสถานการณ์จริง เพื่อสะท้อนให้เห็นภาพลักษณ์ของเด็กสมัยเก่า และ เด็กสมัยใหม่ เพื่อช่วยสะกิดใจบุคคลหลาย ๆ ฝ่าย เผื่อมีแนวคิดช่วยแก้ไข ปรับปรุงพัฒนาตามความเหมาะสมต่อไป เป้าหมายใหญ่คือมุ่งพัฒนาคนในชาติให้มีคุณภาพซึ่งส่งผลต่อการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างมีความสันติสุขที่แท้จริง
ขอเล่าเหตุการณ์จริงของพฤติกรรมจากเด็กสมัยใหม่ี่ที่บ่งชี้ว่าขาดคุณธรรม และจะเปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างเรื่องคุณธรรมของเด็กสมัยเก่า กับเด็กสมัยใหม่ ว่ามีความแตกต่างกันอย่างไร
วันนั้นไปหาพรรคพวกเพื่อติดต่อซื้อข้าวเปลือก เขาเรียกข้าวสังข์หยด ซึ่งเป็นข้าวพื้นบ้านของทางปักษ์ใต้ จากที่มีข่าว หรือพูดคุยกันว่า ข้าวสารที่จำหน่ายในท้องตลาดมักมีสารปนเปื้อน และสีแบบขัดซึ่งทำให้ขาดวิตะมินไปบ้างบางส่วน จึงหันมากินข้าวสังข์หยดแทน โดยนำมาสีแบบไม่ขัด คือสีกล่อง
เมื่อไปถึงบ้านเพื่อนพบเด็กหญิงอายุอานามวัย มัธยมศึกษาปีที่ 2- 3 กำลังนอนโทรศัพท์อยู่หน้าทีวี รายการที่ดูเป็นรายการประเภทเต้นอวดรูปโฉม เมื่อเขาพบแขกมาที่บ้านแทนที่จะมาต้อนรับ มาทักทาย ตามอย่างประเพณีวัฒนธรรม แต่เขากลับทำเมินเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนธุระไม่ใช่ ยังคงนอนโทรศัพท์ และดูโทรทัศน์เช่นเดิม นี่คือพฤติกรรมของเด็กสมัยใหม่
เด็กสมัยก่อนอย่างผม ไม่ต้องถึงอายุ 13-14 ปี อย่างเด็กผู้หญิงที่เล่าให้ฟัง แค่อายุประมาณ 7-8 ปี หรือขณะเรียนชั้นประถมปีที่ 1 ปี่ที2 ก็รู้จักรับผิดชอบหน้าที่ที่ขณะนี้ได้เผชิญอยู่ด้วยดี อย่างน้อยเมื่อเห็นใครเข้ามาในบ้านก็ต้องวิ่งออกไปต้อนรับ ต้อนรับอย่างง่าย ๆ แบบเด็ก ๆ เพียงเข้าไปใกล้ ๆ แขกที่มาเยือน เมื่อแขกเห็นเราเข้ามาหา เขาก็รู้เป็นนัยว่านี่คือการต้อนรับ แขกจะถาม หรือบอกเหตุผลอะไร ต้องการพบใคร ฯลฯ ทุกอย่างก็สื่อสารกันได้
เด็กสมัยก่อนมีพฤติกรรมที่บ่งบอกถึงความรับผิดชอบ รู้เรื่องในด้านประเพณีวัฒนธรรมเป็นอย่างดี คุณธรรมด้านต่าง ๆ และจริยธรรมมีความเพรียบพร้อมตามวัยนี่จากเหตุการณ์นี้ถ้าเป็นเด็กสมัยก่อนนอกจากรู้จักรับแขกอย่างที่ว่า ยังมีจิตสำนึกที่ลึกลงไปอีก เช่นเชื้อเชิญให้แขกรับประทานอาหาร นั่งผักผ่อน ฯลฯ ซึ่งเรื่องเหล่านี้อาจจะเรียนรู้จากพ่อแม่ที่เคยปฏิบัติต่อแขกผู้มาเยือน
พฤติกรรมของเด็กสมัยใหม่บ่งบอกถึงความไม่รับผิดชอบ ความไม่รู้เรื่องขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงาม เรื่องนี้อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเล็ก มันยังเกี่ยวเนื่องกับเรื่องอื่น ๆ โดยเฉพาะเรื่องคุณธรรม จากพฤติกรรมเช่นนี้ ส่งผลให้คุณธรรมด้านต่าง ๆ พลอยขาดหายไป จริยธรรมก็พลอยสูญสิ้น ที่สุดตัววัฒนธรรมต่าง ๆ ที่เป็นเอกลักษณ์ของชาติก็ค่อยเสื่อมสูญ
เรื่องของคุณธรรม จริยธรรม เป็นเรื่องสำคัญยิ่งเกี่ยวกับการสร้างคุณภาพของคน บ้านเมืองใดคนไร้ซึ่งคุณธรรม ไร้ซึ่งจริยธรรม บ้านเมืองนั้นก็เป็นเมืองป่าเถือน ไม่มีวันได้พัฒนา
จากสถานการณ์จริงที่ประสบมาพอเป็นข้อมูลที่บ่งบอกว่าเด็กสมัยใหม่มีคุณธรรมค่อนข้างต่ำ เมื่อเทียบกับเด็กสมัยสามสี่สิบปีก่อน คุณธรรมเป็นหัวใจสำคัญที่ช่วยพัฒนาสังคม ฅนไร้คุณธรรมในสังคมมีมากเท่าไร สังคมพัฒนาได้ช้า และคอยแต่วันล่มสลายที่จะเกิดขึ้นกับสังคม อันที่จริงการสร้างคุณธรรมให้เยาวชนของชาติต้องกำหนดเป็นวาระแห่งชาติด้วยซ้ำ
คุณธรรมไม่ใช่เรื่องสร้างกันได้ง่าย ๆ ต้องสร้าง ต้องปูพื้นฐานมาตั้งแต่เด็ก ที่่เน้นให้เห็นว่าต้องกำหนดเป็นวาระแห่งชาติเพราะงานละเอียดอ่อนอย่างนี้ ต้องให้รัฐบาลวางแผนงานของรัฐบาล ของหน่วยงาน อย่างจริงจัง และเข้มข้น ซึ่งรัฐบาลต้องให้ความรู้กับพ่อแม่ หรือผู้ปกครองของเด็กในครอบครัว
สังคมปัจจุบันขาดความเข้มแข็งในเรื่องสร้างคุณธรรมให้แก่บุตรหลาน จะด้วยสาเหตุพ่อแม่ผู้ปกครองมีภาระงานเำพิ่มขึ้น พ่อแม่เป็นคนสมัยใหม่ทำให้มองข้ามเรื่องนี้ หรือสภาพแวดล้อมสังคมปั่นทอนคุณธรรมของเด็ก ด้วยสาเหตุอะไรก็แล้วแต่ สรุปว่าสังคมปัจจุบันขาดการเอาใจใส่ต่อเรื่องคุณธรรมของบุตรหลาน ด้วยเหตุนี้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรหันมาใส่ใจเรื่องนี้เป็นพิเศษ รัฐบาลต้องมีนโยบายเป็นรูปธรรมเพื่อให้ครอบครัวมีความรู้ และเข้มในการสร้างคุณธรรมแก่บุตรหลานอย่างเต็มศักยภาพและถูกหลักถูกวิธีอย่างมีคุณค่า สอดคล้องกับประเพณีวัฒนธรรมประจำชาติ ถ้าปล่อยเช่นนี้จะพูดอย่างหยาบ ๆ ว่า "ชาติไทยเร่งล่มสลาย" ก็พูดได้
ขอยกบทกลอนจากลายเส้นเพื่อสังคมประกอบ
แสนหดหู่หัวใจกระไรนี่
เด็กสมัยนี้คุณธรรมซ้ำเหือดหาย
ยิ่งเร่งวันหดเหี้ยนเตียนมลาย
ชาติไทยตายแน้แท้ต้องแน่นอน
เยาวชนคือผู้ใหญ่ในวันหน้า
หากไร้ค่าคุณธรรมนำศาสน์สอน
เป็นผู้ใหญ่ไร้ศีลทั่วถิ่นนคร
สุดอาวรณ์นครไทยด้วยใจจิตน์
ปัจจุบันว่ามีคนดีล้น
เห็นไม่พันชั่วชังยังมิสิ้น
เปรียบเมืองไทยไม้ใกล้ฝั่งจะพังพินท์
ใช่แผ่นดินธรรมทองเคยครองมา
คนในชาติขาดปรองดองจองหองนัก
ใช่รู้จักสามัคคีสิ่งมีค่า
ผลประโยชน์โคตรชั่วตัวมายา
คอยเร่งพล่าผลาญธรรมอยู่ร่ำไป
เด็กศีลเหี้ยนธรรมหดแทบหมดสิ้น
แทบทั่วถิ่นทั่วประเทศเหตุไฉน
มันซึมซับรับเดนกากจากผู้ใด
ฤๅจากผู้ใหญ่เห็นเห็นไม่เว้นวัน
ค้นให้พบปัจจัยในปัญหา
ได้เยียวยาถูกทางอย่างสร้างสรรค์
ตรงใดเสริมเติมต่อข้อสำคัญ
ตรงไหนปั่นหรือเพิ่มเริ่มเถิดเอย
จะด้วยสาเหตุใดก็แล้วแต่ที่ทำให้พฤติกรรมของเด็กสมัยใหม่กำลังหนีห่างจาก คุณธรรม จริยธรรม และรวมไปถึงด้านประเพณีวัฒนธรรมของชาติ ซึ่งเป็นเรื่องที่ผู้เกี่ยวข้องในสังคมเห็นความสำคัญ และต้องใส่ใจเป็นพิเศษ ต้องมีการหาข้อมูล สาเหตุที่แท้จริง มีการวิเคราะห์ วิจัย อย่างจริงจัง ร่วมกันแก้ไข ปรับปรุง พัฒนาเพื่อคุณภาพของคนในชาติบ้านเมืองเราต่อไป
ปัญหา และอุปสรรคต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นล้วนมาจากสภาพการดำเนินชีวิตตามระบบ "วัตถุนิยม"
หากเราเปลี่ยนแนวคิดใหม่ที่ทรงด้วยคุณค่ายิ่ง โดยการดำเนินชีวิตตามระบบ "พอเพียงนิยม"
ปัญหาต่าง ๆ จักลดลง หรือแทบไม่มี
ด้วยความปรารถนาดีจาก "ธรรมชาติธรรมค้ำจุนโลก"
ความเห็น (2)
ÄÄÄ...ถ้าหันไปมอง..ลูกไม้..มักจะหล่นไม่ไกล..ต้น....อ้ะะๆๆ..ยายธี
