เมื่อวันพุธที่ผ่านมาครูนกสังเกตว่าในการเข้าแถววันนี้มีกล่องขวัญแทรกอยู่ระหว่างแถวของเด็กห้องที่ปรึกษา เด็กๆบอกว่า "วันนี้เป็นวันเกิดของนายนิ่งมากค่ะ" เมื่อครูนกเดินไปหน้าสุดของแถวเพื่อกล่าวทักทายประจำวันกับนักเรียนทั้งห้อง หัวหน้าห้องบอกครูนกว่า "วันนี้วันเกิดของนายนิ่งมาก ผมทราบจากน้องรหัสของเขา" ครูนกหันไปมองหน้านายนิ่งมากก็ยังคงนิ่ง และเมื่อจะลุกจากแถวครูนกได้พูดกับเขาเบาๆว่า "สุขสันต์วันครบรอบวันเกิดนะครับ" เขาพยักหน้า
"เค้กจากใจเพื่อนๆ"
ในวันเดียวกันในคาบเรียนเคมีครูนกก็หันไปแซวนายนิ่งมากในช่วงที่เราสนทนากันทั่วไปว่า "วันนี้นายนิ่งมากต้องแบ่งเค้กพวกเรา" แล้วมีการพูดคุยถึงธรรมเนียมปฏิบัติในการรับประทานเค้กกับการแกะของขวัญของกลุ่มประเทศทางตะวันตกกับตะวันออก ทำให้เพื่อนของนายนิ่งมากบอกครูนกว่า "แต่ยังไง๊ นายนิ่งมากก็ไม่สามารถจะทานเค้กที่ห้องเราให้ได้" พูดพร้อมกับก้าวไปยังสัมภาระของนายนิ่งมากและหยิบเค้กมาให้ครูนกดู ภาพที่เห็นงดงาม และมีคุณค่ามากคือ เพื่อนทำเค้กกระดาษให้นายนิ่งมาก เนื่องจากในห้องไม่มีใครรู้และเตรียมการทัน กลุ่มนักเรียนผู้ชายเลยทำเค้กนี้ขึ้น ครูนกยังเสียดายตนเองที่ไม่นำกล้องถ่ายภาพติดตัว
ในช่วงกลางคืนครูนกก็ได้รับภาพของนายนิ่งมากพร้อมกับเค้กที่เพื่อนๆ ทำโดยพี่ชายเป็นคนเก็บภาพ แล้วเล่าเหตุการณ์ฟัง ภาพที่เห็นแล้วก็ปลื้มแทนเพื่อน คือนายนิ่งมากนอนหลับไปพร้อมกับเค้กวางที่หน้าอก
อยากบอกเพื่อนๆของนายนิ่งมากว่า "ลูกๆทำถูกต้องแล้วล่ะ ได้ประทับความทรงจำดีๆ ในหัวใจของคนตัวเล็กๆ" ทำให้เขารู้ว่าตัวเขาเองมีคุณค่ามากมาย
ในยามนี้ครูนกเองรู้สึกอุ่นใจในการช่วยให้นายนิ่งมากมีมิติทางสังคมกับเพื่อนๆ เพราะรู้ว่าเขาเปิดรับ เพื่อนๆเต็มใจ พี่ชายก็คอยลุ้น แม้ที่มุมหนึ่งของคำอวยพรจากเพื่อนๆ ยังเน้นว่า "ให้พูดกับเพื่อนบ้าง"
รอฟังเสียง "นายนิ่งมาก" อยู่เหมือนกันค่ะ"" ฝากสุขสันต์วันคล้ายวันเกิดย้อนหลังด้วยนะคะครูนก Happy birthday to nai-ning-mak
ขอบคุณครูนกสำหรับเรื่องดีๆน่าประทับใจ ครูนกได้ช่วยสร้างพลังดีๆในใจเด็กกลุ่มนี้ได้มากทีเดียวนะคะ พี่โอ๋ว่าสิ่งนี้แหละสำคัญที่สุดในชีวิตของคนเรา
ขอบคุณค่ะคุณ kunrapee ที่ติดตามให้กำลังใจนายนิ่งมาก...พัฒนาการเขาดีขึ้นมีแอบยิ้มบ่อยขึ้น
แม้เป็นเพยงเค้กกระดาษแต่คุณค่าทางความรู้สึกดีไที่เพื่อนๆมอบให้คงอยู่ในใจไปอีกนาน
ขอบคุณค่ะพี่โอ๋ ที่ให้กำลังใจ ...หน้าที่ของครูหลีกเลี่ยงไม่ได้เลยค่ะ
สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า
ฟังจากที่พี่ชายมาเล่าให้ครูนกและเพื่อนๆ ฟัง เขาดีใจมาก.....รู้สึกดีใจแทนเพื่อนๆที่สร้างปรากฏการณ์พิเศษให้กับเพื่อนที่ดูเงียบๆ เฉยๆ ได้ค่ะ