อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย
เจ็บจนตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจ
ทุกท่านคงจำคำกลอนนี้ได้ดี ว่า เป็น กลอนของครูผู้ยิ่งใหญ่สุนทรภู่ นั่นเอง
สุนทรภู่ กวีสำคัญสมัยต้นรัตนโกสินทร์ เกิดวันจันทร์ เดือน 8 ขึ้น 1 ค่ำ ปีมะเมีย จุลศักราช 1148 เวลา 2 โมงเช้า หรือตรงกับวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2329 เวลา 8.00 น. นั่นเอง ซึ่งตรงกับสมัยรัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
ในสมัยที่ชลัญเรียนมัธยมนั้น จะชอบวันสุนทรภู่มากเพราะมักมีการจัดกิจกรรมในโรงเรียน
มีการจัดซุ้มแสดง นิทรรศการ ถึงกวีเอกของเมืองไทย
และที่เป็นประเพณีก็คือการแสดงละครของรุ่นพี่ เรื่องพระอัยมณี
จะชอบมาก เพราะจะมีรุ่นพี่หล่อๆ ที่เราปลื้มมาแสดงเป็นพระอภัยมณี
และคุณป๊าของชลัญก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เคยสวมบทบาทระอภัยมณี
ตอนนั้นชลัญอยู่ ม. 1 คุณป๊าอยู่ ม. 6 จำได้ว่ากรี๊ดมากแฟนคลับคุณป๊ามากมาย
ประหนึ่งเป็นดาราทีเดียว
ไม่คิดว่า พระอภัยที่ชลัญตามกรี๊ดสมัยเด็กๆ จะได้มาเป็นพระเอกในใจของชลัญจริงๆ
ชลัญจึงมักจะจำวันสุนทรภู่ ซะมากกว่าวันเกิดของคุณป๊าอีก
......................................
อีกทั้งบทกลอนบางบทของกวีเอกสุนทรภู่นั้น ถูกชลัญแปลงซะ
ถูกอาจารย์ทำโทษ ให้ยืนท่องกลอนนอกชั้นเรียน
เป็นทีขบขันของเพื่อนๆ แต่จะว่าไปชลัญไม่ได้แปลงเองนะ
ก็จำๆ เขามาแต่ดันไปท่องให้ ครูภาษาไทยได้ยิน ซวยไป
เช่น
อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน
แค่องค์พระปฎิมายังราคิน
คนเดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา
ที่แปลงคือ
อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ
ไม่เจ็บแสบเท่าเอาตูดไปคูดหิน
แค่องค์พระปฎิมายังราคิน
คนเดินดินหรือจะสิ้นกลิ่นดองยา
เอาแค่บทเดียวล่ะกัน เดี๋ยว วรรณกรรมเสี่ยม เพราะชลัญ
จริงๆแล้วชลัญมิคิดลบลู่ท่านแต่ประการใด การเรียนวิชาภาษาไทยนั้น
บางครั้งมันน่าเบื่อโคตรๆ เราก็ต้องหาอะไรสนุก ทำเพื่อสร้างบรรยากาศ
ครูภาษาไทยสมัยก่อนก็แหม! เข้าบรรยากาศจริงๆ นอกจากจะแต่งชุดไทยแล้ว
กระเป๋าท่านก็ยังเหมือนตะกร้าหมาก ก็ไม่ปาน น้ำเสียงก็เนิบๆชวนหลับตั้งแต่ 5 นาทีแรก
ถ้าไม่สร้างสีสันรับรองหลับทั้งห้องฉะนั้นแก๊งเด็กป่วงแบบชลัญจึงมัก มีอะไรแหกคอกเสมอๆ
แต่ก็ดีนะมันทำให้เราจำวันสุนทรภู่ ได้จนขึ้นใจ ยิ่งกว่าวันสำคัญอื่นๆ อีก
ทำให้ได้ระลึกถึงทุกๆปี
และวันนี้ก็เป็นวันเกิดของครูอีกคนที่ชลัญเคารพ ไม่น่าเชื่อ สมองที่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ทางด้านศิลปะศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ จะเกิดในวันเดียวกัน ในด้านศิลปะศาสตร์ ก็คือ สุนทรภู่ ในด้านวิทยาศาสตร์นั้น ก็เป็นครูของชลัญ
ก็ขอระลึกถึงครู กวีผู้ยิ่งใหญ่ “สุนทรภู่”
และขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก จงดลบันดาลให้ครู วิทยาศาสตร์ของชลัญ ประสบแต่ความสุข คิดหวังสิ่งใดขอให้สมปรารถนา ด้วยเทอญ
ขอกราบเคารพครูผู้ยิ่งใหญ่ ในใจชลัญธร
ด้วยความเคารพ
ชลัญธร ตรียมณีรัตน์
ร่วมรำลึกถึงท่านกวีเอกครับ
ผลงานที่คุณพี่ชื่นชอบมากๆ คือพระอภัยมณี และเสพาขุนช้างขุนแผน