บ้าน (16) : บ้านของฉัน


 

บ้านของฉัน
ไม่เคยเงียบงัน,เปลี่ยวเหงา
มีนิทานหลากเรื่องราว
มีเรื่องเล่าหลากลีลา


มีเสียงเพลงจากฝนเดือนหก
มีเสียงนกร้องเริงร่า
มีเสียงเป็ดเสียงไก่ในท้องนา
สรรพเสียงล้วนเจรจาเสวนากัน


เป็นเช่นนั้นมาเนิ่นนานแต่กาลเก่า
ปลุกเร้า แรงใจ ไฟฝัน
หลงรักบ้าน หลงรักอย่างนิรันดร์
เฝ้ารอวันกลับคืนให้ชื่นใจ


บ้านของฉัน
รอคืนวันอันสุกใส
ร่วมเรียงเคียงกายสานสายใย
ไม่พลัดพรากจากไกลเหมือนเคยมา


...กลับบ้าน...
กลับบ้าน
กลับบ้าน

 

 

หมายเลขบันทึก: 491598เขียนเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 18:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 19:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

...

กลับบ้านจักถึงไหม
หากใจคงยังคิดถึง
คิดถึงใครเป็นที่หนึ่ง
ฝังติดตรึงเต็มหัวใจ

ทุ่งนาล้อมตัวบ้าน
ข้าวสารเต็มยุ้งใหญ่
ยิ้มน้อยน้อยยิ้มยังไง
ยิ้มแฉ่ง...จากใจคุณแผ่นดิน

...

ÄÄ..อยาก กลับบ้าน..นั้นแสน หยาก..หากไม่รู้.."บ้านฉัน" ..นั้นอยู่ไหน...บ้านๆๆๆ..มีแต่..บ้าน..หากแต่ไม่มีคน...(ยายธี)

...กลับบ้าน กลับบ้าน กลับบ้าน

สืบสานสายใยไฟฝัน

พรากจากบ้านเนิ่นนาน

ทางกลับบ้านฉันเปลี่ยนไป...


...ยุ้งฉางนั้นเคยมีข้าว

เรื่องราวผันผ่่านหวั่นไหว

ขายข้าวซื้อข้าว เป็นไป

กล้วยแลกข้าวได้ไหมจะทำ :)


 

 

 

 

 

 

 

 

                           อันบ้านน้อยหลังนี้มีแต่ฉัน

                           เคยแบ่งปันกันอยู่กับลูกหลาน

                          เมื่อเติบใหญ่แยกย้ายไปแต่งงาน

                          อักไม่นานคงอ้างว้างไม่เหลือใคร

 

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท