บ้านของฉัน
ไม่เคยเงียบงัน,เปลี่ยวเหงา
มีนิทานหลากเรื่องราว
มีเรื่องเล่าหลากลีลา
มีเสียงเพลงจากฝนเดือนหก
มีเสียงนกร้องเริงร่า
มีเสียงเป็ดเสียงไก่ในท้องนา
สรรพเสียงล้วนเจรจาเสวนากัน
เป็นเช่นนั้นมาเนิ่นนานแต่กาลเก่า
ปลุกเร้า แรงใจ ไฟฝัน
หลงรักบ้าน หลงรักอย่างนิรันดร์
เฝ้ารอวันกลับคืนให้ชื่นใจ
บ้านของฉัน
รอคืนวันอันสุกใส
ร่วมเรียงเคียงกายสานสายใย
ไม่พลัดพรากจากไกลเหมือนเคยมา
...กลับบ้าน...
กลับบ้าน
กลับบ้าน
...
กลับบ้านจักถึงไหม
หากใจคงยังคิดถึง
คิดถึงใครเป็นที่หนึ่ง
ฝังติดตรึงเต็มหัวใจ
ทุ่งนาล้อมตัวบ้าน
ข้าวสารเต็มยุ้งใหญ่
ยิ้มน้อยน้อยยิ้มยังไง
ยิ้มแฉ่ง...จากใจคุณแผ่นดิน
...
ÄÄ..อยาก กลับบ้าน..นั้นแสน หยาก..หากไม่รู้.."บ้านฉัน" ..นั้นอยู่ไหน...บ้านๆๆๆ..มีแต่..บ้าน..หากแต่ไม่มีคน...(ยายธี)
...กลับบ้าน กลับบ้าน กลับบ้าน
สืบสานสายใยไฟฝัน
พรากจากบ้านเนิ่นนาน
ทางกลับบ้านฉันเปลี่ยนไป...
...ยุ้งฉางนั้นเคยมีข้าว
เรื่องราวผันผ่่านหวั่นไหว
ขายข้าวซื้อข้าว เป็นไป
กล้วยแลกข้าวได้ไหมจะทำ :)
อันบ้านน้อยหลังนี้มีแต่ฉัน
เคยแบ่งปันกันอยู่กับลูกหลาน
เมื่อเติบใหญ่แยกย้ายไปแต่งงาน
อักไม่นานคงอ้างว้างไม่เหลือใคร