คิดถึง บ้าน_ใบไม้บทกวี ๑

คิดถึง บ้าน_ใบไม้บทกวี ๑

 

 

 

บทกวีที่แสนหวาน
เพลงขับขานความคิดถึง
แจ่มชัดห้วงคำนึง
ลำนำรักซึ้งมิคลาย

ตักนุ่มเคยนอนหนุน
แสนละมุนอุ่นสบาย
ลมพัดโชยผิวกาย
วงแขนโอบช่วยคลายหนาว

 

กาแฟขมขนมหวาน
บนเรือนชานไม้ทอดยาว
หอมดอกปีบสีขาว
เช้าสายบ่ายย้ายไปเย็น

 

ตะวันลาลับล่วง
ดวงดาราระยิบเต้น
น้ำตาหยดกระเซ็น
แสนคิดถึงถิ่นจากมา

 

บทกวีที่แสนหวาน
เพลงประสานวันเวลา
ไม้ไหวพริ้วเริงร่า
นกน้อยถลาบินกลับรัง

* * *

[คนบ้านไกล]

คิดถึงเหมือนกัน  จากมานานจนจำกันไม่ได้แล้วครับ

[หยั่งราก ฝากใบ]

หากสร้างบ้านไว้ในใจ...

บ้านก็อยู่กับเราทุกที่ทุกเวลา  :)

[ภูสุภา]

 คุณพี่คะ นำภาพ บ้านมาดูบ่อย ๆ แล้วระลึกถึงเงียบ ๆ บ่อย ๆ

 

ซึมซับรับความสุข นะคะ

เป็นกำลังใจค่ะ

[ภูสุภา]

 จริง ๆ ด้วยค่ะ

 

บ้านอยู่กับเราเสมอ..

[ภูสุภา]

ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์

โอ๋-อโณ

วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

หยั่งราก ฝากใบ

ยายธี

ชลัญธร

พ.แจ่มจำรัส

krugui

...ปริม pirimarj...

Tawandin

พระมหาแล อาสโย ขำสุข

อักขณิช

EGA

kwancha ขอบคุณค่ะ เขียนเองชอบเองค่ะ บทนี้ ตอนนี้เขียนไม่ได้แล้วเพราะกลับมาอยู่ที่บ้านแล้ว...