คณะสี่สหายนัดกินข้าวเที่ยงและคุยกันทุกๆ ๔ เดือนครั้งล่าสุดเรานัดกันวันที่ ๘ พ.ค. ๕๕ ที่ภัตตาคารอินเดียบนชั้น ๒๖ ของโรงแรมแรมแบรนด์สุขุมวิท ๑๘ ซึ่งอาหารอร่อยมากแต่ราคาสูงหน่อย
ผมเอาหนังสือวิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ ๒๑ไปฝากสหายทั้งสาม
วันที่ ๑๑ พ.ค.ผมก็ได้รับจดหมายลงวันที่ ๑๐ พ.ค.๕๕ จาก ศ. ดร.ฉัตรทิพย์นาถสุภาที่ผมยกย่องว่าเป็นปราชญ์ใหญ่คนหนึ่งของเมืองไทยดังนี้
ศ. ดร. ฉัตรทิพย์ ที่ไม่ได้ตั้งใจให้ผมนำข้อความในจดหมายไปเผยแพร่ ผมจึงยกร่างบันทึกนี้ ส่งไปให้ท่านอ่านและให้ความเห็นชอบก่อน ผมถือเป็นคำนิยมที่มีค่ายิ่ง ที่ช่วยย้ำประเด็นสำคัญให้แก่ผู้อ่าน
วิจารณ์ พานิช
๑๓ พ.ค. ๕๕
รูปสี่สหาย
เรียนคุณหมอวิจารณ์ พานิช และ ศ.ดร.ฉัตรทิพย์ ผมได้อ่านข้อความของท่าน ศ.ดร.ฉัตรทิพย์ ที่มีถึงท่าน ศ.วิจารณ์ ที่นำมาเผยแพร่ในบันทึก ถึือว่าเป็นข้อความที่มีค่าอย่างยิ่ง สมควรที่จะนำเผยแพร่เพื่อให้ความรู้กับคนไทยทั่วไปที่ใฝ่คว้าหาความรู้ ไม่ว่าจะเป็นครู หรือศิษย์ แม้นกระทั่งผู้บริหารประเทศชาติ จึงขออนุญาตนำออกเผยแพร่ในเครือข่ายต่างๆที่ผมเข้าถึงด้วยครับ โดยไม่ได้รอการอนุญาตอย่างเป็นทางการจากท่าน เพราะแน่ใจว่าสิ่งที่นำเผยแพร่นี้ไม่ใช่สิ่งที่เกี่ยวเนื่องกับการค้า และไม่ใช่เรื่องส่วนตัว ถึงแม้นอาจจะตีความได้ว่าเป็นสิทธิส่วนบุคคลของท่านทั้งสอง แต่ผมมีความเชื่อมั่นว่าท่านทั้งสอง ยินดีที่จะเผยแพร่ความรู้ที่ดีๆเหล่านี้ให้กับคนที่สนใจโดยทั่วไป จึงเรียนมาเพื่อทราบ ด้วยความนับถือ ม.ล.ชาญโชติ ชมพูนุท