ได้รับ...เรียนรู้ : อันเนื่องจากเวทีเสวนาเพื่อขจัดปัญหาขององค์กร


ด้วยภารกิจของงานทะเบียนฯ ที่แต่ละคนรับผิดชอบงานประจำที่ทุกวันแทบจะไม่มีเวลาสำหรับดำเนินการอื่นใด ประกอบกับพวกเรามีเวลาเตรียมการประมาณไม่ถึง 1 เดือน ซึ่งเป็น 1 เดือนที่ช่างโกลาหลและวุ่นวาย ด้วยกลัวว่างานที่ออกมาจะไม่ประสบผลสำเร็จตามที่มุ่งหวัง ทุกคนจึงทุ่มเท ทุ่มเท และทุ่มเท กับหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างเต็มที่ เพราะนั่นหมายถึงความสำเร็จของโครงการที่เราจัดขึ้นเป็นครั้งแรก....

                วานนี้  (7 กันยายน 2549) ตอนบ่าย  ผู้เขียนมีโครงการที่อยู่ในความรับผิดชอบโครงการหนึ่ง คือ โครงการเสวนาเพื่อสร้างความเข้าใจการใช้บริการงานทะเบียนฯ  เป็นโครงการที่สืบเนื่องจากปัญหาความไม่เข้าใจในกฎ ระเบียบ ข้อบังคับ  ของมหาวิทยาลัยในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการเรียนของนิสิต รวมถึงกรณีพิพาทซึ่งเกิดจากการกระทบกระทั่งกันของผู้ให้บริการกับผู้รับบริการที่บางครั้งเหมือนเป็นการมองต่างมุม คนละหน้าที่   คนละบทบาท  ในฐานะที่เราเองส่วนหนึ่งเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องอยู่กับนิสิต  ประกอบกับการที่รองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ  รองศาสตราจารย์ ดร.สุพักตร์  พ่วงบางโพ  ท่านมีความประสงค์จะให้มีโครงการต่างๆ เพื่อให้กองบริการการศึกษาได้มีการพบนิสิตโดยตรง เพื่อรับทราบปัญหาหรือข้อเสนอแนะจากนิสิต รวมถึงเราเองก็จะได้มีโอกาสสร้างความเข้าใจในเรื่องต่างๆ ที่นิสิตคับข้องใจ  จึงเป็นที่มาของโครงการดังกล่าว             

                พวกเราเริ่มโครงการกันด้วยการประชุมเตรียมงาน แบ่งงานกันในแต่ละฝ่าย  บุคลากรของงานทะเบียนนิสิตและประมวลผล  มีอยู่ 20 ชีวิต  ทุกคนได้รับมอบหมาย ให้ทำหน้าที่ตามความสามารถและศักยภาพของตนเอง  มีทีมประชาสัมพันธ์  ทีมประสานงานและการเตรียมเอกสาร  ทีมพิธีการ  ทีมการเงินและพัสดุ  ทีมประเมินผล  และทีมปฏิคมดูแลเรื่องอาหารเครื่องดื่ม   ด้วยภารกิจของงานทะเบียนฯ ที่แต่ละคนรับผิดชอบงานประจำที่ทุกวันแทบจะไม่มีเวลาสำหรับดำเนินการอื่นใด  ประกอบกับพวกเรามีเวลาเตรียมการประมาณไม่ถึง 1 เดือน  ซึ่งเป็น 1 เดือนที่ช่างโกลาหลและวุ่นวาย ด้วยกลัวว่างานที่ออกมาจะไม่ประสบผลสำเร็จตามที่มุ่งหวัง ทุกคนจึงทุ่มเท ทุ่มเท และทุ่มเท กับหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างเต็มที่  เพราะนั่นหมายถึงความสำเร็จของโครงการที่เราจัดขึ้นเป็นครั้งแรก....ต้องชมเชยทีมงานทุกคน เก่งจริงๆ ที่ช่วยกันจนโครงการนี้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี             

                วันที่ดำเนินการเสวนา  ผู้เขียนเองในฐานะที่เป็นวิทยากรร่วมกับผู้อำนวยการกองบริการการศึกษา หัวหน้างานทะเบียนนิสิตฯ และผู้รับผิดชอบในฝ่ายคอมพิวเตอร์  มีภารกิจที่ต้องรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่อีกสิ่งหนึ่ง คือ การต้องนำเสนอโครงร่างวิทยานิพนธ์ของที่เรียนอยู่ในภาคเช้า  จริงๆ แล้วโครงการนำเสนอโครงร่างวิทยานิพนธ์ ท่านผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ดิเรก  ธีระภูธร  อาจารย์ในภาควิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา จัดไว้ทั้งวัน  ผู้เขียนเองความจริงต้องการอยู่ทั้งวัน เนื่องจากได้รับความรู้เกี่ยวกับงานวิทยานิพนธ์ของเพื่อนๆ ทั้ง ป.เอก และ ป.โท  แต่ความที่ต้องเป็นวิทยากรร่วมในงานเสวนาฯ ดังกล่าว จึงอยู่ได้แค่นำเสนอโครงร่างของตนเอง แล้วก็ต้องรีบกลับมาที่มหาวิทยาลัย (เพราะท่านอาจารย์ดิเรก จัดโครงการในเมือง  ซึ่งห่างจากมหาวิทยาลัยต้องใช้เวลาขับรถประมาณ 30 นาที)   ท่ามกลางความวิตกกังวลของเพื่อนร่วมงาน เพราะเสวนาฯ เริ่มบ่ายโมง  ผู้เขียนกลับมาถึงมหาวิทยาลัยก็เกือบเที่ยงครึ่งแล้ว .....             

                บรรยากาศของงานเสวนาฯ เป็นไปด้วยความเป็นกันเองของทีมวิทยากรและผู้เข้าร่วมเสวนา เนื่องจากได้ผู้ดำเนินรายการเสวนาที่เป็นมืออาชีพจริงๆ คือ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ประภาษ  เพ็งพุ่ม  ท่านเป็นอาจารย์ในสาขาวิชาภาษาไทย  คณะมนุษยศาสตร์ ที่ให้เกียรติมาเป็นผู้ดำเนินรายการให้  ด้วยความที่เป็นมืออาชีพอย่างที่กล่าวไว้  ทำให้บรรยากาศของการเสวนาเป็นไปด้วยความชื่นมื่น   มีผู้เข้าร่วมซึ่งมีทั้งอาจารย์ บุคลากร นักวิชาการศึกษาของคณะ และนิสิต ประมาณ 400 คน  ซึ่งถือว่าไม่มาก ไม่น้อยเกินไป สำหรับการเสวนาฯ  การเปิดประเด็นด้วยการให้วิทยากรพูดถึงขอบข่ายของงานในความรับผิดชอบอย่างกะทัดรัด  หลังจากนั้นผู้ดำเนินรายการพาเข้าสู่บรรยากาศการเสวนาฯ โดยการถามคำถามที่รวบรวมได้จากอาจารย์ บุคลากร และนิสิต  ซึ่งคำถามแต่ละคำถามล้วนแล้วแต่เป็นคำถามที่พวกเราพบอยู่เสมอๆ แต่ไม่มีโอกาสที่จะตอบคำถามให้กับสาธารณชนได้รับทราบ  เนื่องจากเป็นการถามรายบุคคล   มาวันนี้ทุกคนที่ได้เข้าร่วมเสวนา ต่างได้ฟังคำตอบที่ถือว่าช่วยให้เข้าใจในเรื่องต่างๆ ที่ตนเองคับข้องใจเกี่ยวกับกฎ ระเบียบ ข้อบังคับ และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการเรียนของตนเองมากขึ้น  ซึ่งพวกเราหวังว่า คำตอบเหล่านี้จะถูกนำไปขยายผลโดยผู้เข้าร่วมเสวนา แล้วนิสิตหรือผู้เกี่ยวข้องจะได้เข้าใจในปัญหาที่ตนเองสงสัยหรือประสบอยู่ได้บ้าง....             

                 เวทีเสวนา ปิดลงด้วยคำถามที่ทีมงานของพวกเราต้องการทราบเป็นอย่างยิ่ง คือ ผู้เข้าร่วมเสนา คิดเห็นอย่างไรกับการจัดโครงการในครั้งนี้  แล้วตนเองได้รับความรู้อะไรกลับไปใช้กับตนเองบ้าง  น้องนิสิตซึ่งเป็นประธานนิสิตสาขารัฐศาสตร์ เป็นผู้กล้าที่ออกมาแสดงความคิดเห็นให้พวกเราทราบ  น้องให้แนวคิดที่ดีว่า โครงการนี้ถือว่าเป็นโครงการที่ดีมาก เพราะได้เปิดโอกาสให้นิสิตได้เข้าใจเกี่ยวกับปัญหาที่ตนเองประสบอยู่ รวมถึงแนวทางแก้ไขปัญหา  แต่ที่ต้องการให้พี่ๆ ในงานทะเบียนฯ ปรับปรุงคือ การประชาสัมพันธ์ ที่ควรต้องประชาสัมพันธ์ให้มากกว่านี้  เนื่องจากนิสิตบางคนไม่ทราบว่ามีโครงการนี้  รวมถึงการจัดโครงการ ที่ควรจะจัดให้บ่อยขึ้น อย่างน้อยปีละ 2-3 ครั้ง...”  

                นับว่าเป็นการแสดงความคิดเห็นที่ดีมาก  ทำให้พวกเราได้แนวคิดไปปรับปรุงการดำเนินงานโครงการในครั้งต่อไป  ซึ่งอาจจะเป็นการดำเนินงานโครงการภาคเรียนละ 1 ครั้ง ถ้าเป็นไปได้... เพราะปัญหาไม่ได้อยู่ที่ทำให้พวกเราเหนื่อย  หากแต่งบประมาณที่เราเขียนเสนอไปสำหรับการดำเนินงานโครงการ บางครั้งได้รับในจำนวนจำกัด  แต่ก็พยายามที่จะหางบประมาณเพื่อดำเนินการให้ได้อย่างน้อยภาคเรียนละ 1 ครั้ง ตามที่น้องนิสิตเสนอแนะ  ซึ่งงานนี้  น้อง ๆ ในงานทะเบียนฯ กล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ...ทำได้ค่ะ...แต่พี่ยุต้องเหนื่อยกับการหางบประมาณหน่อยนะ...  ไม่เป็นไรหรอก  จะพยายามหางบประมาณสำหรับทำโครงการนี้  ซึ่งปีงบประมาณ 2550 นี้ ก็ไม่ทราบว่าจะได้มาเท่าไหร่  ก็ลุ้นกันต่อไปนะพวกเรา....

หมายเลขบันทึก: 48959เขียนเมื่อ 8 กันยายน 2006 08:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท