มากกว่ามูลค่าที่จะให้
วันนี้ จู่ๆ ก็มีคนส่งเสียงมาตามสาย.. "คุณชัยพร พี่เองจำได้ไหม...."
เสียงก็คุ้นๆ อยู่แต่ก็จำไม่ได้ จนเจ้าตัวบอกว่าใครจึงจำได้ แล้วก็ได้สนทนาถามทุกข์-สุขกันเนื่องจากไม่ได้คุยกันนานพอสมควร...
หลังจากพูดคุยกันเล็กน้อย ทางฝ่ายผู้โทรมาก็กล่าวว่า จะขอ Acc no. เพื่อจะส่งสินน้ำใจสำหรับความช่วยเหลือให้เขาประสบความสำเร็จในการประเมินผลงานจนผ่านไปด้วยดี...
สำหรับผมแล้ว .. นี่คงเป็นเรื่องที่ไม่ได้คาดหวังไว้.. และเป็นสิ่งที่ต้องไม่เกิดขึ้นกับผมเป็นอันขาด.. แต่ก็รู้สึกดีใจที่ครั้งหนึ่งมีคนสักคนที่คิดถึงสิ่งดีๆ ที่ผมตั้งใจทำตามหน้าที่รับผิดชอบ และตั้งใจช่วยเหลืออย่างแท้จริงจนเขาประสบผลสำเร็จตามความรู้ ความสามารถ และความคาดหวัง ทุกอย่างลงเอยด้วยดีตามระบบที่ถูกต้อง....
ผมไม่ได้บอกสิ่งที่เขาต้องการ โดยให้เหตุผลกับพี่เขาว่า "สิ่งที่ทำไปนั้น เป็นการทำด้วยหน้าที่ ทำเหมือนกันทุกคน และก็หวังว่าทุกคนจะประสบความสำเร็จในการประเมินเช่นเดียวกัน... สิ่งที่พี่ประสบความสำเร็จ ก็เกิดจากตัวเองทั้งสิ้น ทั้งความรู้ ความสามารถ และความพยายามในการปรับปรุงผลงานจนผ่านเกณฑ์การประเมินได้ ผมเป็นเพียงผู้ที่คอยอำนวยความสะดวกให้คอยให้กำลังใจและช่วยเหลือบ้าง เท่านั้นเอง"
แม้พี่เขาจะอ้อนวอน ให้เหตุผลว่าไม่สบายใจที่ไม่ได้ตอบแทนอะไรเลย หรือบอกว่าเขาไปสวดมนต์ไหว้พระแบ่งบุญ แบ่งกุศล ให้ผมแล้วก็ยังไม่มีความสุข เพราะยังค้างคาใจที่จะตอบแทนอยู่ก็ตาม แต่ผมก็จะไม่มีวันใจอ่อนเป็นอันขาด...
แค่เพียงการระลึกถึงความดีต่อกันก็ดีมากพอแล้วสำหรับคนทำงาน เราเป็นข้าราชการ กทม. เหมือนกัน แม้จะต่างกันที่ตำแหน่ง แต่ก็พวกเดียวกัน ผมทำหน้าที่แล้วทำให้ใครมีความสุขได้ ชีวิตผมก็มีความสุข เผื่อไว้อนาคต เจอกัน ไม่ลืมกัน ทักทายกัน ไว้ช่วยเหลือ พูดคุยกัน น่าจะมีมูลค่ามากกว่าสิ่งที่จะมอบให้กันในวันนี้ จริงไหม
ขอบคุณสำหรับความตั้งใจดีในน้ำใจที่พึงมีให้ แต่ไม่ขอรับไว้เนื่องจากเป็นสิ่งที่ไม่ควรรับ ขอรับไว้แค่ความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อกัน แค่นั้นพอ
ความเห็น (2)
ความรู้ ความสามารถ ความเพียรพยาบาม มีในบุคคล ทำให้บุคคลนั้นๆ เจริญ ทั้ง อาชีพ ความดี ความก้าวหน้า มีในองค์ องค์กร เจริญรุ่งเรือง นะคะ
ขอบคุณมาก สำหรับบทความดีๆ นี้นะคะ
ขอบพระคุณที่ติดตามครับ