เป็นการเดินทางที่ดูยาวไกลมากสำหรับฉัน ฉันจึงมีอาการวิงเวียน ปวดศีรษะ ถ้าเป็นอย่างนี้ฉันคงต้องกินอาหารเย็นให้น้อยหน่อย เพราะการกินอาหารมากๆ จะทำให้อึดอัดในท้องและนอนไม่สบายเมื่ออยู่บนรถทัวร์
3-4 วันต่อจากนี้เป็นโอกาสที่ดีครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ฉันได้มาเที่ยวทะเลที่ประจวบคีรีขันธ์ กับทีมงานของจังหวัดหนองบัวลำภู เราแวะเที่ยวและทำกิจกรรมระหว่างทางก่อนถึงที่พักในตอนเย็นจึงทำให้เรารู้สึกสนุกรายทางและไม่เหนื่อยนัก ฮืมมมถ้าเป็นไปได้อยากพาลูกๆมาด้วยจังเลย เค้าคงจะมีความสุขมากโขทีเดียว
วันที่ 2 ของการท่องเที่ยว ฉันรีบตื่นแต่เช้าก่อนใครเผื่อว่าจะได้เห็นอะไรดีๆ ที่คนตื่นสายจะไม่ได้เห็นอย่างเช่นเห็นเรือลากอวนลากเอาปลาแปลกๆ มาให้เราดู เห็นแมงกระพรุนนอนตายเกยตื้น มีปูเสฉวนวิ่งอยู่ไปมาล้อเล่นกับปูลม แล้วก็เดินต้วมเตี้ยมหาบ้านใหม่ให้ตัวเอง บางตัวก็ได้บ้านใหม่เป็นกระป๋องเบียร์ ตัวเล็กหน่อยก็ได้ฝาโค๊กเป็นบ้าน คิดๆดูแล้วก็น่าสงสารในชะตากรรมของมันที่ไม่สามารถหาเปลือกหอยดีๆ มาทำบ้านไม่ได้ เพราะคนเก็บไปทำเป็นเครื่องประดับกันหมด ฮืมม แต่บางทีปูเสฉวนมันอาจไม่คิดมากเหมือนอย่างเราก็ได้นะ มันอาจจะบอกว่า"ฉันสบายดี"ก็เป็นได้
ฉันเดินเล่นสักพักก็นั่งเหยียดขาให้ผิวหนังได้เล่นกับทรายเย็นๆ ฮืมม มันรู้สึกดีนะ ฉันสูดอากาศสดชื่นเข้าปอดให้เต็มอิ่มหลายที แล้วก็เหยียดกายลงแนบกับพื้นทรายฉันอยากให้ตัวของฉันได้ดูดซับพลังแห่งท้องทะเล อยากซึมซาบเอาชีวิตของทะเลมาอยู่ในกายของฉัน ฉันค่อยๆหลับตาลงแล้วทำตัวให้จมดิ่งลงในพื้นทราย อาาา.... ฉันได้ยินเสียงเรียกอันแผ่วเบาของทะเลอยู่ข้างๆหู ทะเลกำลังกระซิบกระซาบกับหัวใจของฉัน เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ฉันจึงลืมตาตื่นมองท้องฟ้าสีครามกับปุยเมฆสีขาวล่องลอยอยู่กลางฟ้าสุดลูกหูลูกตา เส้นทะเลขีดแบ่งผืนฟ้ากับพื้นดิน มันถูกกำหนดไว้ !! ปะปนกันไม่ได้ ดูเหมือนมันจะบอกอะไรบางอย่างกับฉัน
ฉันนึกถึงคำคำหนึ่ง "ฟ้าห่มดิน" ฟ้าคือใคร คืออะไร แล้วดินเป็นใคร คืออะไร "แล้วทำไม่ฟ้าต้องห่มดิน"
ฟ้าสวรรค์คือที่ประทับของพระผู้เป็นเจ้า
ดินคือที่อยู่ของเหล่ามนุษย์และสัตว์โลก
พระองค์อยู่สูง ทรงกำลังมองดูลูกๆ แต่ละคนดำเนินชีวิตอยู่บนโลก แผ่นดินโลกหว้างใหญ่ไพศาล พระองค์ทรงเหลียวมองและดูแล บางอย่างพระองค์เห็นแล้วคงจะขุ่นเคือง ขัดใจ และเสียใจ แล้วพระองค์ทรงจัดการอย่างไรกับสิ่งนั้นนะ ...ฉันคาดเดาไม่ได้เพราะภาระกิจของพระองค์เราล่วงรู้ไม่ได้...
คลื่นทะเลซัดเข้าหาฝั่งลูกแล้วลูกเล่ามันเคยเหนื่อยไหมนะ มันเป็นอย่างนี้มานานแค่ไหน มันเคยสงบนิ่งๆ บ้างไหมนี่...แล้วถ้าจู่ๆวันหนึ่งทะเลที่ไม่เคยหลับ..เกิดหลับสนิทขึ้นมาอะไรจะเกิดขึ้นนะ...
แล้ววันหนึ่งขณะที่สิงโตกำลังหลับสนิทแล้วเกิดมีเด็กซนมาดึงหนวดสิงโตละ อะไรจะเกิดขึ้นกับเด็กคนนั้นนะ....?
การมีชีวิตอยู่มันคืออะไรกันแน่นะ ...นอกจากการหายใจให้ดำรงอยู่..คือการเดินทอดน่องชมวิวทิวทัศน์ฟังเสียงนก ชมคลื่นหรือ...หรือการไขว่คว้า ดิ้นรนเพื่อหาปัจจัยมาเลี้ยงชีพ หรือการแสวงหาชือเสียง การพยายามเรียนให้จบสูงๆ หรือการมุ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนใจสิ่งใดๆที่อยู่รอบตัว.... หรือ..การได้อยู่ในที่ๆสงบ..สักแห่ง
แล้วการกระทำที่ฉลาดมันเป็นอย่างไร ในมุมของแต่ละคน
แล้วคนฉลาดๆ เขาทำอะไรกันบ้างถึงบอกว่าฉลาด
แล้วคนฉลาดๆ เค้าทำอะไรที่มันต่างจากคนทึ่มๆ ยังไง
ฉันมองคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่งมันเหมือนโดมิโน่เลย
หลายคนเดินอย่างมีจุดหมาย และอีกหลายคนเดินไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าจุดหมายอยู่ที่ไหน
สำหรับตอนจบของวันนี้ ฉันรู้สึกดีขึ้นว่าการถ่อมตน และการน้อมรับความผิดพลาดของตน ทำให้ฉันโตขึ้น มีความระวังและสุขุมในการดำเนินชีวิตมากขึ้น และ...ได้ตอกย้ำคนเองอีกครั้งว่า ทำส่วนของตนให้ดีที่สุด อย่าไปตำหนิคนอื่นเมื่อเขาทำพลาดพลั้ง และจงพูดกันให้มากขึ้น
ไม่มีความเห็น