ข้อเตือนใจสำหรับกัลยาณมิตร ๑๐ ประการ ๑. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , เราเป็นกัลยาณมิตรแล้ว , อาการกิริยาใดๆ ของกัลยาณมิตร เราต้องทำอาการกิริยานั้นๆ ๒. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , อาการกาย วาจาอย่างอื่น ที่เราจะต้องทำให้ดีขึ้นไปกว่านี้ ยังมีอยู่อีก ไม่ใช่เพียงเท่านี้ ๓. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , เป้าหมายชีวิตของเราที่จะเป็นกัลยาณมิตรให้กับตัวเองและผู้อื่นสมบูรณ์เพียงไร ๔. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , เรามีหน้าที่อันสูงส่ง แม้ว่าจะเกิดอุปสรรคมากน้อยเพียงใด เราจะอดทน ปรับปรุงแก้ไขฟันฝ่าอุปสรรคนั้นๆ ๕. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , ตัวของเราเอง ติเตียนตัวของเราเองโดยศีลได้หรือไม่ ๖. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , ผู้รู้ใคร่ครวญแล้ว ติเตียนเราโดยศีลได้หรือไม่ ๗. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , เราจะต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งนั้น ๘. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , เรามีกรรมเป็นของตัวเรา เราทำดี จัดได้ดี ทำชั่ว จักได้ชั่ว ๙. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , วันคืนล่วงไป ๆ เราทำอะไรอยู่ ๑๐. กัลยาณมิตรควรพิจารณาเนื่องๆ ว่า , คุณวิเศษของเรา มีอยู่หรือไม่ที่จะทำให้เรา เป็นผู้ที่ไม่เก้อเขิน ในเวลาเพื่อนกัลยาณมิตรถาม ในกาลภายหลัง
ไม่มีความเห็น