เวียงโกศัย ตอน 6 นั่งสามล้อ ผ่อเฮือนเก่า

นั่งสามล้อ ผ่อเฮือนเก่า

เช้าวันรุ่งขึ้น พวกเราตื่นแต่เช้าด้วยความตื่นเต้น (แต่บางคนงัวเงีย เพราะนานๆเจอเพื่อนชาวปฐมภูมิสักทีนึง เลยป๊อกเด้งกันจนสว่าง!!) ที่จะได้เที่ยวเมืองแพร่ เรามาเตรียมตัวกันที่ห้องประชุมชั้นเก้า โรงแรมนครแพร่ทาวเออร์ เพื่อฟัง brief ก่อนออกเดินทาง

คราวนี้เราได้เห็นสามรุ่นของผู้นำทัวร์ ได้แก่น้องปุ๊กกี้และทีม (รุ่นเยาว์) ครูชินวร (รุ่นหนุ่ม) และครูพาณิชย์ (รุ่นเดอะ) โดยเฉพาะครูพาญิชย์นี่ เธอวิ่งรอบเมฆ (กำแพงเมืองเก่า) วันละ 21 รอบทุกวัน ยังฟิตปั๋ง แข็งแรงมาก

"รู้ประวัติศาสตร์เป็นเรื่องสำคัญ" ครูพาณิชย์เริ่ม "เพราะคนไม่มีประวัติศาสตร์นั้นน่าละอาย มันน่าอายไหมเล่า? เป็นคนที่ไม่มีรากเหง้าที่มา.. คนรู้ประวัติความเป็นมา รู้ที่มาของตน ตนเป็นใคร มาจากไหน เราจะได้สำเนียกสิ่งนี้ไว้เป็นต้นทุนจนวันตาย เราจะได้ทะนุถนอมรักษาบำรุงและหวงแหนที่มา รากเหง้าของเราไว้ เพราะเรารู้คุณ และรู้ค่าของมัน"

ครูพาณิชย์เล่าเรื่อง "เมฆ" หรือกำแพงเมืองเก่าให้เราฟัง เป็นเรื่องราวน่าสนใจ แม้แต่คำเรียกหา ก็เป็นศัพท์ที่แสดงนัยยะ "ของสูง" ไม่ใช่สิ่งที่ควรจะเหยียบ จะย่ำ แม้ทุกวันนี้ ครูก่อนจะขึ้นก็ยังสักการะก่อนเสมอ เป็นพิธีกรรมที่เชื่อมโยง กาย ใจ จิตคิด เข้าด้วยกัน มีความอ่อนน้อม ศิโรราบต่อรากเหง้าที่มาของตน

แอ๊ดเขียนแผนที่ (ที่ไม่มีใครอ่านออก) เพื่อกันหลง (สุดท้ายก็เดินตามๆกันไป)... โปรดสังเกตกางเกง ของแท้ห้อมแก้ววรรณา

  

แอ๊ดเจ้าถิ่นตื่นมาประสานงานทีมสามล้อแต่ไก่โห่ คัดมาน่องเหล็กมืออาชีพ

น้องปุ๊กกี้มาเล่าเรื่องย่อวันนี้ให้ฟัง

เอ๊ะ สามล้อคนนี้ขึ้นมาบนนี้ทำไม?

ไม่ได้เที่ยวเฉยๆนะ มาเรียนรู้ด้วย (ใครตอบไม่ได้ แอ๊ดไม่ให้กลับบ้าน!!)

ตัวเมืองแพร่อย่างเดียวก็วันหนึ่งไม่พอแล้ว ฉะนั้นหากใครอยากจะดื่มด่ำได้รสชาติที่แท้จริงของแอ่วเมก น่าจะเผื่อเวลาสักสามวันเป็นอย่างน้อย จะได้ค่อยๆไปจกห้อมที่แก้ววรรณา และเลือกชุดม่อห้อมชั้นดี มีสกุลรุนชาติ พร้อมๆกับกินขนมเส้น ข้าวซอย ไปด้วย

เพื่อความฮึกเหิม ต้องถ่ายรูปก่อนออกเดินทาง

behind the scene ทีมงาน guide tour

ใครอยากชมบรรยากาศยุทธการนั่งสามล้อ ผ่อเฮือนเก่าแบบเต็มๆ ติดตามที่สามอัลบัมนี้ได้เลยครับ

นั่งสามล้อ ผ่อเฮือนเก่า (๑)

นั่งสามล้อ ผ่อเฮือนเก่า (๒)

นั่งสามล้อ ผ่อเฮือนเก่า (๓)