จากหนึ่งผู้ให้สู่แรงบันดาลใจไม่สิ้นสุด...


ใกล้เที่ยงวันนี้...ผมออกเยี่ยมผู้ป่วยจากอาการชักเกร็ง ที่มาชักที่อนามัย สด ๆ...เมื่อวานตอนเย็น...ทำให้ผมตื่นเต้นและตกใจมากครับ สาละวนหาหยูกยา แต่ก็ปฐมพยาบาลอย่างปลอดภัย ให้นอนพักสักครู่ เพราะความดันโลหิต 180 / 100 มิลลิเมตรปรอท ผู้ป่วยชักจากอาการถอนพิษสุราเรื้อรัง แล้วผมรีบเรียกรถพยาบาลส่งต่อไปโรงพยาบาลอำเภอ

 

บ้านคนไข้ ร่มรื่นน่าอยู่มาก พื้นที่บริเวณไม่มาก แต่ด้วยต้นไม้ใหญ่น้อยเรียงราย ทำให้เกิดมิติกว้างลึกน่าอยู่ มีสวนข้าวโพด เขียวอ่อน ๆ ล้อเล่นลมอยู่ ใกล้ ๆ กับกระท่อมเพาะเห็ด ผมเรียกให้คนในบ้านออกมาหลายครั้ง แต่เงียบสนิท จนเพื่อนบ้านมาบอกว่า กลับจากโรงพยาบาลเมื่อวาน ตอนกลางคืนชักอีกรอบ หมอเลยให้นอนโรงพยาบาล ผมได้แต่รู้สึกเห็นใจและเศร้ามาก

 

บ้านคนไข้อยู่ใกล้บ้านปู่สอนพอดี (เรื่องราวของปู่สอน กับคนที่เดินทางเข้ามาใหม่ครับ...http://www.gotoknow.org/blogs/books/view/adirek13) ผมเลยเข้าเยี่ยมปู่ …เพราะเห็นนอนอ่านหนังสือบนเปล

 

ผมบอกปู่ว่า...เมื่อวาน ตั้งใจมาหาปู่แต่ไม่อยู่ เพราะไปดูต้นไม้ ผมมารำพึงรำพันกับย่าว่า ผมมีงานมาก (อาจเป็นข้อแก้ตัวของผม) เมื่อวานเลยฝากความคิดถึงกับย่าไว้

 

ปู่ยิ้มแย้มให้เล่ม เราคุยกันหลายเรื่องราว เช่น การงาน ต้นไม้ ธรรมชาติ และนิพานน้อย ๆ ของปู่

 

ซึ่งผมหาจะนำเรื่องราวในวันนี้มาเขียนบันทึกของผมได้หลายบันทึกเลย

 

โดยเฉพาะประเด็นของต้นไม้ ที่เชื่อมโยงกับความไม่ยึด ไม่สุข ไม่ทุกข์ ละได้ย่อมสงบ  พบมรรคา และนิพพานน้อยน้อย

 

ปู่หอบหนังสือมาฝากผมหนึ่งหอบด้วย เพราะได้รับเชิญไปโชว์ตัวและบรรยาย ถึง 2 งาน ในเดือนนี้

 

เล่มหนึ่งที่น่าสนใจ คือ คนค้นคนอวอร์ด ครั้งที่ 3...จากหนึ่งผู้ให้สู่แรงบันดาลใจไม่สิ้นสุด มีเรื่องราวของบุคคลที่ได้รางวัล และเรื่องราวของนักปราชญ์ของแผ่นดินหลายครั้ง

 

รวมถึงท่านนี้ ท่านพระอาจารย์ไพศาล วิสาโท ท่านกล่าวไว้ ในงานครั้งที่ 1 เมื่อ พฤศจิกายน 2552 ซึ่งผมชอบถ้อยคำที่ลึกซึ้งและสร้างแรงบันดาลใจไม่สิ้นสุด

 

 

“...เราทุกข์ง่ายเพราะเราคิดถึงตัวเอง แต่จะทุกข์น้อยลง และมีความสุขมากขึ้น

เมื่อเราได้นึกถึงผู้อื่น เมื่อเราได้ทำความดีเพื่อผู้อื่น และสิ่งนี้เองทำให้เรา

สามารถยืนหยัดอยู่ในโลก แม้ว่าจะประสบกับความทุกข์ที่มากระทบตัวเองมากเพียงใดก็ตาม

ขอให้ระลึกว่า ชีวิตของท่านและการทำงานของท่าน เป็นเสมือนสิ่งที่สดุดีความดีงาม

ความกล้าหาญ ความเข้มแข็งในใจมนุษย์ ชีวิตของท่าน การทำงานของท่าน

เป็นเครื่องสดุดีที่ยิ่งใหญ่กว่าดอกไม้ธูปเทียน สดุดีความดีงามในใจมนุษย์

ซึ่งมีอยู่ในตัวเราทุกคน...”

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 482813เขียนเมื่อ 22 มีนาคม 2012 12:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 14:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ขอบคุณค่ะ..ได้แรงบันดาลใจดีๆมากมาย..

เพราะความดันโลหิต 180 / 100 มิลลิเมตรปรอท

ผู้ป่วยชักจากอาการถอนพิษสุราเรื้อรัง

แล้วผมรีบเรียกรถพยาบาลส่งต่อไปโรงพยาบาลอำเภอ

บ้านคนไข้ ร่มรื่นน่าอยู่มาก พื้นที่บริเวณไม่มาก แต่ด้วยต้นไม้ใหญ่น้อยเรียงราย

...

ผู้ป่วยติดสุราเรื้อร้ง

แต่มนุษย์ก็ยังมีด้านงามให้เห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท